Girolamo Diruta
Girolamo Diruta (ur. około 1550–1561? w Derucie koło Perugii[1], zm. po 1610[2]) – włoski organista, kompozytor i teoretyk muzyki, franciszkanin (OFM).
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1550–1561 (?) |
|---|---|
| Pochodzenie |
włoskie |
| Data śmierci |
po 1610 |
| Gatunki | |
| Zawód |
organista, kompozytor, teoretyk |
Życiorys edytuj
Od około 1572 roku prowadził działalność jako organista[2]. 14 czerwca 1574 roku wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych w Correggio[1]. Około 1580 roku[2] przebywał w Wenecji, gdzie był organistą i uczył się muzyki u Claudio Merulo, Gioseffo Zarlino i Costanzo Porty[1][2]. W późniejszych latach był organistą w Chioggii i w Gubbio[1][2].
Jest autorem wydanego w dwóch tomach (tom I 1593, tom II 1609) traktatu Il Transilvano[2]. Jest to pierwszy podręcznik gry na organach i klawesynie poświęcony wyłącznie tym zagadnieniom[1]. Dzieło ma formę dialogu i jest bogato ilustrowane przykładami z własnych kompozycji Diruty oraz twórczości innych kompozytorów włoskich 2. połowy XVI wieku[1]. Zawiera liczne uwagi na temat m.in. palcowania, ornamentacji, dyminucji i kontrapunktowania[1][2]. Pierwsza księga traktatu dedykowana jest księciu Siedmiogrodu Zygmuntowi Batoremu, druga natomiast jego narzeczonej Leonorze Ursynie Sforzy, co świadczy o powiązaniach kompozytora z dworem węgierskim[1].
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Girolamo Diruta – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project