Wikipedia

Gail Carriger

Gail Carriger (ur. 4 maja 1976 w Bolinas w stanie Kalifornia[1]) – amerykańska autorka fantastyki, tworząca głównie w nurcie steampunk, z wykształcenia archeolog[2]. „Gail Carriger” jest pseudonimem literackim, prawdziwe nazwisko pisarki to Tofa Borregaard[3].

Gail Carriger
Ilustracja
Gail Carriger na Eastercon w 2012
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1976
Bolinas w stanie Kalifornia

Narodowość

amerykańska

Dziedzina sztuki

steampunk, urban fantasy

Ważne dzieła

Bezduszna

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Carriger uczęszczała do szkoły średniej Marin Academy w hrabstwie Marin w Kalifornii. Uzyskała stopień licencjacki w Oberlin College w stanie Ohio, następnie w roku 2000 stopień magistra nauk ścisłych w dziedzinie archeologii materiałowej (Archeological Materials) na angielskim University of Nottingham, a w roku 2008 kolejne magisterium, tym razem w dziedzinie nauk humanistycznych – z antropologii (specjalność: archeologia) na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Cruz[4].

Kariera literacka edytuj

Carriger zadebiutowała w roku 2009 powieścią Bezduszna, pierwszą z cyklu „Protektorat Parasola”. Akcja serii toczy się w alternatywnej wersji wiktoriańskiej Anglii, w której wampiry i wilkołaki są akceptowanymi członkami społeczeństwa, często należą do wyższych sfer. Główną bohaterką jest Alexia Tarabotti – kobieta nie posiadająca duszy. Bycie „bezduszną” sprawia, że nie działają na nią moce istot ponadnaturalnych. Debiutancka powieść przyniosła autorce nominacje do Nagrody im. Johna W. Campbella dla najlepszego nowego pisarza s-f[5], do Nagrody Comptona Crooka[6] oraz do Nagrody Locusa za debiut[7]. Książkę umieszczono również na liście rekomendowanych lektur magazynu „Locus”[8], a Amerykańskie Stowarzyszenie Bibliotek (American Library Associacion) nagrodziło ją Alex Award[4]. Druga powieść z cyklu – Bezzmienna – ukazała się na początku roku 2010 i znalazła się na liście bestsellerów „New York Timesa”[3], podobnie jak i wydana we wrześniu tegoż roku trzecia pt. Bezgrzeszna[9]. W 2011 roku wydano czwartą powieść z serii pt. Bezwzględna, a w 2012 ukazała się piąta – Timeless. Jako źródła inspiracji twórczej Carriger wymienia P.G. Wodehouse’a, Jane Austen, Charlesa Dickensa oraz wiktoriańskie dzienniki z podróży[10].

W 2012 wyszła adaptacja Bezdusznej w formie mangi (Soulless: The Manga, Vol. 1). W lutym 2013 wydana została powieść zatytułowana Etiquette & Espionage z nowego cyklu „Finishing School” osadzonego w tym samym świecie co „Protektorat Parasola”[1].

W Polsce wydano cztery pierwsze książki z cyklu „Protektorat Parasola” w tłumaczeniu Magdaleny Moltzan-Małkowskiej, w wydawnictwie Prószyński i S-ka.

Twórczość edytuj

Cykl Protektorat Parasola edytuj

  • Bezduszna (Soulless, wyd. w USA 2009 – Orbit Books, wyd. polskie 2011 – Prószyński i S-ka)
  • Bezzmienna (Changeless, wyd. w USA 2010 – Orbit Books, wyd. polskie 2011 – Prószyński i S-ka)
  • Bezgrzeszna (Blameless, wyd. w USA 2010 – Orbit Books, wyd. polskie 2011 – Prószyński i S-ka)
  • Bezwzględna (Heartless, wyd. w USA 2011 – Orbit Books, wyd. polskie 2012 – Prószyński i S-ka)
  • Timeless (wyd. w USA 2012, niewydana w Polsce)

Manga Protektorat Parasola edytuj

  • Soulless: The Manga, Vol. 1 (2012, Yen Press)
  • Soulless: The Manga, Vol. 2 (2012, Yen Press)
  • Soulless: The Manga, Vol. 3 (2013, Yen Press)

Cykl Finishing School edytuj

  • Etiquette & Espionage (2013, Little, Brown Books for Young Readers)
  • Curtsies & Conspiracies (2013, Hachette Little, Brown & Co)
  • Waistcoats & Weaponry (2014)
  • Manners & Mutiny (zapowiedziana na listopad 2015)

Cykl Custard Protocol edytuj

  • Prudence (2015)
  • Imprudence (2016)
  • Competence (2018)

Opowiadania edytuj

  • „Marine Biology” (2010, w: The Mammoth Book of Paranormal Romance 2)

Inne edytuj

  • „Which Is Migthier, the Pen or the Parasol?” (2010, artykuł w antologii Steampunk II: Steampunk Reloaded)

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Gail Carriger – Summary Bibliography. www.isfdb.org. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  2. ↑ Jason Henninger: Pickles and Parasols: An interview with Gail Carriger. Tor Books, 28 maja 2010. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  3. ↑ a b The Oberlin College Alumni Magazine, Spring 2010, Volume 105 no. 3. oberlin.edu. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  4. ↑ a b Gail Carriger: Remember to Behave. www.locusmag.com (Locus), 16 września 2010. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  5. ↑ 2010 Hugo Award Nominees – Details. www.thehugoawards.org, 4 kwietnia 2010. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  6. ↑ Steven H. Silver: Compton Crook Nominees. www.sfsite.com (SF Site), 25 marca 2010. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  7. ↑ 2010 Locus Awards Finalists. www.locusmag.com (Locus), 19 kwietnia 2010. [dostęp 2018-08-06]. (ang.).
  8. ↑ Locus Magazine unveils 2009 recommended reading list. io9.com. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).
  9. ↑ Weekly Bestsellers: Week ending 14 September 2010. [w:] Locus [on-line]. 14 września 2010. [dostęp 2013-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-26)]. (ang.).
  10. ↑ An interview with Gail Carriger, author of The Parasol Protectorate series. ReadAndFindOut. [dostęp 2013-01-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gail_Carriger&oldid=66008537”