Globalny raport konkurencyjności

Globalny raport konkurencyjności (ang. Global Competitiveness Report) – rezultat corocznego badania porównawczego warunków rozwoju gospodarczego przeprowadzanego przez Światowe Forum Ekonomiczne. Określa on zdolności poszczególnych państw do zapewnienia długookresowego wzrostu gospodarczego.

Indeks konkurencyjności 2006-2007. Każdy kolor reprezentuje kwartyl ocenianych państw. Zielony oznacza wyższy indeks, czerwony niższy. Szare państwa nie są oceniane w raporcie.

Opis edytuj

Raport został po raz pierwszy opublikowany w 1997 roku i jest systematycznie poszerzany o nowe państwa (obecnie obejmuje 144).

Początkowo raport zawierał 1 ranking opracowany pod kierownictwem Jeffreya Sachsa - Indeks Konkurencyjności (ang. Competitiveness Index) mający wskazywać podstawy średnio- i długoterminowego szybkiego rozwoju gospodarczego. W 2000 roku zmieniono jego nazwę na Indeks Wzrostu Konkurencyjności (ang. Growth Competitiveness Index) dla odróżnienia od bieżącego indeksu mikroekonomicznej konkurencyjności pod różnymi nazwami w różnych raportach. Od 2004 zastępowane są przez Globalny Indeks Konkurencyjności (ang. Global Competitivenss Index) opracowany we współpracy z Xavierem Sala-i-Martinem, profesorem ekonomii w Columbia University. Oparty jest także na pracach Michaela Portera. Obliczany jest na podstawie 90 czynników. 2/3 z nich pochodzi z sondażu tysięcy dyrektorów z prawie wszystkich badanych krajów.

Filary konkurencyjności edytuj

Pomiar konkurencyjności oparty jest na 12 filarach (wcześniej 9 filarach):

  • Wymagania podstawowe
  1. Instytucje (Institutions)
  2. Infrastruktura (Infrastructure)
  3. Środowisko makroekonomicze (Macroeconomic environment)
  4. Zdrowie i edukacja na poziomie podstawowym (Health and primary education)
  • Czynniki poprawiające efektywność
  1. Szkolnictwo wyższe i szkolenia (Higher education and training)
  2. Efektywność rynku dóbr (Goods market efficiency)
  3. Efektywność rynku pracy (Labor market efficiency)
  4. Rozwój rynku finansowego (Financial market development)
  5. Gotowość technologiczna (Technological readiness)
  6. Wielkość rynku (Market size)
  • Czynniki innowacyjności i rozwoju
  1. Zaawansowanie środowiska biznesowego (Business sophistication)
  2. Innowacyjność (Innovation)

Filary są ze sobą powiązane i wzajemnie się wzmacniają.

Etapy rozwoju gospodarki edytuj

Aby obliczyć indeks konkurencyjności wzrostu filarom nadaje się odpowiednią wagę, zależnie od tego, na jakim etapie rozwoju znajduje się określone państwo:

  • Rozwój sterowany przez czynniki wytwórcze
Gospodarka kraju oparta jest na niewykwalifikowanej sile roboczej i zasobach naturalnych, przedsiębiorstwa konkurują niskimi cenami. Utrzymanie konkurencyjności jest zależne od dobrze funkcjonujących instytucji prywatnych i publicznych, odpowiedniej infrastruktury, stabilnej struktury makroekonomicznej, zdrowej i piśmiennej siły roboczej.
Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita poniżej 2000 USD.
Na tym etapie państwa dążą do poprawienia efektywności produkcji i polepszenia jakości produktów. Konkurencyjność zależy od wyższego wykształcenia i szkolenia pracowników, efektywnego rynku dóbr, dobrze działającego rynku pracy, rozwiniętego rynku finansowego, dużego rynku krajowego lub zagranicznego i umiejętności wykorzystania istniejących technologii.
Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita pomiędzy 3000 a 9000 USD
  • Rozwój sterowany przez innowacje
Na tym etapie państwa są w stanie utrzymać wyższe płace i powiązany z nimi standard życia, jeśli mogą konkurować nowymi i wyróżniającymi się produktami. Firmy konkurują między sobą innowacyjnością i stosowaniem wyrafinowanych procesów produkcji.
Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita powyżej 17000 USD

Indeks konkurencyjności wzrostu 2007-2008 edytuj

Lp. Państwo
1   Stany Zjednoczone
2   Szwajcaria
3   Dania
4   Szwecja
5   Niemcy
6   Finlandia
7   Singapur
8   Japonia
9   Wielka Brytania
10   Holandia
11   Korea Południowa
12   Hongkong
13   Kanada
14   Tajwan
15   Austria
16   Norwegia
17   Izrael
18   Francja
19   Australia
20   Belgia
21   Malezja
22   Irlandia
23   Islandia
24   Nowa Zelandia
25   Luksemburg
26   Chile
27   Estonia
28   Tajlandia
29   Hiszpania
30   Kuwejt
31   Katar
32   Tunezja
33   Czechy
34   Chiny
35   Arabia Saudyjska
36   Portoryko
37   Zjednoczone Emiraty Arabskie
38   Litwa
39   Słowenia
40   Portugalia
41   Słowacja
42   Oman
43   Bahrajn
44   Południowa Afryka
45   Litwa
46   Włochy
47   Węgry
48   Indie
49   Jordania
50   Barbados
51   Polska
52   Meksyk
53   Turcja
54   Indonezja
55   Cypr
56   Malta
57   Chorwacja
58   Rosja
59   Panama
60   Mauritius
61   Kazachstan
62   Uzbekistan
63   Kostaryka
64   Maroko
65   Grecja
66   Azerbejdżan
67   Salwador
68   Wietnam
69   Kolumbia
70   Sri Lanka
71   Filipiny
72   Brazylia
73   Ukraina
74   Rumunia
75   Urugwaj
76   Botswana
77   Egipt
78   Jamajka
79   Bułgaria
80   Syria
81   Algieria
82   Czarnogóra
83   Honduras
84   Trynidad i Tobago
85   Argentyna
86   Peru
87   Gwatemala
88   Libia
89   Namibia
90   Gruzja
91   Serbia
92   Pakistan
93   Serbia
94   Macedonia Północna
95   Nigeria
96   Dominikana
97   Mołdawia
98   Wenezuela
99   Kenia
100   Senegal
101   Mongolia
102   Gambia
103   Ekwador
104   Tanzania
105   Boliwia
106   Bośnia i Hercegowina
107   Bangladesz
108   Benin
109   Albania
110   Kambodża
111   Nikaragua
112   Burkina Faso
113   Surinam
114   Nepal
115   Mali
116   Kamerun
117   Tadżykistan
118   Madagaskar
119   Kirgistan
120   Uganda
121   Paragwaj
122   Zambia
123   Etiopia
124   Lesotho
125   Mauretania
126   Gujana
127   Timor Wschodni
128   Mozambik
129   Zimbabwe
130   Burundi
131   Czad

Bibliografia edytuj

  • Co sprzyja rozwojowi gospodarczemu, Leszek Zienkowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, 2005, ISBN 83-7383-149-5, OCLC 749850270.

Linki zewnętrzne edytuj