Gąska czerwieniejąca

gatunek grzyba

Gąska czerwieniejąca (Tricholoma orirubens Quel.) – gatunek grzybów należący do rodziny gąskowatych (Tricholomataceae)[1].

Gąska czerwieniejąca
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

gąskowate

Rodzaj

gąska

Gatunek

gąska czerwieniejąca

Nazwa systematyczna
Tricholoma orirubens Quél.
Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 327 (1872)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji: Tricholoma, Tricholomataceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r[2]. Niektóre synonimy naukowej[3]:

  • Agaricus guttatus Schaeff. 1770
  • Gyrophila orirubens (Quél.) Quél. 1886
  • Tricholoma guttatum (Schaeff.) P. Kumm. 1871
  • Tricholoma horribile Rea 1905

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 4–10 cm, początkowo łukowaty lub półkulisty z niewielkim garbem, później rozpostarty. Młode owocniki mają podwinięty brzeg, starsze wyprostowany i pofalowany. Skórka ma białawy lub kremowy kolor, ale jest gęsto pokryta siwoczarnymi łuskami ułożonymi promieniście. W okresie suchej pogody staje się bardziej srebrzystosiwa z jaśniejszymi brzegami[4].

Blaszki

Mają białosiwawy kolor, po oderwaniu od owocnika po dłuższym czasie czerwienieją[4].

Trzon

Wysokość 4–10 cm, grubość do 2 cm, walcowaty, pełny i twardy, z zaostrzoną podstawą, czasami bulwiasty. Kolor biały, powierzchnia podłużnie pokryta ciemniejszymi włókienkami. Po uszkodzeniu czerwienieje[4].

Miąższ

Cienki, białosiwy, po dłuższym czasie czerwienieje. Smak mączysty, zapach aromatyczny[4].

Zarodniki

Szerokojajowate lub niemal kuliste, o rozmiarach 4–6,5 × 3–4,5 μm[5].

Występowanie i siedlisko edytuj

Występuje w Ameryce Północnej i Europie[5]. W Polsce jest to gatunek rzadki – znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski, gdzie ma status V – gatunek narażony na wyginięcie[6]. Rzadki jest również w innych krajach Europy; znajduje się na czerwonych listach w Danii, Norwegii, Finlandii, Szwecji i w Niemczech[2].

Spotykana jest w lasach liściastych i mieszanych oraz w parkach. Rośnie na ziemi, pod dębami i bukami, szczególnie na glebach wapiennych. Owocniki wytwarza od sierpnia do zimy[2].

Znaczenie edytuj

Grzyb mikoryzowy. Grzyb jadalny[7].

Gatunki podobne edytuj

Podobna jest bardzo rzadko spotykana gąska czarnołuskowa (Tricholoma atrosquamosum), która ma jednak bardziej łuskowaty kapelusz, oraz gąska ziemistoblaszkowa (Tricholoma terreum), ale ta z kolei ma kapelusz bardziej włosisty niż łuskowaty. Od wszystkich innych gąsek gąska czerwieniejąca różni się tym, że jej uszkodzony miąższ, blaszki i trzon po dłuższym czasie czerwienieją[4].

Przypisy edytuj

  1. a b Paul Kirk: Index Fungorum. Index Fungorum Partnership. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  2. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  3. Paul Kirk: Species Fungorum. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  4. a b c d e Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b Tricholoma orirubens. Rogers Plants Ltd.. [dostęp 2013-03-30]. (ang.).
  6. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  7. Hagara, Ladislav, 1944-., Ottova encyklopedie hub, wyd. 1. české vyd, Praha: Ottovo nakladatelství, 2015, s. 725, ISBN 978-80-7451-407-4, OCLC 903090511 [dostęp 2018-11-01].