Gecinulusrodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).

Gecinulus[1]
Blyth, 1845[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bambusowiec rdzawogrzbiety (G. grantia)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Nadrodzina

Picoidea

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Picini

Rodzaj

Gecinulus

Typ nomenklatoryczny

Picus (Chrysonotus) grantia Horsfield, 1840

Synonimy
Gatunki
  • G. grantia
  • G. viridis

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej[5].

Morfologia edytuj

Długość ciała 25–27 cm; masa ciała 68–85 g[5].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Gecinulus: rodzaj Gecinus[a] Boie, 1831 (dzięcioł); łac. przyrostek zdrabniający -ulus[6].
  • Spaniopicoides: gr. σπανιος spanios „rzadki”; genus Picoides Lacépède, 1799 (dzięcioł)[7]. Gatunek typowy: Picus (Chrysonotus) grantia Horsfield, 1840.
  • Geciniscus: rodzaj Gecinus[a] Boie, 1831 (dzięcioł); łac. przyrostek zdrabniający -iscus[8]. Nowa nazwa dla Gecinulus Blyth, 1845 i Spaniopicoides Malherbe, 1861 ze względu na puryzm.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Uwagi edytuj

  1. a b Młodszy synonim Picus.

Przypisy edytuj

  1. Gecinulus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. E. Blyth. Notices and Descriptions of various New or Little Known species of Birds. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 14 (1), s. 192, 1845. (ang.). 
  3. P.A. Malherbe: Monographie des picidées, ou Histoire naturelle des picidés, picumninés, yuncinés ou torcols; comprenant dans la première partie, l’origine mythologique, les mœurs, les migrations, l’anatomie, la physiologie, la répartition géographique, les divers systèmes de classification de ces oiseaux grimpeurs zygodactyles, ainsi qu’un dictionnaire alphabétique des auteurs et des ouvrages cités par abréviation; dans la deuxième partie, la synonymie, la description en latin et en français, l’histoire de chaque espèce, ainsi qu’un dictionnaire alphabétique et synonymique latin de toutes les espèces. T. 1. Metz: Typ. de J. Verronnais, 1861, s. liii. (fr.).
  4. J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 4: Klettervögel. Cz. 2: Spechte. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1863, s. 174. (niem.).
  5. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-06-24]. (ang.).  
  6. Gecinulus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-20] (ang.).
  7. Spaniopicoides, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-20] (ang.).
  8. Geciniscus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-20] (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Picini Leach, 1820 (Wersja: 2020-09-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-20].