Fulong
Fulong (chiń. 福龍; starsze transkrypcje spotykane w literaturze: Fu Long, Fu Lung) − chiński torpedowiec z końca XIX wieku, następnie po zdobyciu służył jako japoński Fukuryū.
 Jako japoński "Fukuryu", rok 1900. | |
| Klasa |
torpedowiec |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1885[1] |
| Wodowanie |
1885[2] |
 Cesarstwo chińskie
| |
| Nazwa |
Fulong |
| Wejście do służby |
1886[2] |
| Wycofanie ze służby |
8 lutego 1895 (zdobyty)[1] |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Nazwa |
Fukuryu |
| Wejście do służby |
27 lutego 1895[3] |
| Wycofanie ze służby |
1 kwietnia 1908[3] |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | |
| Długość |
42,75 m[1] |
| Szerokość |
5 m[1] |
| Zanurzenie |
2,3 m[1] |
| Napęd | |
| 1 maszyna parowa potrójnego rozprężania o mocy 1597 ind.KM[1] 1 śruba | |
| Prędkość |
23 węzły projektowa |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 37 mm 2 (lub 3) wyrzutnie torpedowe 356 mm | |
| Załoga |
20 |
.svg){kind=small}
"Fulong" był oceanicznym torpedowcem o stalowym kadłubie. Jego uzbrojenie stanowiły dwie torpedy umieszczone w stałych wyrzutniach na dziobie, po obydwu burtach okrętu, oraz dwie torpedy zapasowe[1]. Niektóre źródła podają jako uzbrojenie również obrotową wyrzutnię torped na rufie[4]. Uzbrojenie uzupełniały dwa działa 37 mm. Zbudowany został w niemieckiej stoczni Schichau w Elblągu w 1886 roku, pod numerem budowy 303[5]. Nazwa oznaczała „szczęśliwy smok”[5].
W czerwcu 1886 roku wyruszył do Chin, gdzie przybył 24 września 1886 roku[4][5]. Zamówiony został przez flotę Fujian, lecz około 1890 roku został przekazany do floty Beiyang[5]. Wraz z pancernikiem "Pingyuan" i kanonierką "Guangbing", jako chińska Eskadra Przybrzeżna, wziął udział w bitwie u ujścia rzeki Jalu. W toku bitwy wystrzelił trzy torpedy do uzbrojonego parowca "Saikyo Maru", lecz niecelnie[4]. Podczas oblężenia Weihaiwei "Fulong" nie był aktywnie wykorzystywany, podobnie jak inne chińskie torpedowce. Jego dowódcą był wówczas Cai Tingan[6]. Wraz z innymi torpedowcami podjął próbę ucieczki z portu 7 lutego 1895, lecz został przechwycony przez japońskie krążowniki i prawdopodobnie zmuszony do wyrzucenia się na mieliznę, a następnie zdobyty przez Japończyków[6].
W japońskiej służbie został przemianowany na "Fukuryū" – japońskie odczytanie chińskich znaków[5]. 27 lutego 1895 został zaklasyfikowany jako torpedowiec 1. klasy[3]. W 1902 roku zmodernizowano go przez wymianę kotła i usunięcie jednego z dwóch kominów[5]. Okręt został skreślony z listy floty 1 kwietnia 1908 roku, po czym złomowany[3][5].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s.400. ISBN 0-85177-133-5.
- ↑ a b Hansgeorg Jentschura, Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945, Dieter Jung, Peter Mickel, Annapolis: Naval Institute Press, 1977, s. 127, ISBN 0-87021-893-X, OCLC 3273325.
- ↑ a b c d ページ移転のお知らせ [online], homepage2.nifty.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (jap.).
- ↑ a b c d e Wright 2001 ↓, s. 182-183.
- ↑ a b c d e f g Myszor 2014 ↓, s. 40-41.
- ↑ a b Wright 2001 ↓, s. 101-103.
Bibliografia edytuj
- Richard N.J. Wright: The Chinese Steam Navy, 1862–1945. London: Chatham Publishing, 2001. ISBN 1-86176-144-9. (ang.).
- Oskar Myszor. Torpedowce i niszczyciele cesarstwa Qing. „Okręty Wojenne”. Nr specjalny 48, 2014. Tarnowskie Góry. ISSN 1231-014X.