Główny Urząd Przywozu i Wywozu

Główny Urząd Przywozu i Wywozu – organ Ministerstwa Przemysłu i Handlu, istniejący w latach 1920-1924, ustanowiony w celu kierowania obrotem towarowym z zagranicą oraz kontrolowania zasad ruchu towarowego i opłat celnych.

Powołanie Urzędu edytuj

Na podstawie ustawy z 1920 r. o obrocie towarowym z zagranicą ustanowiono Główny Urząd Przywozu i Wywozu[1]. Ustawa powstała w miejsce dekretu z 1919 r. o wywozie towarów za granicę, przywozie z zagranicy i przewozie tranzytowym[2]. Dekret określił, że przywóz wszelkich towarów do państwa i ich wywóz z państwa oraz przewóz tranzytowy przez obszar państwa bez osobnego pozwolenia Ministra Skarbu był zakazany.

Wykonanie ustawy poruczono Ministrowi Przemysłu i Handlu w porozumieniu z innymi ministrami.

Struktura Urzędu edytuj

W skład Urzędu wchodziły:

  • Główny Urząd Przywozu i Wywozu - jako wyższa instancja,
  • Izby Przywozu i Wywozu, powstałe w poszczególnych gałęziach gospodarczych dla celów kierowania obrotem z zagranicą w danej gałęzi,
  • okręgowe urzędy przywozu i wywozu powstałe w tych gałęziach gospodarczych, które nie posiadały Izb Przywozu i Wywozu i które działały jako niższe instancje.

Skład Głównego Urzędu edytuj

W skład Głównego Urzędu Przywozu i Wywozu wchodziły:

Zakres działania Głównego Urzędu edytuj

Główny Urząd Przywozu i Wywozu wykonywał nadzór nad obrotem towarów z zagranicą. W szczególności Główny Urząd Przywozu i Wywozu:

  • ustalał rodzaje towarów, których przywóz był zabroniony lub objęty  specjalnym pozwoleniem,
  • zwalniał poszczególne partie towarów od zakazu przywozu, względnie wywozu.
  • przestawiał wnioski, dotyczące walut, za które mogą być sprzedawane towary zagranicą oraz wysokości opłat i premii wywozowych,  
  • zatwierdzał  wnioski Izb Przywozu i Wywozu, do czego  Główny Urząd został upoważnionych, w przedmiocie ustalania ryczałtów wywozowych, przeznaczonych dla prywatnych transakcji wyrównawczych,  
  • wydawał pozwolenia na poszczególne transakcje wyrównawcze i nadzorował ich prawidłowe przeprowadzanie.
  • normował  na dany okres czasu ryczałty najniższego wywozu przymusowego, względnie dozwolonego najwyższego dla poszczególnych gałęzi wytwórczości,
  • rozstrzygał sprzeciwy, zgłoszone przez komisarzy rządowych przy Izbach Przywozu i Wywozu,
  • ustalał jednolity sposób postępowania Izb Przywozu i Wywozu lub okręgowych urzędów przywozu i wywozu przy dokonywaniu czynności, wchodzących w zakres ich działania oraz wysokość opłat manipulacyjnych, pobieranych przez te władze przy wydawaniu pozwoleń na wywóz, względne na przywóz.
  • ustalał na podstawie umów międzynarodowych lub wskazań Rządu zasady ruchu tranzytowego przez obszar Rzeczypospolitej Polskiej dla poszczególnych państw oraz wydaje pozwolenia tranzytowe.
  • rozstrzygał spory wynikłe w Izbach Przywozu i Wywozu i w okręgowych urzędach przywozu i wywozu, rozpatrywał zażalenia, zgłoszone przez osoby trzecie na działalność Izb Przywozu i Wywozu i okręgowych urzędów przywozu i wywozu.
  • nadzorował działalność Izb Przywozu i Wywozu i okręgowych urzędów przywozu i wywozu oraz przedstawiał wnioski w zakresie ogólnej polityki przywozowo-wywozowej.

Zakres działania Izby Przywozu i Wywozu edytuj

W zakresie występujących gałęzi gospodarczych izby Przywozu i Wywozu:

  • udzielały pozwoleń na wywóz, względnie na przywóz, warunki płatności, ewentualnie zabezpieczeń, akredytyw i terminy wpłacania waluty,
  • przedstawiały Głównemu Urzędowi wnioski w przedmiocie ryczałtów wywozu oraz periodycznego ustalania ryczałtów wywozowych,  
  • określania walut, za które towary były sprzedawane na wywóz;
  • ustalania wysokości opłat i premii wywozowych,
  • prowadziły statystykę pod względem ilości i wartości przywożonych i wywożonych surowców, półfabrykatów, gotowych towarów oraz środków pomocniczych.
  • zbierały wiadomości o cenach i koniunkturach na rynkach zagranicznych,
  • przedstawiały Głównemu Urzędowi szczegółowe sprawozdania z działalności w ustalonych  okresach czasowych,
  • sprawowanie nadzoru nad działalnością wywożących i przywożących, który obowiązani były ten nadzór Izbom ułatwiać.

Zakres działania Okręgowego Urzędu Przywozu i Wywozu edytuj

Okręgowe Urzędy Przywozu i Wywozu spełniały określone czynności w stosunku do gałęzi gospodarczych, które nie posiadały Izb Przywozu i Wywozu.

Rodzaje obrotu towarowego z zagranicą edytuj

Towary przywożone i wywożone dzieliły się na następujące rodzaje:

  • towary, których przywóz względnie wywóz po spełnieniu określonych warunków, nie wymagał specjalnego pozwolenia;
  • towary, których przywóz względnie wywóz był zabroniony;
  • towary, które przywozić, względnie wywozić można było jedynie za specjalnym pozwoleniem.

Zniesienie Urzędu edytuj

Na podstawie ustawy z 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i poprawie gospodarstwa społecznego przyjęto decyzję o reorganizacji urzędów miar i urzędów probierczych oraz zniesienie odrębnego urzędu wywozu i przywozu[3].

Przypisy edytuj

  1. Ustawa z dnia 15 lipca 1920 r. o obrocie towarowym z zagranicą. Dz.U. z 1920 r. nr 79, poz. 527
  2. Dekret o wywozie towarów za granicę, przywozie z zagranicy i przewozie tranzytowym. Dz.U. z 1919 r. nr 15, poz. 216
  3. Ustawa z dnia 31 lipca 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i poprawie gospodarstwa społecznego. Dz.U. z 1924 r. nr 71, poz. 687