Gherardello da Firenze

Gherardello da Firenze, Niccolò di Francesco, także Ghirardellus de Florentia[1] (ur. między 1320 a 1325, zm. między 1362 a 1364 we Florencji[1][2][3]) – włoski kompozytor.

Gherardello da Firenze
Ilustracja
Portret Gherardella da Firenze w Kodeksie Squarcialupi
Imię i nazwisko

Niccolò di Francesco

Data urodzenia

między 1320 a 1325

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

między 1362 a 1364
Florencja

Gatunki

muzyka poważna, muzyka średniowieczna

Zawód

kompozytor

Życiorys edytuj

Pochodził z rodziny muzyków[1]. Kompozytorami byli też jego brat Jacopo i syn Giovanni[1][4]. Życie spędził we Florencji[1][2]. W 1343 roku wzmiankowany jest jako kleryk przy katedrze Santa Reparata[1][2], gdzie następnie od 1345 do 1351 roku był proboszczem i kapelanem[1]. Około 1351 roku wstąpił do klasztoru Vallombrosa, przybierając imię Gherardello[1][4]. Brak informacji na jego temat po 1362 roku, o jego śmierci informuje w jednym ze swoich sonetów Simone Peruzzi[1].

Twórczość edytuj

Z jego kompozycji zachowały się dwie części mszalne (2-głosowe Gloria i Agnus), dziesięć 2-głosowych madrygałów, pięć 1-głosowych ballad oraz 3-głosowa caccia Tosto che l’alba[1][2][4]. Twórczość Gherardella reprezentuje wczesny okres rozwoju ars nova, nawiązuje do dokonań Giovanniego da Cascia[1][4]. W swoich madrygałach stosował częste zmiany menzury i liczne kadencje, niekiedy też posługiwał się techniką kanoniczną[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 290–291. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1265. ISBN 0-02-865527-3.
  3. The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 305. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c d Medieval Italy. An Encyclopedia. edited by Christopher Kleinhenz. New York: Routledge, 2004, s. 414. ISBN 0-415-93929-1.

Linki zewnętrzne edytuj