Giovanni Maria Nanino

włoski kompozytor

Giovanni Maria Nanino (ur. 1543 lub 1544 w Tivoli, zm. 11 marca 1607 w Rzymie[1][2]) – włoski kompozytor.

Giovanni Maria Nanino
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1543 lub 1544
Tivoli

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

11 marca 1607
Rzym

Gatunki

muzyka poważna, muzyka renesansowa

Zawód

kompozytor

Życiorys edytuj

Brat Giovanniego Bernardina[2][3][4]. Jako chłopiec śpiewał w chórze katedry w Vallerano, następnie był uczniem Palestriny w Rzymie[1][2]. W 1567 roku został następcą Palestriny na stanowisku kapelmistrza w bazylice Santa Maria Maggiore[1][2]. W latach 1575–1577 był kapelmistrzem w kościele San Luigi dei Francesi[1][2]. Od 1577 roku został przyjęty jako tenor do chóru papieskiego[1][2]. Począwszy od 1586 roku był kilkukrotnie wybierany na rotacyjne stanowisko kapelmistrza Kaplicy Sykstyńskiej[1][2]. Utrzymywał regularny kontakt z kościołem San Luigi dei Francesi, gdzie szkolił chłopców[1][2]. Do jego uczniów należeli Paolo Agostini, Felice Anerio, Antonio Brunelli[2] i Gregorio Allegri[3].

Twórczość edytuj

Był jednym z czołowych kompozytorów i pedagogów rzymskich swojej epoki[2][3][4], jego utwory cieszyły się dużą popularnością i były przedrukowywane w licznych ówczesnych antologiach muzycznych[3]. Rywalizował na polu popularności z Palestriną i niekiedy nawet był przez współczesnych stawiany wyżej od niego[4]. Jego dorobek kompozytorski obejmuje motety, madrygały, canzonetty[3][4]. Utwory religijne Nanina, w przeciwieństwie do świeckich, cieszyły się mniejszą popularnością i w większości pozostały w rękopisach[4].

Ważniejsze kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Utwory religijne edytuj

  • Motecta... nova inventione elaborata na 3–5 głosów (Wenecja 1586)
  • 5 lamentacji (opublikowane w: F. Haberl, „G.M. Nanino”, Kirchenmusikalisches Jahrbuch VI, 1891)
  • 2 kanony (wydane przez A. Camettiego w Rivista Musicale Italiana XXXV, 1928)
  • 14 motetów (wydane przez R. Schulera w G.M. Nanino: Fourteen Liturgical Works, Madison 1969)

Utwory świeckie edytuj

  • Il primo libro de’ madrigali na 5 głosów (Wenecja ok. 1571, niezachowane; 2. wydanie 1579)
  • Madrigali na 5 głosów (Wenecja 1581)
  • Il terzo libro de madrigali na 5 głosów (Wenecja 1586)
  • Il primo libro delle canzonette na 3 głosy (Wenecja 1593)
  • 157 Contrappunti e canoni a 2–11 voci

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 8–9. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2566. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c d e Melvin P. Unger: Historical Dictionary of Choral Music. Lanham: Scarecrow Press, 2010, s. 324. ISBN 978-0-8108-5751-3.
  4. a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 628. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne edytuj