Gabrius sphagnicola
Gabrius sphagnicola – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Gabrius sphagnicola | |||
(Sjöberg, 1950) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Podplemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Gabrius sphagnicola | ||
Synonimy | |||
|
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1950 roku przez O. Sjöberga pod nazwą Philonthus (Gabrius) sphagnicola. Jako lokalizację typową wskazano Waldsees in Loos w szwedzkim Hälsinglandzie[1][2].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 3,2 do 4,1 mm. Ubarwienie ma czarne z brunatnoczarnymi głaszczkami, członami czułków od pierwszego do trzeciego oraz odnóżami z wyjątkiem jaśniejszych stóp. Stosunkowo duża głowa jest nieco dłuższa niż szeroka. Czoło zaopatrzone jest w poprzeczny szereg czterech punktów, z których dwa środkowe wysunięte są ku przodowi w sposób niewyraźny. Przedplecze jest dłuższe niż szerokie i trochę szersze od głowy. Boki ma równoległe. Na jego powierzchni występują rzędy grzbietowe zawierające sześć punktów. Pokrywy mają krawędzie boczne krótsze od przedplecza[3].
Kusakowaty ten jest stenobiotem, zasiedlającym wyłącznie torfowiska wysokie, gdzie bytuje wśród wilgotnych torfowców[4][3].
Owad palearktyczny, w Europie znany m.in. z Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemiec, Austrii, Włoch, Szwecji, Finlandii, Polski, Słowacji, Rumunii i Ukrainy[2]. W Polsce znany jest z pojedynczego stanowiska w Puszczy Piskiej[4][3].
Przypisy edytuj
- ↑ O. Sjöberg. Drei neue Käfer aus der borealen Region Schwedens. „Entomologisk Tidskrift”. 71 (2), s. 159-164, 1950.
- ↑ a b Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 2). Staphylininae: Diochini, Maorothiini, Othiini, Platyprosopini, Staphylinini (Amblyopinina, Anisolinina, Hyptiomina, Philonthina). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 2441–3020, 2001.
- ↑ a b c Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
- ↑ a b B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.