Gino Bonichi, pseudonim Scipione (ur. 25 lutego 1904 w Maceracie, zm. 9 listopada 1933 w Arco) – włoski malarz, literat, poeta, karykaturzysta i ilustrator książek.

Gino Bonichi
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1904
Macerata

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1933
Arco

Narodowość

Włochy

Dziedzina sztuki

malarstwo, literatura

Muzeum artysty

Museo Palazzo Ricci

Był wujem malarza Claudio Bonichiego. Wraz z Renato Marinem Mazzacuratim założył czasopismo Fronte[1].

Życiorys edytuj

Bonichi urodził się w Maceracie w Marchii Ankońskiej w 1904 w rodzinie Serafina i Emmy Wulderk[2]. W 1909 wyjechał do Rzymu. W 1919 zachorował na chorobę płuc, co było przyczyną przebywania w sanatorium aż do 1924. Po powrocie poznał malarza Mario Mafai, z którym zapisał się do Akademii Sztuk Pięknych w Wiecznym Mieście. Rok później obaj studenci zostali wyrzuceni po sprzeczce z rektorem uczelni.

W 1928 obaj artyści założyli razem z Renato Marinem Mazzacuratim i polską malarką z Kowna Antoniettą Raphaël grupę artystyczną nazywaną "Scuola di via Cavour" (tzw. "Szkoła rzymska"), która występowała przeciw nurtowi konserwatywnemu w malarstwie dwudziestowiecznych Włoch. Malarze skupieni w "Szkole rzymskiej" przeciwstawiali się tendencjom faszyzującym i modernistycznym w sztuce[3].

Malarz organizował własne wystawy oraz prezentował swoje dzieła w czasie różnych wystaw w latach 1929-1931. Bonichi zmarł na gruźlicę w wieku 29 lat[4].

W Kassel w Niemczech w 1955 zorganizowano wystawę jego dzieł. W 2004 w rodzinnej Maceracie uczczono malarza wystawą z okazji setnej rocznicy urodzin[5].

Charakterystyka stylu edytuj

Styl Bonichiego charakteryzuje się jaskrawymi kolorami, wyrażającymi energię i nerwowość. W pejzażach Rzymu kształty wyrażają niepokój i ból, podobnie barwy, które określa się jako ciemne i przygnębiające. Zaobserwować można wpływy El Greca, Tintoretta, Chagalla i innych ekspresjonistów[5].

Dzieła malarskie edytuj

Wiele dzieł Scipiona znajduje się w kolekcjach prywatnych. Kilka obrazów posiada Museo Palazzo Ricci w Maceracie oraz Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie. Niepełna lista obrazów autorstwa Bonichiego[6][7]:

 
Il ponte degli angeli, obraz z 1930
 
Cardinale Vannutelli, obraz z 1929

1927 edytuj

  • Autoportret, obraz z lat 1927-1928
  • Ritratto di Sara, obraz z ok. 1927, Collezione Claudio ed Elena Cerasi

1928 edytuj

  • Leda, obraz z 1928, kolekcja prywatna

1929 edytuj

  • Przebudzenie białowłosej syreny (wł. Risveglio della bionda Sirena), obraz z 1929, w kolekcji prywatnej w Mediolanie
  • L’Arco di Costantino, obraz z 1929, kolekcja prywatna
  • Cacciatori, obraz z 1929, kolekcja prywatna
  • Natura morta con lattuga e uova, obraz z 1929, kolekcja prywatna
  • Piramide di Caio Cestio, obraz z ok. 1929, kolekcja prywatna, Rzym
  • Ritratto di Signora, obraz z 1929, kolekcja prywatna
  • Paesaggio a Collepardo, obraz z ok. 1929, Collezione G. Iannaccone, Mediolan
  • Ośmiornica (wł. La piovra (I molluschi, Pierina è arrivata in una grande città)), Obraz z 1929, Museo Palazzo Ricci w Maceracie[8]

1930 edytuj

  • Rzymska kurtyzna (wł. Cortigiana romana), obraz z 1930, w kolekcji prywatnej w Mediolanie
  • Portret dziekana kolegium kardynalskiego (wł. Ritratto del Cardinale Decano), obraz z 1930, Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie
  • Eva (Scena apocalittica), obraz z 1930, Museo Palazzo Ricci w Maceracie
  • Il profeta in vista di Gerusalemme, obraz z 1930, kolekcja prywatna
  • Étude pour "Gli uomini che si voltano", obraz z 1930, kolekcja prywatna
  • Uomini che si voltano, obraz z 1930, Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie[9]
  • Apokalipsa (Szósta pieczęć) (wł. Apocalisse (Il sesto sugello)), obraz z 1930, Galleria Civica d'Arte Moderna w Turynie
  • Il ponte degli angeli, obraz z 1930, kolekcja prywatna[10]
  • Asso di spade (la Fattura), obraz z 1929, kolekcja prywatna[11]
  • La via che porta a San Pietro (I Borghi), obraz z 1930, Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie
  • Via Ottaviano, obraz z 1930, Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie
  • Ritratto di Gino Parenti, obraz z 1930, Raccolta Alberto Della Ragione, Florencja
  • Il principe cattolico (L’assistente al soglio, Ritratto del Principe Ruspoli), obraz z 1930, Muzea Watykańskie
  • Natura morta con sogliole e moneta, obraz z 1930, Pinacoteca di Brera, Mediolan
  • Natura morta, obraz z 1930, Collezione Claudio ed Elena Cerasi
  • Ritratto di ragazza, obraz z 1930, Museo Palazzo Ricci w Maceracie
  • Piazza Navona, obraz z 1930, Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie

1931 edytuj

  • Il Colosseo, obraz z ok. 1931, kolekcja prywatna
  • Portret Ungarettiego (wł. Ritratto di Ungaretti), obraz z 1931, Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie

1932 edytuj

  • Caino e Abele (Uomini sotto gli alberi), obraz z1932, Collezione Alessandro Marini, Rzym
  • Portret matki (wł. Ritratto della Madre), Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej w Rzymie

Przypisy edytuj

  1. Romana Morelli: Scipione (Gino Bonichi). www.artelabonline.com, 2008-07-11. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
  2. Scipione (Gino Bonichi). www.scuolaromana.it. [dostęp 2010-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-28)]. (wł.).
  3. Scipione. www.artnet.com, 2000. [dostęp 2010-04-23]. (ang.).
  4. Scipione. www.comune.macerata.it, 2006-04-05. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
  5. a b Omaggio a Scipione. www.comune.macerata.it. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
  6. Scipione 1904 -193. www.museivillatorlonia.it. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
  7. Paola Bonani: Scipione vita e opere. www.sguardi.info. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
  8. Museo Palazzo Ricci. www.comune.macerata.it, 2010-02-18. [dostęp 2010-04-23]. (wł.).
  9. Uomini che si voltano, 1930. www.scuolaromana.it. [dostęp 2010-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-29)]. (wł.).
  10. Il ponte degli angeli, 1930. www.scuolaromana.it. [dostęp 2010-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-29)]. (wł.).
  11. Asso di spade. www.scuolaromana.it. [dostęp 2010-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-29)]. (wł.).

Linki zewnętrzne edytuj