Gabriel (Gorodkow)

Gabriel
	Jegor Gorodkow
	Arcybiskup riazański
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1785 ; Gorodkowicze
Data śmierci	7 kwietnia 1862
	Arcybiskup riazański
Okres sprawowania	1837-1858
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1815
Prezbiterat	1815
Chirotonia biskupia	20 maja 1828
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gabriel, imię świeckie Jegor Iwanowicz Gorodkow (ur. 6 kwietnia^?/17 kwietnia 1785 w Gorodkowiczach, zm. 26 marca^?/7 kwietnia 1862) – rosyjski biskup prawosławny, święty czczony lokalnie w eparchii riazańskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys edytuj

Ukończył seminarium duchowne w Riazaniu. W 1814 ukończył wyższe studia teologiczne w Petersburskiej Akademii Duchownej z tytułem magistra nauk teologicznych. Został zatrudniony jako wykładowca w seminarium duchownym w Riazaniu. Wieczyste śluby mnisze złożył w roku następnym, wtedy też przyjął święcenia kapłańskie^[1]. W 1816 otrzymał godność archimandryty i został przełożonym monasteru Trójcy Świętej w Riazaniu. W roku następnym na krótko został inspektorem seminarium duchownego w Riazaniu, lecz jeszcze w tym samym roku został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium duchownego w Orle w celu przeprowadzenia jego reformy wewnętrznej wynikającej z ukazów Świątobliwego Synodu Rządzącego^[1]. Równocześnie został przełożony monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Orle. W 1819 został przeniesiony na stanowisko rektora seminarium duchownego w Niżnym Nowogrodzie, które łączył z obowiązkami przełożonego monasteru św. Makarego Żółtowodzkiego, zaś od 1821 - Pieczerskiego Monasteru Wniebowstąpienia Pańskiego w Niżnym Nowogrodzie^[1].

20 maja 1828 przyjął chirotonię biskupią i objął katedrę kałuską i borowską. Po trzech latach został biskupem mohylewskim i witebskim. Działał na rzecz likwidacji Kościoła unickiego na terenie swojej eparchii. Osobiście przyczynił się do przyjęcia prawosławia przez 6 tys. unitów. W 1833 otrzymał godność arcybiskupią. W 1837 przeniesiony ponownie, na katedrę riazańską. W latach 1841-1843 był kadencyjnym członkiem Świątobliwego Synodu Rządzącego. Cieszył się powszechnym szacunkiem ze strony wiernych, jak również członków innych Kościołów. W eparchii riazańskiej przeprowadził szereg remontów cerkwi, organizował również budowę nowych świątyń. W 1853 otworzył w Riazaniu szkołę dla dziewcząt z rodzin duchownych^[1].

W 1858 odszedł w stan spoczynku i zamieszkał w monasterze św. Olgi w ujeździe riazańskim, gdzie mieszkał na prawach przełożonego. Przyczyną jego rezygnacji z katedry był incydent, do jakiego doszło w czasie obiadu w jednym z żeńskich monasterów eparchii, gdy nieznany człowiek wszedł do refektarza i uderzył biskupa. Gabriel (Gorodkow) zmarł cztery lata później i został pochowany na terenie klasztoru^[1].

Autor przekładu psalmów oraz pieśni paraliturgicznych^[1].

W 1999 został kanonizowany jako święty czczony lokalnie w eparchii riazańskiej. Od 2002 jest czczony także w Soborze Świętych Białoruskich^[2].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Гавриил (Городков). Русское Православие – Архиереи. [dostęp 2012-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ros.).
↑ Cвятитель Гавриил (Городков), архиепископ Рязанский. Приход Свято-Петро-Павловского собора г. Минска, 2012-09-09. (ros.).

[ortho-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Гавриил (Городков). Русское Православие – Архиереи. [dostęp 2012-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)]. (ros.).

[2] Cвятитель Гавриил (Городков), архиепископ Рязанский. Приход Свято-Петро-Павловского собора г. Минска, 2012-09-09. (ros.).

[1]

[2]