Gerhardt Boldt

Gerhardt Boldt (ur. 24 stycznia 1918 w Lubece, zm. 10 maja 1981 tamże) – niemiecki oficer w stopniu porucznika rezerwy kawalerii, dowódca szwadronu w oddziale rozpoznawczym 158 dywizji, asystent gen. B. Freytaga von Loringhovena. W 1943 został rotmistrzem i został skierowany do wydziału Wojska Obce „Wschód”. W 1944 został oficerem przy szefie sztabu generalnego Heinzu Guderianie, a po jego odwołaniu także przy Hansie Krebsie. 29 kwietnia 1945 opuścił bunkier Adolfa Hitlera.

Gerhardt Boldt

Rittmeister der Reserve
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1918 Lubeka
Data i miejsce śmierci	10 maja 1981 Lubeka
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wehrmacht
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Po II wojnie światowej pracował dla wywiadu RFN. Napisał książkę Hitler: Die letzten Tage in der Reichskanzlei wydaną w 1973, na podstawie której nakręcono film Hitler – ostatnie 10 dni.

Odznaczenia

• Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego – 18 marca 1943
• Brązowa Odznaka za Walkę Wręcz – 1 stycznia 1944
• Ogólna Odznaka Szturmowa I klasy – 1 marca 1942
• Srebrna Odznaka za Zniszczenie Czołgu (dwukrotnie)
• Złota Odznaka za Rany – 10 stycznia 1943
• Srebrna Odznaka za Rany – 11 października 1941
• Czarna Odznaka za Rany – 18 listopada 1940

Linki zewnętrzne

• Knights Cross Holder Biographies, Feldgrau – po niemiecku
• Hitler – ostatnie 10 dni (film) w bazie IMDb (ang.)
• „The End in Wannsee”. ghwk.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-25)].
• Odznaczenia Gerhardta Boldta. (ang.).