Gerenuk długoszyi

Gerenuk długoszyi
	Litocranius walleri
	(Brooke, 1879)
	; Samiec
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Plemię	Antilopini
Rodzaj	Litocranius; Kohl, 1886
Gatunek	gerenuk długoszyi
Synonimy
	Rodzaju: Lithocranius: O. Thomas, 1891; Gatunku: Gazella walleri Brooke, 1879;
	Rodzaju: Lithocranius: O. Thomas, 1891; Gatunku: Gazella walleri Brooke, 1879;
Podgatunki
	L. w. walleri (Brooke, 1878); L. w. sclateri (Neumann, 1899);
	L. w. walleri (Brooke, 1878); L. w. sclateri (Neumann, 1899);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Zasięg występowania
	; Gerenuk długoszyi – zasięg.
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gerenuk długoszyi^[6] (Litocranius walleri) – gatunek antylopy z rodziny wołowatych (Bovidae), jedyny przedstawiciel rodzaju gerenuk (Litocranius).

Systematyka edytuj

Niektóre ujęcia systematyczne traktują podgatunek sclateri jako odrębny gatunek^[7]^[8]^[9].

Występowanie edytuj

Gerenuk długoszyi żyje we wschodniej Afryce^[9]^[8]. Zamieszkuje półpustynie oraz busz.

Opis edytuj

Długość ciała do 145 cm, długość ogona około 23 cm, wysokość w kłębie 80–105 cm; masa ciała 28,5–52 kg^[8]. Antylopa ta ma jasnobrązową sierść. Brzuch, część piersi oraz obwódki wokół oczu są białe. Gerenuk długoszyi charakteryzuje się wysmukłą budową ciała, długą szyją oraz długimi nogami, które ułatwiają gerenukowi długoszyjemu żerowanie w wyżej położonych partiach drzew. Dzięki specjalnej budowie kręgosłupa, może stanąć na dwóch nogach aby dosięgnąć pokarmu. Prowadzi dzienny tryb życia. Może obyć się bez wody nawet przez całe życie.

Po około 7-miesięcznej ciąży samica rodzi jedno młode. W naturze gerenuk długoszyi żyje ok. 8 lat, w niewoli do 13.

Uwagi edytuj

↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Litocranius Kohl, 1886.

Przypisy edytuj

↑ Litocranius walleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ F.F. Kohl. Ueber neue und seltene Antilopen des k. k. naturhistorischen Hofmuseums. „Annalen des K.K. Naturhistorischen Hofmuseums”. 1, s. 79, 1886. (niem.).
↑ O. Thomas. On some Antelopes collected in Somali-land by Mr. T. W. H. Clarke. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1891, s. 207, 1891. (ang.).
↑ Litocranius walleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ IUCN (International Union for Conservation of Nature) 2008. Litocranius walleri. In: IUCN 2015. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2. http://www.iucnredlist.org. Downloaded on 10 July 2015.
↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
↑ C. Groves & P. Grubb: Ungulate Taxonomy. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2011, s. 156. ISBN 978-1421400938. (ang.).
↑ ^a ^b ^c C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 630–631. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

Bibliografia edytuj

Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
Huffman Brent: Litocranius walleri, Gerenuk. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2008-02-04]. (ang.).

[3] Niepoprawna późniejsza pisownia Litocranius Kohl, 1886.

[itis-1] Litocranius walleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Kohl-2] F.F. Kohl. Ueber neue und seltene Antilopen des k. k. naturhistorischen Hofmuseums. „Annalen des K.K. Naturhistorischen Hofmuseums”. 1, s. 79, 1886. (niem.).

[Thomas-4] O. Thomas. On some Antelopes collected in Somali-land by Mr. T. W. H. Clarke. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1891, s. 207, 1891. (ang.).

[iucn-5] Litocranius walleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[IUCN_map-6] IUCN (International Union for Conservation of Nature) 2008. Litocranius walleri. In: IUCN 2015. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2. http://www.iucnredlist.org. Downloaded on 10 July 2015.

[miiz-7] Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.

[ut-8] C. Groves & P. Grubb: Ungulate Taxonomy. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2011, s. 156. ISBN 978-1421400938. (ang.).

[Groves&inni-9] C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 630–631. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).

[Burgin&inni-10] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 334. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[6]

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]