Gabriela Balicka-Iwanowska
Gabriela Aniela Balicka-Iwanowska (ur. 16 maja 1867 w Warszawie[1], zm. 19 lutego 1962 w Krakowie) – polska doktor botaniki, polityk, posłanka na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm I, II i III kadencji w II RP z ramienia Związku Ludowo-Narodowego oraz Stronnictwa Narodowego, członkini Narodowej Organizacji Kobiet[2].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1867 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 lutego 1962 |
| Poseł na Sejm Ustawodawczy (II RP) | |
| Okres |
od 1919 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł I kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres |
od 1922 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł II kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres |
od 1928 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł III kadencji Sejmu (II RP) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
Balicka mimo iż urodziła się w 1867, oficjalnie podawała rok 1871 jako datę swojego urodzenia. Katarzyna Luksa, badaczka życia Balickiej, uważa, że zmieniona data spowodowana była chęcią jak najdłuższego otrzymywania świadczeń po zmarłym w 1884 ojcu, Antonim Iwanowskim[3].
Życiorys edytuj
Pochodziła z rodziny ziemiańskiej z Podlasia, była córką Antoniego i Sybilli z Rosenwerthów Iwanowskich[1]. Szkołę średnią ukończyła w Warszawie w 1889. Następnie w latach 1889–1893 studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu w Genewie. Na tej uczelni pod kierunkiem botanika Roberta Chodata uzyskała stopień naukowy doktora w 1893 na podstawie pracy Contribution a l’étude anatomique et systématique du genre Iris et des genres voisins. Od 1893 roku była członkiem Ligi Narodowej[4].
W latach 90. XIX wieku prowadziła badania naukowe w Monachium. W okresie pracy zagranicą prowadziła różne badania z zakresu anatomii i cytologii roślin, publikując m.in. rozprawę o rozwoju woreczka zalążkowego u zrostopłatkowych (Flora 1899). Wyniki swych badań publikowała w wydawnictwach PAU w latach 1903–1906.
Po tym okresie przeniosła się do Krakowa, gdzie w latach 1902–1906 współpracowała z Emilem Godlewskim (seniorem). W latach 1906–1911 prowadziła na Wydziale Rolniczym TKN (późniejsza SGGW) w Warszawie początkowo kursy, później wykłady z fizjologii roślin.
Podczas I wojny światowej kierowała seminarium dla nauczycielek ludowych Towarzystwa Ochrony Kobiet. W 1919 jako jedna z pierwszych posłanek zasiadła w Sejmie Ustawodawczym. Mandat poselski sprawowała w latach 1919–1935, pracowała w Komisjach Konstytucyjnej i Oświatowej.
Ostatnie lata swojego życia spędziła w Krakowie. Była żoną pisarza i działacza politycznego Zygmunta Balickiego. Spoczywa na cmentarzu Rakowickim (kw. LXXII, rząd 25, grób 11).
Przypisy edytuj
- ↑ a b Program indeksacji aktów stanu cywilnego i metryk kościelnych [online], metryki.genealodzy.pl [dostęp 2019-07-03].
- ↑ Kobieta w Sejmie. Działalność posłanek Narodowej Organizacji Kobiet, Warszawa 1928, s. 8.
- ↑ Katarzyna Luksa, Gabriela Balicka (1867-1962). Działalność polityczna, społeczna, naukowa i edukacyjna, 2017.
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 570.
Bibliografia edytuj
- Słownik biologów polskich, PWN, Warszawa 1987, s. 55 (tu data śmierci: 20 lutego 1962)
- Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny, tom I: A–D (opracowanie autorskie Małgorzata Smogorzewska, redakcja naukowa Andrzej Krzysztof Kunert), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998, s. 73–74 (z fotografią)
- Tadeusz Władysław Świątek, Rafał Chwiszczuk „Od Sawy do Kamy, czyli kobiecy ruch społecznikowski” Wydawca Fundacja Cultus Warszawa 2011 s. 31