Wikipedia

Pokolenie Y

ludzie urodzeni w latach 80. i 90. XX wieku
(Przekierowano z Generacja Y)

Pokolenie Y[1] (ang. Generation Y), in. milenialsi[2] (ang. Millennials) – kohorta demograficzna następująca po pokoleniu X[3][4]). Nazywane jest również „pokoleniem Milenium”, „następną generacją”, a także „pokoleniem cyfrowym”. Po raz pierwszy nazwa ta pojawiła się w 1993 w tygodniku „Advertising Age”[3]. Datowanie ludzi z pokolenia Y nie jest ścisłe, jednak według większości źródeł, pokolenie Y to osoby urodzone między 1980 a 2000 rokiem, i dzieli się je na młodszych (osoby urodzone między 1990 a 2000 rokiem) i starszych (osoby urodzone między 1980 a 1989 rokiem)[5][6].

W odróżnieniu od poprzedniej generacji, określanej mianem pokolenia X, „oswoili” nowinki technologiczne i aktywnie korzystają z mediów cyfrowych i technologii cyfrowych i uznawani są za generację zuchwałą, otwartą na nowe wyzwania[7]. Pracownicy z pokolenia X i Y nazywani są niekiedy pokoleniem C – od przymiotnika connected (ang. „połączony”), jako osoby stale podpięte do internetu i wykorzystujące codziennie media społecznościowe do komunikacji prywatnej i zawodowej[8].

Rozbieżności definicyjne edytuj

  • William Strauss i Neil Howe, twórcy teorii pokoleń, przyjmują daty 1982–2004[9].
  • Według socjologa Witolda Września z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu pokolenie Y to w Polsce pokolenie ludzi urodzonych od 1984 do 1997 roku[10].
  • W 2014 roku przedsiębiorstwo Dale Carnegie Training i RSU Research ustaliły, że pokolenie Y obejmuje osoby urodzone w latach 1980–1996[11].
  • W amerykańskim programie telewizyjnym Survivor, w 33 sezonie pod tytułem „Millennials vs. Gen X”, skład milenialsów obejmował osoby urodzone w latach 1984–1997[12].
  • Według amerykańskiej agencji rządowej United States Census Bureau, pokolenie Y obejmuje ludzi urodzonych w latach 1982–2000[13].
  • Według autorów książki Pokolenia – co się zmienia? pokolenie Y w Polsce to ludzie urodzeni w latach 1980–1989[14].

Stereotypy przypisywane przedstawicielom pokolenia Y edytuj

Cechy charakterystyczne edytuj

Istnienie różnic pomiędzy pokoleniem Y a innymi pokoleniami ma charakter anegdotyczny, różnice te nie zostały potwierdzone w badaniach naukowych[15][16][17].

  • Aktywnie i w każdej dziedzinie życia korzystają z technologii i mediów cyfrowych.
  • Żyją w „globalnej wiosce”, dzięki dostępowi do Internetu mają znajomości na całym świecie.
  • Cechuje ich duża pewność siebie[18].
  • Często dłużej mieszkają razem z rodzicami, opóźniając przejście w dorosłość[19].
  • Ważniejsze stają się dla nich jakość życia i doświadczenia życiowe niż posiadanie[20].
  • Nie pamiętają czasów tzw. zimnej wojny pomiędzy USA i ZSRR oraz komunizmu w krajach Europy Środkowo-Wschodniej[21] (w Polsce ludzie pokolenia Y nie pamiętają czasów PRL).
  • Wychowali się w realiach wolnego rynku.
  • Według badań przeprowadzonych w University of New Hampshire cechują ich: wysokie mniemanie o swoich umiejętnościach, przekonanie o własnej wyjątkowości, nadmierne oczekiwania oraz silna awersja wobec krytyki[22].
  • W Stanach Zjednoczonych ok. 40% milenialsów ma tatuaż[23].

Pokolenie Y w pracy edytuj

  • Chcą pracować, ale nie całe życie – myślą o przyszłości na emeryturze[3], planują długoterminowo, chętnie zakładają własny biznes[potrzebny przypis].
  • Nie jest dla nich istotna stabilna praca na dłuższy czas[3][20], często uważani są za nielojalnych pracowników[3].
  • Sporą uwagę przywiązują do życia prywatnego, oczekując dużej swobody i elastycznego czasu pracy[3]. Mają duży apetyt na życie i nie chcą się ograniczać – praca nie może ich ograniczać.
  • Przełożonych traktują jak równych sobie pracowników, ale z szerszymi kompetencjami[3][24].
  • Oczekują od pracodawcy wyznaczania celów i kontroli[20], prowadzenia „za rękę”[24].
  • Są świetnie przygotowani do pracy w realiach wolnego rynku i globalizacji[20][24].
  • Dobrze rozwiązują częste problemy, ale słabiej radzą sobie z niestandardowymi[24].

