Główny Komitet Lotnictwa Cywilnego

urząd centralny w PRL

Główny Komitet Lotnictwa Cywilnego – centralna jednostka organizacyjna istniejąca w latach 1950–1962, mająca na celu zapewnienie rozwoju lotnictwa cywilnego i przystosowanie do potrzeb planowej gospodarki. Komitet był państwowym organem planowania, kierownictwa i kontroli całokształtu zagadnień lotnictwa cywilnego.

Powołanie Komitetu edytuj

Na podstawie dekretu z 1950 r. o powołaniu Główny Komitet Lotnictwa Cywilnego ustanowiono Komitet[1].

Zakres działania Komitetu edytuj

Do zakresu działania Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego należało w szczególności:

  • ustalanie wytycznych rozwojowych lotnictwa cywilnego w zakresie zagadnień technicznych, organizacyjnych, prawnych i szkoleniowych;
  • sprawy szkolenia kadr fachowych lotnictwa cywilnego wszystkich szczebli, koordynowanie tego szkolenia oraz planowego rozmieszczenia kadr;
  • opiniowanie planów produkcji i rozdziału sprzętu lotniczego dla potrzeb lotnictwa cywilnego;
  • sprawy budowy i rozbudowy lotnisk dla potrzeb lotnictwa cywilnego;
  • sprawy dotyczące organizacji międzynarodowych lotnictwa cywilnego;
  • sprawy działalności wydawniczej w dziedzinie lotnictwa cywilnego;
  • kierownictwo i nadzór nad działalnością Ligi Lotniczej.

Kierowanie Komitetem edytuj

Na czele Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego stał przewodniczący, mianowany i odwoływany przez Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek Prezesa Rady Ministrów.

Do Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego wchodziło ponadto trzech przedstawicieli Ministra Obrony Narodowej i po dwóch przedstawicieli Ministerstwa Komunikacji, Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego oraz dwóch przedstawicieli Ligi Lotniczej.

Dla opracowania niektórych zagadnień przewodniczący komitetu powołuje dodatkowo przedstawicieli zainteresowanych resortów oraz pracowników nauki.

Prezydium Komitetu edytuj

Pracą Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego kierowało Prezydium Komitetu.

Na czele Prezydium Komitetu stał Przewodniczący Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego, który kierował pracą prezydium i czuwał nad jej prawidłowym biegiem.

Członków prezydium powoływał Prezes Rady Ministrów.

Zniesienie Komitetu edytuj

Na podstawie ustawy z 1962 r. – Prawo Lotnicze zniesiono Główny Komitetu Lotnictwa Cywilnego[2].

Przypisy edytuj

  1. Dekret z dnia 21 września 1950 r. o powołaniu Głównego Komitetu Lotnictwa Cywilnego. Dz.U. z 1950 r. nr 44, poz. 396.
  2. Ustawa z dnia 31 maja 1962 r. – Prawo lotnicze. Dz.U. z 1962 r. nr 32, poz. 153.