Giovanni Priuli
Giovanni Priuli, także Prioli[1] (ur. około 1575 w Wenecji, zm. 1626 w Neuenkirchen[1][2]) – włoski kompozytor i organista.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Życiorys edytuj
Był wychowankiem Giovanniego Gabrielego, którego zastępował na stanowisku organisty weneckiej bazyliki św. Marka[1][2]. Początkowo pozostawał w służbie przebywającej w Wenecji księżnej Urbino[1][3]. Od 1609 do 1612 roku pełnił funkcję organisty kościoła San Rocco[1][3]. W 1614 roku otrzymał posadę organisty na dworze arcyksięcia Ferdynanda w Grazu, a po jego koronacji na cesarza rzymskiego w 1619 roku został nadwornym kapelmistrzem w Wiedniu[1][3].
Jego twórczość reprezentuje styl szkoły weneckiej[1]. W zakresie faktury i kontrapunktu nawiązywał do dorobku swojego mistrza, Giovanniego Gabrielego[1][2]. Opublikował 5 zbiorów wokalnych utworów religijnych (Wenecja 1618–1624) i 5 zbiorów kompozycji świeckich (Wenecja 1604–1625)[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 193–194. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2874. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c Companion to Baroque Music. edited by Julie Anne Sadie. Berkeley: University of California Press, 1998, s. 35. ISBN 0-520-21414-5.