Gavril Dara, właśc. Gabriele Dara il Giovane (ur. 8 stycznia 1826 w Palazzo Adriano, prowincja Palermo, zm. 15 listopada 1885 w Agrygencie[1]) – włoski poeta i działacz narodowy pochodzenia albańskiego.

Gavril Dara
Ilustracja
Gavril Dara
Imię i nazwisko

Gabriele Dara il Giovane

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1826
Palazzo Adriano

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1885
Agrigento

Narodowość

Arboresz

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Kënka e sprasme e Balës

Życiorys edytuj

Urodził się w sycylijskim mieście Palazzo Adriano w rodzinie albańskiej, która według tradycji opuściła ziemie albańskie po śmierci Skanderbega. Rodzina Dara od kilku pokoleń zajmowała się kolekcjonowaniem twórczości ludowej Arboreszy[2]. Ojciec Gavrila, Andrea (Ndre) wydał słownik pojęć związanych z badaniami nad folklorem[2]. Tradycje rodzinne kontynuował pod koniec swojego życia także Gavril.

Gavril Dara ukończył studia z zakresu prawa w Palermo i podjął praktykę adwokacką w Agrigento[2]. Po zjednoczeniu Włoch pracował jako urzędnik państwowy na Sycylii. W latach 1867-1869 był gubernatorem Trapani (zachodnia Sycylia). W latach 1871-1874 kierował liberalnym czasopismem politycznym "La Riforma"[1].

Dzieła edytuj

Jednym z jego pierwszych utworów były wiersze pisane w języku włoskim i w języku Arboreszy poświęcone postaci Łazarza[2]. Najbardziej znanym utworem Dary była czteroczęściowa ballada Kënka e sprasme e Balës (Ostatnia pieśń z Bali)[1]. Utwór przedstawiał heroiczne czyny Nika Pety i Pala Golemiego, Albańczyków żyjących w XV w. Po raz pierwszy dzieło Dary opublikowano już po jego śmierci w odcinkach, w czasopiśmie Arbri i Ri (Młoda Albania), wydawanym przez Giuseppe Schiro. Po raz kolejny, już w całości ballada ukazała się w 1900 w czasopiśmie La Nazione Albanese (w wersji dwujęzycznej).

Przypisy edytuj

  1. a b c Gavril Dara i Riu = 2023-02-14 [online], gazetadielli.com, 2021 (alb.).
  2. a b c d Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 415. (alb.).

Bibliografia edytuj