Góry Ałajskie, Ałaj (kirg.: Алай кырка тоосу, Ałaj kyrka toosu; tadż.: кӯҳсори Олой, kuhsori Oloj; ros.: Алайский хребет, Ałajskij chriebiet) – góry w Kirgistanie i częściowo w Tadżykistanie. Rozciągają się z zachodu na wschód na długości ok. 400 km i szerokości 70−80 km. Od północy ogranicza je Kotlina Fergańska, od południa zaś Dolina Ałajska. Najwyższy szczyt, Tandykul, znajduje się na granicy kirgisko-tadżyckiej i ma wysokość 5539 m n.p.m. (według innych źródeł 5544 m n.p.m.). Góry zbudowane są ze skał okruchowych (głównie piaskowców) i krystalicznych z łupkami metamorficznymi. Na przedgórzach dominuje roślinność półpustynna, nieco wyżej występują suche stepy. Do wysokości 3000 m n.p.m. pojawiają się łąki stepowe i lasy, tzw. arcza, które spotykane są głównie na stokach północnych. Powyżej 3000 m n.p.m. przeważają łąki typu alpejskiego. W partiach szczytowych roślinność zanika i występują wieczne śniegi oraz lodowce górskie.

Góry Ałajskie
Ałaj
Ilustracja
Kontynent

Azja

Państwo

 Kirgistan
 Tadżykistan

Najwyższy szczyt

Tandykul
(5539 m n.p.m.)

Długość

ok. 400 km

Jednostka dominująca

Pamiro-Ałaj

Położenie na mapie Azji
Mapa konturowa Azji, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Góry Ałajskie”
Ziemia39°40′N 72°00′E/39,666667 72,000000

Bibliografia edytuj

  • Кыргызстандын географиясы. Бишкек: Мамлекеттик тил жана энциклопедия борбору, 2004, s. 27–29. ISBN 9967-14-006-2.
  • Roman Biesiada, Tadeusz Lenczkowski, Lech Ratajski: Słownik Geografii ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 45.
  • Алайский хребет. Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2012-06-09]. (ros.).