Gilino
Gilino – wieś w Polsce położona w zachodniej części województwa mazowieckiego, w powiecie płockim, w gminie Bielsk[5][6]. Wieś położona jest przy drodze nr 60 (Łęczyca – Płock – Ciechanów – Ostrów Mazowiecka) i znajduje się w odległości 15 km na północ od Płocka, 2 km na południe od Bielska.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
24 |
| Kod pocztowy |
09-230[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPL |
| SIMC |
0559635[5] |
Położenie na mapie gminy Bielsk  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu płockiego  | |
 52°39′09″N 19°48′13″E/52,652500 19,803611[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Historia edytuj
Według "Spisu obywateli ziemskich guberni płockiej z roku 1909" wieś leżała w dobrach ziemskich należących do Piotra Waldemara Tytusa Piwnickiego. W latach 30. XX w. wieś należała do Zygmunta Leona Gorzechowskiego[7].
Obecna wieś powstała z połączenia trzech mniejszych: Gilino Wieś, Gilino Kolonia i Gilino Piączyn. Mniej więcej do II wojny światowej we wsi stał duży dwór, zbudowany z czerwonej cegły. Przy dworze był sad, podwórze, czworaki i kuźnia. W czasie wojny dwór został zniszczony. Do dzisiaj zachowały się tylko czworaki (zamieszkane) i ruiny kuźni. Ruiny dworu zostały rozebrane. Z cegieł z jego rozbiórki dobudowano salę gimnastyczną do szkoły podstawowej w Bielsku.
W latach 90. XX wieku na terenie wsi, w pobliżu lasu, znaleziono pokłady ropy naftowej. Po przeprowadzeniu odwiertów próbnych okazało się, że pokłady ropy są zbyt małe i nie jest opłacalne ich wydobycie.
1 stycznia 2003 będące dotychczasowymi częściami wsi Nowa Wieś i Stara Wieś zostały zlikwidowane jako osobne miejscowości[8].
Osobliwości przyrodnicze edytuj
- rzeka Sierpienica
- dąb - pomnik przyrody
- chroniony teren zabagniony o powierzchni 0,32 ha
- dziki staw rybny
Rolnictwo edytuj
Uprawia się głównie zboża, ziemniaki, buraki cukrowe i kukurydzę. Hoduje się trzodę chlewną, bydło domowe i drób. Obszar pól uprawnych przeplatają liczne łąki i pastwiska. Na wschodnich obrzeżach wsi dominuje las, bogaty w dziką faunę i florę.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 32617
- ↑ Wieś Gilino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-09-07], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-16].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 296 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Europa w Rodzinie. Ziemiaństwo Polskie w XX w. [online], ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2022-02-15] (pol.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie ustalenia i zmiany urzędowych nazw niektórych miejscowości w województwach: dolnośląskim, kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, mazowieckim, opolskim, podlaskim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim oraz obiektu fizjograficznego w województwie podkarpackim (Dz.U. z 2002 r. nr 233, poz. 1964).
Linki zewnętrzne edytuj
- Gilino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 569.