Gholam Reza Tachti

irański zapaśnik

Gholam Reza Tachti (pers. غلامرضا تختی, ur. 27 sierpnia 1930, zm. 7 stycznia 1968) – irański zapaśnik, jeden z najbardziej utytułowanych zawodników w historii tego kraju. Znany głównie z dżentelmeńskiego zachowania w stosunku do rywali oraz z rywalizacji fair play[1]. Uważany za symbol sportu w Iranie.

Gholam Reza Tachti
‏غلامرضا تختی‎
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Dżahan Pahlawan Tachti

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1930
Teheran

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1968
Teheran

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Iran
Igrzyska olimpijskie
złoto Melbourne 1956 zapasy
(styl wolny, do 87 kg)
srebro Helsinki 1952 zapasy
(styl wolny, do 79 kg)
srebro Rzym 1960 zapasy
(styl wolny, do 87 kg)
Mistrzostwa świata
złoto Teheran 1959 styl wolny, do 87 kg
złoto Jokohama 1961 styl wolny, do 87 kg
srebro Helsinki 1951 styl wolny, do 79 kg
srebro Toledo 1962 styl wolny, do 97 kg
Igrzyska azjatyckie
złoto Tokio 1958 styl wolny, do 87 kg

Biografia i kariera sportowa edytuj

Tachti urodził się 27 sierpnia 1930 roku w Teheranie. Pochodził z biednej rodziny, której korzenie wywodziły się z Hamadanu. W wieku 9 lat zrezygnował z nauki w szkole i rozpoczął treningi zapaśnicze w gimnazjum sportowym w Pulad. Był jednym z najlepszych i najbardziej rozpoznawalnych ikon w irańskiej odmianie zapasów – Warzesz-e Pahlawani, zwanym równiej jako „Sport bohaterów”. Oprócz zwykłych treningów zapaśniczych brał udział w walkach submission wrestlingowych („Koszti Pahlawani”) i pojedynkach catch wrestlingowych („wolna amerykanka”). Jest trzykrotnym medalistą olimpijskim (złoto w 1956 oraz dwa srebra – w 1952 i 1960). Oprócz medali olimpijskich jest dwukrotnym mistrzem świata (1959, 1961) oraz dwukrotnym wicemistrzem świata (1951, 1962). Również zdobywca złotego medalu z igrzysk azjatyckich w roku 1958. W roku 1961, po tragicznym trzęsieniu ziemi, które nawiedziło miasto Bu’in Zahra w zachodnim Iranie zabijając 45 000 osób, Tachti, który był głęboko poruszony tym zdarzeniem, rozpoczął zbiórkę na pomoc ofiarom tego trzęsienia.

Podczas walki z Rosjaninem Aleksandrem Miedwiediem, który doznał kontuzji prawego kolana, Tachti okazał współczucie temu zawodnikowi i pozwolił mu wygrać w tej walce. Nigdynie zaatakował jego kontuzjowanej nogi. Po przegranym starciu Tachtiego, Miedwied wyraził głęboki szacunek dla jego osoby i przez szereg lat odwiedzał go w Iranie jako przyjaciela.

Zmarł nagle 7 stycznia 1968 w jednym z pokoi hotelowych w Teheranie. Rząd irański oficjalnie ogłosił tę śmierć, jako samobójstwo. Jednak niektórzy twierdzą, że zginął z rąk SAWAK z powodu swojej działalności politycznej przeciwko reżimowi Pahlawich.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj