Gliese 357
Gliese 357 – gwiazda w gwiazdozbiorze Hydry. Znajduje się w odległości około 31 lat świetlnych od Słońca. Ma układ planetarny.
| |||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
09h 36m 01,637s[1] | ||||||
| Deklinacja |
−21° 39′ 38,88″[1] | ||||||
| Paralaksa (π) | |||||||
| Odległość | |||||||
| Wielkość obserwowana (pasmo V) |
|||||||
| Ruch własny (RA) | |||||||
| Ruch własny (DEC) |
−990,311 ± 0,083 mas/rok[1] | ||||||
| Prędkość radialna |
−14,478 ± 0,0010 km/s[1] | ||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||
| Typ widmowy |
M2,5 V[1] | ||||||
| Masa | |||||||
| Promień | |||||||
| Gęstość |
13 600 +1400−1600 kg/m³[3] | ||||||
| Metaliczność [Fe/H] |
−0,12 ± 0,16[2] | ||||||
| Wielkość absolutna | |||||||
| Jasność | |||||||
| Okres obrotu |
78 ± 2[3] d | ||||||
| Prędkość obrotu |
<2,0 km/s[3] | ||||||
| Temperatura | |||||||
| Charakterystyka orbitalna | |||||||
| Krąży wokół | |||||||
| Półoś wielka |
11 482[4] pc | ||||||
| Mimośród |
0,4104[4] | ||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||
| |||||||
Charakterystyka edytuj
Jest to czerwony karzeł, gwiazda ciągu głównego o typie widmowym M2,5[1]. Ma temperaturę około 3505 K i jasność 1,6% jasności Słońca; jej masa i promień są oceniane na ok. 34% masy i promienia Słońca[3]. Gliese 357 cechuje wyjątkowo niska aktywność w zakresie promieniowania rentgenowskiego, co wskazuje, że ma ona co najmniej 5 miliardów lat[5].
Układ planetarny edytuj
W 2019 roku ogłoszono odkrycie trzech planet okrążających tę gwiazdę, spośród których najbliższa (GJ 357 b) przechodzi przed tarczą gwiazdy. Dwie pozostałe planety wykryto dzięki pomiarowi zmian prędkości radialnej gwiazdy. Planeta c nie tranzytuje, nie wiadomo, czy obserwowalne są przejścia planety d, ale prawdopodobieństwo tranzytu jest niskie. Najbliższa gwieździe planeta GJ 357 b ma rozmiary i masę podobne do Ziemi, a jej tranzyty dają wyjątkową okazję do zbadania atmosfery takiej planety. Pozostałe dwie planety są masywniejsze, są to zapewne tzw. superziemie, chociaż zewnętrzna planeta d może być także tzw. mini-Neptunem, małą planetą gazową. Ten obiekt krąży w obrębie ekosfery gwiazdy[3]. Dociera do niej strumień promieniowania równy 0,38 docierającego do Ziemi, a planeta ma współczynnik podobieństwa do Ziemi równy 0,58[6].
| Towarzysz | Masa [ M🜨 ] |
Promień [ R🜨 ] |
Nachylenie orbity [ ° ] |
Okres orbitalny [ d ] |
Półoś wielka [ au ] |
Ekscentryczność |
| b[3][2] | 1,84 ± 0,31 | 1,217 +0,084−0,083 | 89,12 +0,37−0,31 | 3,93072 +0,0008−0,0006 | 0,035 ± 0,002 | 0,047 +0,059−0,047 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| c[3][7] | >3,40 ± 0,46 | – | – | 9,1247 +0,0011−0,0010 | 0,061 ± 0,004 | 0,072 ± 0,0053 |
| d[3][8] | >6,1 ± 1,0 | – | – | 55,661 ± 0,055 | 0,204 ± 0,015 | 0,033 +0,057−0,033 |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i L 736-30 w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e GJ 357 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ a b c d e f g h i j R. Luque i inni, Planetary system around the nearby M dwarf GJ 357 including a transiting, hot, Earth-sized planet optimal for atmospheric characterization, „Astronomy and Astrophysics”, 628, 2019, A39, DOI: 10.1051/0004-6361/201935801, arXiv:1904.12818 (ang.).
- ↑ a b c Anderson, E., Francis, C.: HIP 47103. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2021-03-23]. (ang.).
- ↑ D. Modirrousta-Galian i inni, GJ 357 b A super-Earth orbiting an extremely inactive host star, „Astronomy and Astrophysics”, 641, 2020, A113, DOI: 10.1051/0004-6361/202038280.
- ↑ The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2020-10-05. [dostęp 2021-03-23]. (ang.).
- ↑ GJ 357 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ GJ 357 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)