Gartz (Oder)

miasto w Brandenburgii w Niemczech

Gartz (Oder)[1] – miasto w Niemczech, w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Uckermark, siedziba urzędu Gartz (Oder) nad Odrą Zachodnią, przy granicy z Polską. Liczba mieszkańców wynosi około 2,5 tys.

Gartz (Oder)
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

Brandenburgia

Powierzchnia

61,69 km²

Wysokość

6 m n.p.m.

Populacja (31.12.2011)
• liczba ludności
• gęstość


2472
40 os./km²

Nr kierunkowy

03332

Kod pocztowy

16307

Tablice rejestracyjne

UM, ANG, PZ, SDT, TP

Plan Gartz
Położenie na mapie Brandenburgii
Mapa konturowa Brandenburgii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Gartz (Oder)”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Gartz (Oder)”
Ziemia53°12′N 14°23′E/53,200000 14,383333
Strona internetowa

Położenie edytuj

Miasto Gartz jest położone przy drodze krajowej nr 2 w pobliżu Międzynarodowego Parku Dolina Dolnej Odry, 30 km na południe od Szczecina. 6 km na południe od miasta rzeka Odra dzieli się na dwa ramiona Odrę Wschodnią i Zachodnią. Zachodni nurt płynie wzdłuż wschodniej granicy miasta będąc równocześnie granicą pomiędzy Republiką Federalną Niemiec a Polską. Na drugim brzegu Odry znajduje się teren Elektrowni Dolna Odra w Nowym Czarnowie. W Gartz do Odry uchodzi niewielka rzeka Salveibach.

Podział administracyjny edytuj

W skład Gartz (Oder) wchodzą następujące dzielnice: Gartz (Oder), Friedrichsthal, Geesow, Geesow Bahnhof, Hohenreinkendorf, Beatenhof, Freudenfeld, Heinrichshofer Ausbau, Salveymuhle 2, Salveymuhle 3.

Toponimia edytuj

Nazwa pochodzi od staropołabskiego rzeczownika pospolitego *gardec (*gard ‘gród’ + przyrostek -ec), oznaczającego ‘grodziec, zamek, gród, miasteczko’[2][3]. Tłumaczona na język polski jako Gardziec Odrzański[4] lub Grodzisk[5], także Hradyszcze[6].

Kalendarium edytuj

 
Brama Szczecińska (Stettiner Tor) w Gartz z XIII w.

Obiekty zabytkowe i historyczne edytuj

  • Kościół św Szczepana zbudowany na przełomie XIII i XIV wieku w stylu gotyckim, murowany. Zniszczony w 1945 r., zachowany chór i transept. Pozostawiony w formie trwałej ruiny.
  • Dawny kościół Ducha Świętego wybudowany w XIII wieku przy szpitalu miejskim, gotycki. Odbudowany po zniszczeniach wojennych pełni dziś rolę galerii i sali koncertowej.
  • Średniowieczne mury miejskie z Bramą Szczecińską (Stettiner Tor), Wieżą Bocianią i Basztą Prochową krytą niebieskim dachem.

Muzeum Miasta Gartz z wystawą o historii miasta od XVIII wieku do dziś.

Komunikacja edytuj

Drogi edytuj

Miasto położone przy drodze krajowej nr B2, która jest przedłużeniem polskiej drogi krajowej nr 13.

Kolej edytuj

Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w oddalonym o 7 km Tantow na linii kolejowej BerlinSzczecin. Do 1945 r. czynna była także linia Tantow – Gartz (Oder) ze stacją pośrednią w Geeskow.

Rowerowa edytuj

Przez miasto przebiega międzynarodowy szlak rowerowy Odra – Nysa, łączący Sudety z wybrzeżem Morza Bałtyckiego.

Woda edytuj

Nad Odrą znajduje się molo z przystanią pasażerską, z której odpływają statki wycieczkowe w rejsy spacerowe po Odrze.

Do 21 grudnia 2007 roku funkcjonowało tu rzeczne przejście graniczne Gartz – Widuchowa, które na mocy układu z Schengen zostało zlikwidowane.

Współpraca międzynarodowa edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Urzędowa forma nazwy jest dwuczłonowa, przy czym drugi wyraz zapisywany jest w nawiasie; potocznie nazwę skraca się do samego Gartz.
  2. Oswald Jannermann, Slawische Orts- und Gewässernamen in Deutschland, Norderstedt 2009, s. 32.
  3. Manfred Niemeyer, Deutsches Ortsnamenbuch, Berlin: Walter de Gruyter GmbH & Co. KG, 2012, s. 198, ISBN 978-3-11-018908-7.
  4. Mapa Polski 1:500 000 Wojskowy Instytut Geograficzny Sztabu Generalnego W.P., Warszawa 1947 [1].
  5. ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt I. Poznań: 1934.
  6. W. Dzwonkowski, 1918. Prahistorja ziem polskich. Słowiańszczyzna pierwotna. Początki polskiej kultury i organizacji. Warszawa; mapa.
  7. Jarosław Kociuba: Pomorze - Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach Księstwa Pomorskiego. Szczecin: Walkowska Wydawnictwo, 2012. ISBN 978-83-61805-49-6.
  8. Kozłowski K., Podralski J. Gryfici książęta Pomorza Zachodniego, Krajowa Agencja Wydawnicza, Szczecin 1985.
  9. D. D. Bundy, Paul, Jonathan Anton Alexander, [w:] The New International Dictionary of Pentecostal and Charismatic Movements, red. Stanley M. Burgess, wyd. 2, Grand Rapids Mich. 2002, s. 958.

Linki zewnętrzne edytuj