Wikipedia

Giles Brindley

Giles Skey Brindley (ur. jako Giles Skey 30 kwietnia 1926 w Woking) – brytyjski fizjolog, wynalazca, muzyk amator. Twórca pierwszej neuroprotezy narządu wzroku i pionier na polu farmakoterapii dysfunkcji seksualnych. Autor ponad 100 publikacji naukowych. Doktor medycyny, członek Royal College of Physicians (F.R.C.P.), członek Royal College of Surgeons (F.R.C.S.), kawaler Wielkiego Krzyża Orderu Imperium Brytyjskiego (G.B.E.).

Giles Brindley (1952)

Życiorys edytuj

Syn Arthura Jamesa Beneta Skeya i Margaret Beatrice Marion Skey, z domu Dewhurst, secundo voto Brindley. Uczył się w Leyton College, Downing College, Cambridge i London Hospital Medical School. W latach 1954-1968 wykładowca i demonstrator fizjologii na University of Cambridge, od 1968 do 1991 profesor fizjologii w Institute of Psychiatry University of London. Od 1991 profesor emeritus[1].

W 1986 został zaproszony przez Royal Society do wygłoszenia tzw. wykładu Ferriera, wygłaszanego co trzy lata dla uczczenia pamięci brytyjskiego fizjologa i neurologa Davida Ferriera[2]. Laureat Nagrody Liebrechta-Franceschettiego przyznawanej przez Niemieckie Towarzystwo Oftalmologiczne (1971), Nagrody Feldberga (1974), Medalu św. Piotra przyznawanego przez British Association of Urological Surgeons (1987)[3].

W wolnym czasie zajmuje się projektowaniem instrumentów muzycznych i komponowaniem muzyki kameralnej[1]. W latach 60. skonstruował i opatentował elektroniczny fagot. Komponował m.in. wariacje na tematy z Arnolda Schönberga[4].

Dorobek naukowy edytuj

W latach 60. skonstruował i opatentował pierwszą neuroprotezę narządu wzroku[5]. Neuroproteza ta została wypróbowana u czterech niewidomych pacjentów z pewnymi obiecującymi rezultatami, jednak z powodu nieopłacalności metody ten kierunek badań w neuroprotetyce został zarzucony.

W 1975 opatentował wynalazek mający na celu kontrolę oddawania moczu[6].

W 1983 na dorocznym spotkaniu American Urological Association w Las Vegas przedstawił wyniki swoich doświadczeń z iniekcją fenoksybenzaminy do ciał jamistych prącia w celu wywołania wzwodu. Doświadczenia przeprowadzał na sobie, a przed odkryciem obiecujących właściwości fenoksybenzaminy wypróbował 33 inne leki, m.in. papawerynę i fentolaminę. Referat zatytułowany Vaso-active therapy for erectile dysfunction przedstawił w sesji wieczornej spotkania, w obecności około 80 zebranych[7]. Pod koniec prezentacji przyznał, że pokazane zdjęcia (około 30 slajdów ilustrujących jego erekcję) z łatwością może być uznanych za nieprzekonujące, ponieważ jedynie na ich podstawie nie można było wykluczyć możliwości erotycznej stymulacji. Zademonstrował wówczas zgromadzonym uzyskaną u siebie erekcję (wcześniej w pokoju hotelowym wstrzyknął do swojego członka fenoksybenzaminę), najpierw opinając na członku założone na tę okazję umyślnie luźne spodnie, a chwilę potem, nie dość zadowolony z rezultatu, zdejmując je[7]. By upewnić audytorium, że uzyskana erekcja to nie proteza, zszedł z podium i zachęcał lekarzy, by zechcieli przyjrzeć się wzwiedzionemu prąciu z bliska[8]. Przełomowa dla historii farmakoterapii impotencji prezentacja Brindleya została określona jako najbardziej spektakularne wystąpienie publiczne w najnowszej historii medycyny[9]. Około pół roku później Brindley opublikował wyniki swoich badań[10].

