Glinno (wieś w województwie łódzkim)

wieś w województwie łódzkim

Glinnowieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta[4]. Leży nad wschodnim skrajem tzw. cofki zbiornika Jeziorsko.

Glinno
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

sieradzki

Gmina

Warta

Liczba ludności (2022)

129[2]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-290[3]

Tablice rejestracyjne

ESI

SIMC

0715236

Położenie na mapie gminy Warta
Mapa konturowa gminy Warta, w centrum znajduje się punkt z opisem „Glinno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Glinno”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Glinno”
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego
Mapa konturowa powiatu sieradzkiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Glinno”
Ziemia51°44′20″N 18°40′17″E/51,738889 18,671389[1]

Wieś królewska w tenucie warckiej w powiecie sieradzkim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Na terenie wsi znajduje się kaplica należąca do parafii pw. św. Stanisława BM w Brodni.

Historia edytuj

Wzmiankowana w dokumentach od 1265 r. Archeolodzy zidentyfikowali tu osadę (na łąkach) z okresu rzymskiego (I-IV w n.e.), cmentarzysko z okresu halsztackiego (600 lat p.n.e.) i stanowisko z okresu wczesnośredniowiecznego (w miejscu zniszczonego kościoła).

Od 1494 r. wieś była królewszczyzną, wcześniej – własnością rycerską. Od 1856 r. ustanowiono tu majorat rosyjskiego gen. A. Pleszczejewa. Już w XVI wieku był tu kościół parafialny, później filialny parafii Brodnia. Ostatni, drewniany kościół św. Wita i Modesta, ufundowany przez Jakuba Głowaczewskiego w 1734 r. został uszkodzony w czasie ciężkich walk o Glinno w dniach 4-5 września 1939 r., a następnie rozebrany w 1943 r.[6]

W wojnie 1939 r. po stronie polskiej walczył tu 28 Pułk Strzelców Kaniowskich z Łodzi i część Kresowej Brygady Kawalerii, a po stronie niemieckiej 24 Dywizja Piechoty z Chemnitz i 30 Dywizja Piechoty z Lubeki[7].

Zabytki edytuj

Na zboczu rozległej doliny Warty widoczne sześć polskich schronów bojowych dla obsługi ciężkich karabinów maszynowych. Na jednym z nich (przy końcu drogi polnej łączącej pd. skraj wsi z zalewem) tablica ufundowana w 1997 r. z napisem: „Tu zginęli żołnierze Armii Krajowej w walce z najeźdźcą niemieckim dnia 21 I 1945 r. Jan Pawlik ps. „Brzoza”, lat 42, Stanisław Pawlik, lat 20. Mieszkańcy wsi Glinno”[8].

Na miejscowym cmentarzu dwie mogiły kryjące szczątki ok. 200 polskich żołnierzy. Obok pomnik z wyobrażeniem trzech bagnetów, wykonany staraniem gminy w 1973 r., odrestaurowany i ponownie odsłonięty w 1996 r.[9][10]

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33156
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 301 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-03-31].
  5. Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65
  6. Dane z historii Glinna
  7. Bój o rzekę Wartę 4-5 września 1939
  8. Schrony w Glinnie
  9. Cmentarz w Glinnie w wykazie miejsc spoczynku żołnierzy polskich poległych w czasie kampanii wrześniowej 1939 roku
  10. Zdjęcie pomnika na stronie gminy Warta