Gisulf I
Gisulf I (zm. ok. 580[1]) – pierwszy książę Friuli (wtedy Forum Julii, obecnie Cividale del Friuli) w latach ok. 569–580, syn Grasulfa, brata Alboina, pierwszego króla Longobardów we Italii. Alboin wyznaczył go na księcia około 569 po podbiciu tego regionu przez Longobardów.
| |
| książę Friuli | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec |
Grasulf |
| Dzieci | |
Początkowo Gisulf był marpahisem, czyli "koniuszym", u boku swego stryja Alboina. Według Pawła Diakona był "mężem pod każdym względem odpowiednim", by zarządzać świeżo opanowanym regionem wokół Forum Julii[2]. Gisulf poprosił Alboina o możliwość wybrania rodów (faras), które będą mogły rządzić we Friuli i otrzymał na to zgodę króla. W ten sposób wybrał rody, które mogły osiedlić się we Friuli na stałe i "przyjął zaszczytny urząd księcia"[2]. Alboin podarował mu też wielkie stado rasowych koni, być może w nagrodę za dotychczasową służbę[3].
Władał w okresie dekady rządów książąt z lat od 575 do 585. Jego następcą został jego syn Gisulf II.
Przypisy edytuj
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 255.
- ↑ a b Paweł Diakon ↓, Historia Langobardów II, 9.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 46.
Bibliografia edytuj
- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.