Giulio Maceratini
Giulio Maceratini (ur. 13 lutego 1938 w Rzymie, zm. 25 lipca 2020 tamże[1]) – włoski polityk, prawnik i działacz partyjny, poseł Parlamentu Europejskiego i Izby Deputowanych oraz senator.
 Maceratini w 1987 | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1938 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 lipca 2020 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik, działacz partyjny |
| Stanowisko |
poseł do Izby Deputowanych (1983–1994, 2001–2006), poseł do Parlamentu Europejskiego (1988), senator (1994–2001) |
| Partia | |
Życiorys edytuj
W młodości grał w juniorskiej drużynie Lazio Rzym[2]. Ukończył studia prawnicze, następnie obronił doktorat. Był uczniem Juliusa Evoli. Praktykował jako adwokat, będąc pełnomocnikiem w sprawach kasacyjnych. W latach 70. pozostawał dyrektorem Centro Nazionale Sportivo Fiamma.
W latach 60. działał w grupie Nowy Porządek; od 1960 kierował także ruchem studenckim Gioventù mediterranea. Zaangażował się w działalność Włoskiego Ruchu Społecznego, w 1969 wszedł do jego krajowego dyrektoriatu. W 1970 był krótko liderem młodzieżówki rozłamowej partii Front Narodowy, potem powrócił do MSI. Jego działalność znajdowała się pod obserwacją policji i służb specjalnych, oskarżano go m.in. o organizację obozów paramilitarnych i powiązania z ruchami terrorystycznymi[3][4][5].
Zasiadał w radzie regionu Lacjum[6]. W latach 1983–1994 zasiadał w Izbie Deputowanych IX, X i XI kadencji[7]. Jednocześnie od 6 czerwca do 1 października 1988 był posłem do Parlamentu Europejskiego (w miejsce Giorgio Almirante), przystąpił do Grupy Prawicy Europejskiej[8]. Od 1994 do 2001 pozostawał członkiem Senatu, następnie powrócił do izby niższej na okres XIV kadencji. W latach 90. należał do zwolenników przejęcia władzy w MSI przez Gianfranco Finiego, przeszedł do powstałego z przekształcenia MSI Sojuszu Narodowego (gdzie był członkiem zarządu krajowego). Jednocześnie w ramach tej ostatniej partii szefował efemerycznej podgrupie Iniziativa[9]. W latach 1994–2001 kierował też frakcjami parlamentarnymi Włoskiego Ruchu Społecznego i Sojuszu Narodowego[7]. W 2006 nie kandydował ponownie do parlamentu, ale zapowiedział ubieganie się o fotel burmistrza Rzymu[6].
Przypisy edytuj
- ↑ E' morto Giulio Maceratini, protagonista della destra italiana (wł.)
- ↑ Ian Hamilton: Gazza Agonistes. Faber & Faber, 2011. ISBN 978-0-571-28020-9.
- ↑ Centro Studi Ordine Nuovo. foiaresearch.net, 14 marca 2019. [dostęp 2019-12-09]. (ang.).
- ↑ Il ruolo dei dirigenti del MSI – commissione stragi – prima parte. 4agosto1974.wordpress.com, 28 grudnia 2014. [dostęp 2019-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2019)]. (wł.).
- ↑ Adrian Giuliano: I'll Tell You Why Italy Must Be Divided. Dorrance Publishing, 2012, s. 59. ISBN 978-1-4349-1469-9.
- ↑ a b AN: Maceratini non si ricandida a politiche. supereva.it, 24 lutego 2006. [dostęp 2019-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2019)]. (wł.).
- ↑ a b Giulio Maceratini. storia.camera.it. [dostęp 2019-12-09]. (wł.).
- ↑ Giulio Maceratini. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-12-09].
- ↑ AN: Riconstituta corrente 'gruppo iniziativa'. adnkronos.com, 25 września 2001. [dostęp 2019-12-09]. (wł.).