Giallo (z wł. "żółty") – popularny, głównie w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, nurt we włoskim kinie grozy. Mianem giallo określano krwawe kryminały wzorowane po części na tanich powieściach sensacyjnych i filmach Alfreda Hitchcocka. Fabuła gialli opiera się głównie na zawikłanej zagadce kryminalnej, brutalnych morderstwach i poszukiwaniu ich sprawcy, w którym często biorą udział przypadkowe osoby – świadkowie działalności zbrodniarza. Częstym znakiem rozpoznawczym giallo są czarne rękawiczki noszone przez mordercę.

Kadr z filmu giallo Sześć kobiet dla zabójcy (1964), reż. Mario Bava

Za pierwszy film giallo uważa się La ragazza che sapeva troppo Mario Bavy. Reżyser powracał do tej tematyki także w późniejszych produkcjach. Nurtem zajmowali się też tacy twórcy jak Dario Argento (Profondo Rosso), Lucio Fulci (Non si sevizia un paperino), Lamberto Bava (Morirai a mezzanote) czy Michele Soavi (Deliria).

Filmy giallo często były cenzurowane i zakazane w wielu krajach z uwagi na efekty gore i sceny przemocy. Dziś gatunek ten w zasadzie nie funkcjonuje. Został zastąpiony przez swoją amerykańską odmianę – slasher.

Nazwa giallo – "żółty" pochodzi od żółtego koloru okładek popularnych we Włoszech powieści kryminalnych.

Linki zewnętrzne edytuj

Bibliografia edytuj

  • Adrian Luther Smith, "Blood and Black Lace"
  • Jim Harper, "Italian Horror"