Gerardo Arturo Gordillo Olivero (ur. 17 sierpnia 1994 w mieście Gwatemala) – gwatemalski piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji środkowego obrońcy, reprezentant Gwatemali, od 2023 roku zawodnik Comunicaciones.

Gerardo Gordillo
Pełne imię i nazwisko

Gerardo Arturo Gordillo Olivero

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1994
Gwatemala

Wzrost

187 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Comunicaciones

Numer w klubie

2

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013 Antigua GFC
2013 Enosis Neon Paralimni 0 (0)
2014 Marquense 7 (0)
2014 Battipagliese
2015–2016 Antigua GFC 24 (0)
2016 Cremas B
2017–2020 Comunicaciones 79 (5)
2021 UTC 18 (1)
2022 Gualaceo 14 (0)
2022 Coquimbo Unido 11 (0)
2023 Juventude 1 (0)
2023– Comunicaciones 8 (0)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2009  Gwatemala U-16
2010–2011  Gwatemala U-17 6 (0)
2012–2013  Gwatemala U-20 5 (0)
2019–  Gwatemala 26 (3)
  1. Aktualne na: 12 listopada 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 12 listopada 2023.

Kariera klubowa edytuj

Gordillo jest wychowankiem szkółki piłkarskiej Futeca Camp Elite[1]. Jego ojciec, również Gerardo Gordillo, też był piłkarzem[2]. Począwszy od wieku gimnazjalnego regularnie występował w juniorskich reprezentacjach kraju[3]. W 2012 roku przebywał na trzytygodniowych testach w hiszpańskim Villarreal CF[3]. Karierę piłkarską rozpoczynał w ojczyźnie w drugoligowym Antigua GFC, z którym nie podpisał jednak profesjonalnej umowy[3]. We wrześniu 2013 został piłkarzem cypryjskiego Enosisu Neon Paralimni[4], w czym pomogło mu posiadane przez niego obywatelstwo włoskie (nie wliczał się do limitu graczy spoza Unii Europejskiej)[5]. Tam kilka razy znalazł się w składzie meczowym, lecz nie zdołał rozegrać żadnego oficjalnego spotkania.

W marcu 2014 Gordillo powrócił do ojczyzny, zostając graczem Deportivo Marquense[6]. W gwatemalskiej Liga Nacional zadebiutował 12 marca 2014 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Comunicaciones. W lipcu 2014 wraz ze swoim rodakiem Javierem Abreu przeszedł do włoskiego czwartoligowca ASD Battipagliese[7], gdzie grał przez pół roku. Następnie podpisał umowę z klubem Antigua GFC, z którym jako rezerwowy zawodnik wywalczył mistrzostwo Gwatemali (Apertura 2015)[1]. Równolegle do kariery piłkarskiej ukończył studia licencjackie na kierunku zarządzania przedsiębiorstwami[1].

W czerwcu 2016 Gordillo przeniósł się do krajowego potentata Comunicaciones FC. Przez pierwsze pół roku występował tam w drugoligowych rezerwach o nazwie Cremas B, po czym został włączony do pierwszej drużyny[8]. Pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 26 sierpnia 2017 w wygranym 2:0 meczu z Suchitepéquez. Szybko dał się poznać jako uniwersalny zawodnik, który oprócz swojej domyślnej pozycji stopera może również występować w środku pola[1]. Zdobył z Comunicaciones wicemistrzostwo Gwatemali (Apertura 2018). W 2019 roku został wybrany do najlepszej jedenastki rozgrywek Ligi CONCACAF[9]. Jego udane występy zaowocowały zainteresowaniem ze argentyńskiego drugoligowca CA Nueva Chicago, lecz do transferu nie doszło ze względu na zwolnienie trenera Omara Labruny[5].

W styczniu 2021 Gordillo ponownie wyjechał zagranicę, przenosząc się do peruwiańskiego UTC Cajamarca[10].

Kariera reprezentacyjna edytuj

W lipcu 2009 Gordillo został powołany przez Antonio Garcíę do reprezentacji Gwatemali U-16 na Mistrzostwa UNCAF U-16. Jego drużyna zajęła wówczas trzecie miejsce w rozgrywkach.

Gordillo otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji Gwatemali U-17 już w wieku 14 lat, kiedy to w kwietniu 2009 znalazł się we wstępnym składzie na Mistrzostwa CONCACAF U-17[3]. W lutym 2011 został powołany przez Gary′ego Stempela na Mistrzostwa CONCACAF U-17, gdzie rozegrał obydwa spotkania (wcześniej zagrał 4 razy w eliminacjach), a Gwatemalczycy odpadli z turnieju w fazie grupowej.

W lipcu 2012 Gordillo w barwach reprezentacji Gwatemali U-20 wystąpił w obydwóch meczach podczas nieudanych dla Gwatemalczyków kwalifikacji do Mistrzostw CONCACAF U-20. W marcu 2013 znalazł się w składzie na Igrzyska Ameryki Środkowej w San José, gdzie w pełnym wymiarze czasowym rozegrał wszystkie 3 spotkania. Gwatemalczycy odpadli natomiast z męskiego turnieju piłkarskiego po półfinałowej porażce z Kostaryką (1:2), zajmując czwarte miejsce.

W lipcu 2015 Gordillo został powołany przez Carlosa Ruiza na zgrupowanie reprezentacji Gwatemali U-23[11].

W seniorskiej reprezentacji Gwatemali Gordillo zadebiutował za kadencji selekcjonera Amariniego Villatoro, 15 października 2019 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Bermudami.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Francisco Sánchez: Gerardo Gordillo, el defensa polifuncional de Comunicaciones. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 20 sierpnia 2019. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  2. Alberto Paz: ¡De tal palo, tal astilla!. guatefutbol.com, 15 kwietnia 2020. [dostęp 2021-04-03]. (hiszp.).
  3. a b c d Luis Rolando Solares: “YA SABEN QUÉ ES GUATEMALA”. luchosolares.blogspot.com, 5 września 2013. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  4. Rudy Martínez: Guatemala - Gerardo Gordillo cumple su sueño en Chipre. [w:] Deportes Total USA [on-line]. deportetotalusa.com, 5 września 2013. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  5. a b Gerardo Gordillo: ¿Aún puede ser legionario?. [w:] La Red [on-line]. lared.com.gt, 8 września 2020. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  6. Gerardo Gordillo, es el nuevo jugador de Marquense. [w:] FutGuate [on-line]. selecciondeguatemala.com, 6 marca 2014. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  7. Presentacion de Gerardo Gordillo y Javier Abreu con el A.S.D. Battipagliese de la Serie D Italia. [w:] FutGuate [on-line]. selecciondeguatemala.com, 16 lipca 2014. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  8. Gerardo Gordillo se unió a los Cremas. [w:] Antorcha Deportiva [on-line]. antorchadeportiva.com, 12 czerwca 2016. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  9. Mynor Sandoval: Gerardo Gordillo en el once ideal de la Liga CONCACAF 2019. [w:] Emisoras Unidas [on-line]. emisorasunidas.com, 27 listopada 2019. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).
  10. UTC anunció fichaje del guatemalteco Gerardo Gordillo. [w:] Líbero [on-line]. libero.pe, 8 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-17]. (hiszp.).
  11. Edwin Fajardo: Carlos Ruiz gira nueva convocatoria para la Azul y Blanco Sub 23. [w:] Prensa Libre [on-line]. prensalibre.com, 7 lipca 2015. [dostęp 2020-11-25]. (hiszp.).

Bibliografia edytuj