Wybrane prace edytuj

  • GS Brindley, CE Polkey, DN Rushton. Sacral anterior root stimulators for bladder control in paraplegia. „Paraplegia”. 20 (6), s. 365-81, 1982. PMID: 6984503. 
  • Sacral anterior root stimulators for bladder control in paraplegia: the first 50 cases, „Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry”, 49, 1986, s. 1104-1114, DOI: 10.1136/jnnp.49.10.1104.
  • GS Brindley, DN Rushton. Long-term follow-up of patients with sacral anterior root stimulator implants. „Paraplegia”. 28 (8), s. 469-75, 1990. PMID: 2263403. 
  • GS Brindley, BP Gardner. Sexual expression in paraplegia. „British Medical Journal”. 302 (6768), s. 113, 1991. PMID: 1995108. 
  • L Cardozo, GS Brindley. Endoscopically guided bladder neck suspension for continence in paraplegic women with implant driven micturition. „Paraplegia”. 30 (5), s. 336-338, 1992. PMID: 1598173. 
  • Physiological considerations in the use of sacral anterior root stimulators. „Neurourology and Urodynamics”. 12 (5), s. 485-6, 1993. PMID: 8252053. 
  • History of the sacral anterior root stimulator, 1969-1982. „Neurourol Urodyn”. 12 (5), s. 481-3, 1993. PMID: 8252052. 
  • Impotence and Ejaculatory Failure. W: David Gerald Rushton: Handbook of neuro-urology. New York: M. Dekker, 1994. ISBN 0-8247-9248-3.
  • Perkins TA, Brindley GS, de Donaldson N, Polkey CE, Rushton DN. Implant provision of key, pinch and power grips in a C6 tetraplegic. „Medical and Biological Engineering and Computing”. 32 (4), s. 367-372, 1994. DOI: 10.1007/BF02524686. 
  • The first 500 patients with sacral anterior root stimulator implants: general description. „Paraplegia”. 32 (12), s. 795-805, 1994. PMID: 7708419. 
  • TA Perkins, GS Brindley, ND Donaldson, CE Polkey i inni. Implant provision of key, pinch and power grips in a C6 tetraplegic. „Med Biol Eng Comput”. 32 (4), s. 367-72, 1994. PMID: 7967799. 
  • EL Koldewijn, PE Van Kerrebroeck, E Schaafsma, H Wijkstra i inni. Bladder pressure sensors in an animal model. „J Urol”. 151 (5), s. 1379-84, 1994. PMID: 8158793. 
  • The first 500 sacral anterior root stimulators: implant failures and their repair. „Paraplegia”. 33 (1), s. 5-9, 1995. PMID: 7715956. 
  • GS. Brindley. The sacral anterior root stimulator as a means of managing the bladder in patients with spinal cord lesions.. „Baillieres Clin Neurol”. 4 (1), s. 1-13, 1995. PMID: 7633777. 
  • Neuroprostheses used to restore male sexual or reproductive function.. „Baillieres Clin Neurol”. 4 (1), s. 15-20, 1995. PMID: 7633781. 
  • Intrapenile drug delivery systems. „Int J STD AIDS”. 7 Suppl 3, s. 13-5, 1996. PMID: 8876374. 
  • DJ Ralph, ES Pescatori, GS Brindley, JP Pryor. Intracavernosal phenylephrine for recurrent priapism: self-administration by drug delivery implant. „J Urol”. 165 (5), s. 1632, 2001. PMID: 11342940. 

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b The International Who's Who 2004: Book with Single-User Online Access. Routledge, s. 224. ISBN 1-85743-217-7.
  2. ↑ Previous Ferrier lectures 2007 – 1929 – Ferrier lecture – The Royal Society. [dostęp 2010-02-15].
  3. ↑ http://www.bauslibrary.co.uk/PDFS/BAUS/2010_Medals_Nominations.pdf
  4. ↑ London Consorts of Winds. [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-13)].
  5. ↑ United States Patent US3699970
  6. ↑ Patent 3870051
  7. ↑ a b Laurence Klotz, How (not) to communicate new scientific information: a memoir of the famous brindley lecture, „BJU International”, 96 (7), 2005, s. 956–957, DOI: 10.1111/j.1464-410X.2005.05797.x, ISSN 1464-410X (ang.).
  8. ↑ Professor Giles Brindley – Extreme Show & Tell. [dostęp 2010-02-15].
  9. ↑ David D Friedman: A mind of its own: a cultural history of the penis. New York: Penguin Books, 2001, s. 255. ISBN 0-684-85320-5.
  10. ↑ Brindley GS. Cavernosal alpha-blockade: a new technique for investigating and treating erectile impotence. „Br J Psychiatry”. 143, s. 332–337, 1983. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Giles_Brindley&oldid=71045067”