Franco Faccio, właśc. Francesco Antonio Faccio[1][2][3] (ur. 8 marca 1840 w Weronie, zm. 21 lipca 1891 w Monzy[1][2][3]) – włoski kompozytor i dyrygent.

Franco Faccio
Ilustracja
Imię i nazwisko

Francesco Antonio Faccio

Data i miejsce urodzenia

8 marca 1840
Werona

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1891
Monza

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent

Życiorys edytuj

Był synem oberżysty[3]. W latach 1855–1861 uczęszczał do konserwatorium w Mediolanie, gdzie jego nauczycielem był Stefano Ronchetti-Monteviti[1]. Jego szkolnym kolegą i późniejszym wieloletnim przyjacielem był Arrigo Boito, wraz z którym napisał kantaty Il quattro giugno oraz Le sorelle d’Italia[1][2]. Dzięki otrzymanemu od rządu włoskiego stypendium przez pewien czas przebywał w Paryżu, gdzie spotkał się z Berliozem, Gounodem, Rossinim i Verdim[1]. W 1866 roku służył jako ochotnik w armii Giuseppe Garibaldiego[1][2]. W latach 1867–1868 odbył tournée po Skandynawii, gdzie występował jako dyrygent[1]. Po powrocie do Włoch w 1868 roku objął posadę wykładowcy harmonii w konserwatorium mediolańskim oraz dyrygenta Teatro Carcano[1][2]. W 1871 roku został dyrygentem La Scali[1][2], w której w 1872 roku poprowadził włoską premierę Aidy[1]. W 1879 roku założył Società orchestrale della Scala, a w 1884 roku zorganizował w Turynie orkiestrę Concerti popolari[1]. Dyrygował prapremierowym przedstawieniem Giocondy Ponchiellego (1876), Otella Verdiego (1887) i Edgara Pucciniego (1889)[1]. Na skutek wywołanego syfilisem[3] postępującego paraliżu po 1890 roku zrezygnował z działalności dyrygenckiej[1].

Skomponował m.in. 3 symfonie, Uwerturę na orkiestrę, Scherzo symfoniczne, kwartet smyczkowy, opery I profughi fiamminghi (wyst. Mediolan 1863) i Amleto (wyst. Genua 1865)[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 55–56. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1054. ISBN 0-02-865527-3.
  3. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 256. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne edytuj