Zagrożenia i kontrowersje edytuj

  • Technologia cyfrowa, z której tak aktywnie korzystają, pozostawia im mało czasu na myślenie autonomiczne i wyrobienie sobie własnych poglądów, jednocześnie zaś umożliwia im sprawdzanie wiedzy w różnych źródłach.
  • Dochodzi do stopniowej alienacji pokoleniowej – nie kontaktują się niemal wcale z przedstawicielami poprzednich pokoleń (nie licząc rodziców).
  • Nie szukają autorytetów, żyjąc w przekonaniu, że „wszystko jest w ich rękach[25]” i nikt nie może im nic narzucić.
  • Nauczeni biegłego posługiwania się klawiaturą, zapominają, jak się pisze ręcznie[24].
  • Często są zbyt pewni siebie i niecierpliwi, muszą się dopiero uczyć odpowiedzialności za swoje czyny[24][20].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Marta Piątkowska. W nogi, to idzie młodość. „Gazeta Wyborcza”. 106 (8713), s. 31, 7–8 maja 2016. Warszawa: Agora SA. ISSN 0860-908X. 
  2. ↑ Piotr Szostak. Samotność milenialsa. „Gazeta Wyborcza”. 197 (9709), s. 30–31, 24–25 sierpnia 2019. Warszawa: Agora SA. ISSN 0860-908X. 
  3. ↑ a b c d e f g Artykuł o Pokoleniu Y na portalu eurostudent. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  4. ↑ Paula Dewanti, Richardus Eko Indrajit, THE EFFECT OF XYZ GENERATION CHARACTERISTICS TO E-COMMERCE C-TO-C: A REVIEW, „IKRAITH INFORMATIKA”, 2 (2), 2008 (ang.).
  5. ↑ Czego spodziewać się po pokoleniu Y? – rynekpracy.pl [online], rynekpracy.pl [dostęp 2016-11-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-13].
  6. ↑ Milenials: cechy pokolenia Y: Brief, „Brief” [dostęp 2017-06-17] (pol.).
  7. ↑ Jak zadłuża się pokolenie Y? – PRNews.pl (Dostęp: 2013-06-04).
  8. ↑ „Pokolenie C podbija rynek pracy”, Puls Biznesu, 22.07.19, s. 11.
  9. ↑ Lifecourse Associates: Generations [online], www.lifecourse.com [dostęp 2018-12-31] (ang.).
  10. ↑ Witold Wrzesień: Czy pokoleniowość nam się nie przydarzy? Kilka uwag o współczesnej polskiej młodzieży. pan.poznan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)].
  11. ↑ Retaining Millennials: Develop Them Now or Watch Them Go [online], www.dalecarnegie.com [dostęp 2018-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-14].
  12. ↑ 'Survivor: Millennials vs. Gen X’ Premiere Recap: Season 33 Makes History, „EW.com” [dostęp 2018-10-02] (ang.).
  13. ↑ US Census Bureau, Millennials Outnumber Baby Boomers and Are Far More Diverse, „The United States Census Bureau” [dostęp 2018-02-02] (ang.).
  14. ↑ Pokolenia na rynku pracy w Polsce – kim są baby boomers, X, Y i C?. Business Insider. [dostęp 2017-05-28].
  15. ↑ Cort W. Rudolph, Rachel S. Rauvola, Hannes Zacher, Leadership and generations at work: A critical review, „The Leadership Quarterly”, 29 (1), 2018, s. 44–57, DOI: 10.1016/j.leaqua.2017.09.004, ISSN 1048-9843 [dostęp 2019-12-15].
  16. ↑ David P. Costanza i inni, Generational Differences in Work-Related Attitudes: A Meta-analysis, „Journal of Business and Psychology”, 27 (4), 2012, s. 375–394, DOI: 10.1007/s10869-012-9259-4, ISSN 1573-353X [dostęp 2019-12-15] (ang.).
  17. ↑ John Bret Becton, Harvell Jack Walker, Allison Jones-Farmer, Generational differences in workplace behavior, „Journal of Applied Social Psychology”, 44 (3), 2014, s. 175–189, DOI: 10.1111/jasp.12208, ISSN 1559-1816 [dostęp 2019-12-15] (ang.).
  18. ↑ Zrozumieć potrzeby pracowników z pokolenia Y – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2020-07-31].
  19. ↑ Pokolenie Y [online], www.enpulse.eu [dostęp 2024-04-05].
  20. ↑ a b c d e e-mentor. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  21. ↑ O pokoleniach. Czym ludzie się od siebie różnią – Autor: Janusz Kucharczyk. Sklep Gospel, 2013-04-17. [dostęp 2013-04-17].
  22. ↑ Paul Harvey: As College Graduates Hit The Workforce, So Do More Entitlement-Minded Workers. University of New Hampshire, 2013.
  23. ↑ Millennials: Confident. Connected. Open to Change. [dostęp 2019-03-23]. (ang.).
  24. ↑ a b c d e f Raport o pokoleniu Y w pracy na stronie Polityka.pl. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).
  25. ↑ Pokolenie Y – przytłoczeni rzeczywistością – artykuł. [dostęp 2010-05-27]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Polskojęzyczne

Anglojęzyczne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pokolenie_Y&oldid=73425558”