Gazelka masajska

gatunek ssaka
(Przekierowano z Gazela Granta)

Gazelka masajska[3] (Nanger granti) – gatunek kopytnego ssaka z rodziny wołowatych (Bovidae) opisany naukowo pod nazwą Gazella granti, honorującą szkockiego badacza Jamesa Augustusa Granta. Wraz z gazelką płochą i aulem zaliczane są do dużych gazel, klasyfikowanych w rodzaju Nanger.

Gazelka masajska
Nanger granti[1]
Brooke, 1872
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Rodzaj

gazelka

Gatunek

gazelka masajska

Synonimy
  • Nanger granti (Brooke, 1872)
  • Nanger notata (Thomas, 1897)
  • Nanger petersii (Günther, 1884)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Występowanie edytuj

Gazelka masajska występuje we wschodniej Afryce – od południowej Etiopii po Tanzanię. Zasiedla równiny i tereny górzyste. Preferuje głównie tereny trawiaste z porośniętymi gdzieniegdzie obszarami krzewiastymi, zamieszkuje także obszary półpustynne, unika terenów z wysoką trawą.

Tryb życia edytuj

 

Żywi się ziołami, trawą, gałązkami oraz kiełkami. Gazelka masajska tworzy duże stada złożone z samców i samic. Największe niebezpieczeństwo grozi tym gazelom ze strony likaonów i gepardów. Człowiek przyczynia się do zmniejszania populacji tej antylopy.

Budowa ciała edytuj

Gazelka masajska przypomina budową gazelopkę sawannową. Rogi samców tej gazelki są zbudowane w kształcie liry, grubsze u podstawy, węższe na zakończeniu i mierzą od 45 do 80 cm długości.

Tworzy liczne podgatunki różniące się umaszczeniem oraz kształtem rogów. Kolor sierści cynamonowo-brązowy z białym podbrzuszem.

Wymiary edytuj

Przypisy edytuj

  1. Nanger granti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Nanger granti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b c Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.