Funambulini

rodzaj gryzoni
(Przekierowano z Funambulus)

Funambulinimonotypowe plemię ssaków z podrodziny wiewiórczaków (Callosciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).

Funambulini
Moore, 1959[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – pasecznik palmowy (F. palmarum)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

wiewiórczaki

Plemię

Funambulini

Typ nomenklatoryczny

Plemię: Funambulus Lesson, 1832
Rodzaj: Sciurus indicus Lesson, 1835 (= Sciurus palmarum Linnaeus, 1776)

Synonimy

Plemienia:

Rodzaju:

Rodzaje, podrodzaje i gatunki

Funambulus Lesson, 1832[7]
2 podrodzaje i 6 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Plemię obejmuje gatunki występujące na subkontynencie indyjskim. Jedynie gatunek F. pennantii występuje dalej na północy w Iranie, Nepalu, oraz Pakistanie[8][9][10].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 110–160 mm, długość ogona 94–168 mm; masa ciała 44,1–168 g[9][11].

Systematyka edytuj

Do plemienia należy jeden rodzaj, Funambulus, który zdefiniował w 1832 roku francuski zoolog René Lesson w publikacji swojego autorstwa o tytule Illustrations de zoologie, ou, Recueil de figures d’animaux peintes d’après nature[7]. Lesson nie wyznaczył gatunku typowego; w ramach późniejszego oznaczenia w 1898 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na typ nomenklatoryczny wyznaczył pasecznika palmowego (F. palmarum)[12].

Etymologia edytuj

  • Funambulus: łac. funambulus ‘akrobata, balansista, ekwilibrysta’[13].
  • Palmista: fr. palmiste ‘mieszkaniec palm’[14]. Gatunek typowy: Gray wymienił kilka gatunków – Sciurus layardi Blyth, 1849, Sciurus palmarum Linnaeus, 1766, Sciurus penicillatus Leach, 1814 (= Sciurus palmarum Linnaeus, 1766) i Sciurus sublineatus Waterhouse, 1838 – nie wskazując gatunku typowego; typ nomenklatoryczny (późniejsze oznacznie) – Sciurus palmarum Linnaeus, 1776[12].
  • Tamiodes: rodzaj Tamias Illiger, 1811 (pręgowiec); -οιδης -oidēs ‘przypominający’[5]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Sciurus tristriatus Waterhouse, 1837.
  • Prasadsciurus: Malur R. Narasimha Prasad (1923–1928), hinduski endokrynolog, znany z badań w dziedzinie fizjologii rozrodu i regulacji płodności; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758 (wiewiórka)[6]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Funambulus pennantii Wroughton, 1905.

Podział systematyczny edytuj

Do plemienia należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami zgrupowanymi w dwóch podrodzajach[15][11][8][16]:

Przypisy edytuj

  1. J.C. Moore. Relationships among the living squirrels of the Sciurinae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 118, s. 198, 1959. (ang.). 
  2. Pocock 1923 ↓, s. 237.
  3. G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 79, 1945. (ang.). 
  4. J.E. Gray. Synopsis of the Asiatic Squirrels (Sciuridæ) in the collection of the British Museum, describing one new genus and some new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Third Series. 20, s. 279, 1867. (ang.). 
  5. a b Pocock 1923 ↓, s. 215.
  6. a b J.C. Moore & G.H.H. Tate. A study of the diurnal squirrels, Sciurinae, of the Indian and Indo-chinese subregions. „Fieldiana. Zoology”. 48, s. 71, 1965. (ang.). 
  7. a b R.-P. Lesson: Illustrations de zoologie, ou, Recueil de figures d’animaux peintes d’après nature. Paris: Arthus Bertrand, 1831–1835, s. ryc. 43. (fr.).
  8. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 584. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  9. a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 715–716. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  10. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Funambulus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-22].
  11. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 376. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  12. a b O. Thomas. On the mammals obtained by Mr. A. Whyte in Nyasaland, and presented to the British Museum by Sir H. H. Johnston, K.C.B.; being a fifth contribution to the mammal-fauna of Nyasaland. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1897 (4), s. 933, 1898. (ang.). 
  13. Palmer 1904 ↓, s. 286.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 507.
  15. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-19]. (ang.).
  16. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 201, 202. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

Bibliografia edytuj