Wikipedia

Gloria Cavalera

Gloria Cavalera (ur. 11 października 1953 w Huron) – amerykańska menedżerka muzyczna.

Gloria Cavalera
Gloria Bujnowski
Glo, The General
Ilustracja
Gloria Cavalera (2019)
Data i miejsce urodzenia

11 października 1953
Huron

Zawód, zajęcie

menedżerka muzyczna

Miejsce zamieszkania

Phoenix

Narodowość

amerykańska pochodzenia rosyjskiego

Wyznanie

prawosławne

Rodzice

Sofia

Małżeństwo

Max Cavalera

Dzieci

Christina, Dana, Roxanne, Richie, Jason, Zyon, Igor

Krewni i powinowaci

Igor Cavalera (szwagier)

Życiorys edytuj

Pochodzenie rodzinne edytuj

Urodziła się 11 października 1953 w Huron w Dakocie Południowej[1]. Legitymuje się rosyjskimi korzeniami[2][3][1]. Potomkowie jej babki ze strony matki byli duchownymi w rosyjskim kościele prawosławnym[4]. Jej babka Sofia podczas wojny domowej w Rosji w 1918 była pielęgniarką u Białych, a jej mąż poległ służąc po tej samej stronie konfliktu[4]. Uciekając na statku poślubiła Jakowa mając na celu zachowanie własnego bezpieczeństwa po przypłynięciu do Turcji[4]. Przebywając w jugosłowiańskim Darkovacu urodziła Eufrozynę (matkę Glorii)[4]. Eufrozyna u kresu II wojny światowej związała się z Frederickiem Kalteneggerem, który następnie był tłumaczem podczas procesów norymberskich[4][5]. Potem oboje wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych, gdzie wkrótce potem rozstali się[4]. Eufrozyna samodzielnie osiadła w stanie Kansas oraz sprowadziła do USA swoją matkę i innych członków rodziny[4]. Wyszła za mąż i miała czworo dzieci, w tym Glorię[4]. Jej ciotka Natasza w latach 50. została skazana w ZSRR na karę 10 lat robót na Syberii[3].

Działalność zawodowa edytuj

W młodości była hipiską[6]. Za sprawą swojego brata Paula przeniosła się do Phoenix[7][6]. Po nabyciu i przejęciu przez niego w sierpniu 1983 baru Bootlegger i restauracji w Phoenix stworzono tam miejsce do organizowania koncertów metalowej[7][8]. Wystąpiła tam m.in. grupa Flotsam and Jetsam Jasona Newsteda[9], po czym nastąpił kontakt ze strony wytworni Metal Blade Records na dalsze koncerty[10]. W 1986 Gloria poznała 16-letniego wówczas Jasona Rainey’a, współzałożyciela metalowej grupy muzycznej Sacred Reich[11]. Odtąd była menedżerką tego zespołu[12][11][13]. Od tego czasu przez kolejne 26 lat była związana zawodowo z wytwórnią Roadrunner Records[11]. Była też menedżerką grup Atrophy i Forced Entry[11]. W swoim zajęciu odróżniała się od klasycznego stylu pracy menedżera, jako że podróżowała na trasach koncertowych z zespołami, którymi się zajmowała[11]. W tej działalności zajmowała się też księgowaniem i sprzedażą pamiątek[11]. W 1989 odrzuciła propozycję ze swojej wytwórni pokierowania przynależnymi zespołami, nieposiadającymi menedżera[14]. W tym samym roku otrzymała też indywidualną ofertę od Montego Connera z RR aby została nowej formacji zakontraktowanej w przedsiębiorstwie, pochodzącej z Brazylii grupy Sepultura, lecz nie przyjęła także tego pomysłu[11]. Wkrótce potem przy okazji koncertu Sacred Reich i King Diamond w Halloween 30 października 1989 w nowojorskim Ritz osobiście poznała Sepulturę na żywo[11]. Wtedy zgodziła się zostać ich menedżerką[11]. Kika tygodni później zaopiekowała się zespołem podczas występu w Phoenix[15][16]. Na początku 1990 podpisano umowę w tym zakresie[11]. Funkcję pełniła w kolejnych latach[12]. Organizowała m.in. słynną trasę koncertową pod nazwą SOS Tour, podczas której na przełomie 1990/1991 Sepultura występowała z grupami Obituary i Sadus[17][18][12]. Do początku lat 90. nosiła nazwisko Bujnowski[19][20][11][1]. Z czasem zrezygnowała z pracy dla Sacred Reich i poświęciła się menedżmentowi Sepultury, a w życiu prywatnym związała się z jej frontmanem, Maxem Cavalerą[21]. W 1993 wzięła z nim ślub[1].

W 1993 miała okazję zostać też menedżerką nowej wówczas formacji Deftones, ale obowiązki prywatne (m.in. narodziny dziecka) uniemożliwiły realizację tego zamysłu[22]. W 1993 pomysłodawczynią nakręcenia w Jerozolimie teledysku Sepultury do utworu Territory[23].

17 sierpnia 1996 Max i Gloria Cavalera przybyli z Sepulturą do Wielkiej Brytanii, po czym z Londynu udali się na „Donington Festival”, gdzie tego dnia grupa miała wystąpić w ramach promocji albumu Roots[24]. Tego dnia dowiedzieli się o śmierci syna Glorii, Dany Wellsa, po czym użyczonym przez Sharon Osbourne prywatnym samolotem (należącym do jej męża Ozzy’ego), niezwłocznie polecieli do Stanów Zjednoczonych[25][26]. Wobec wyjazdu Maxa do USA grupa zagrała wspomniany koncert we trzech[27]. W późniejszym czasie Gloria Cavalera miała zdecydować o swoim odejściu z funkcji menedżerki grupy wraz z dniem 16 grudnia 1996 tj. upływem kontraktu[28]. W kolejnych miesiącach drugiej połowy tego roku atmosfera na łonie zespołu podczas trasy była niedobra, jako że członkowie poza Maxem ignorowali Glorię Cavalera[29]. Zaznaczali, że już podczas nagrywania Roots dochodziło do kłótni, które wynikały z niezadowolenia niektórych członków z działania menedżerki[30]. Gitarzysta Andreas Kisser był niezadowolony z faktu dominującej pozycji Maxa Cavalery i np. delegowania jego osoby do kontaktu z mediami[31][30]. Nie odpowiadała im także alienacja Maxa w samym zespole[32]. Według nich dobra atmosfera w między nimi czterema była okazywana tylko podczas prób i koncertów[33]. Nadal zarzucali jej faworyzowanie swojego męża oraz nierówne traktowanie[34] (perkusista i zarazem brat Maxa, Igor Cavalera, przytoczył historię, gdy Gloria wpierw zamierzała go tymczasowo na trasie zastąpić innym perkusistą, gdy spodziewał się narodzin dziecka na początku 1997, a w swojej sytuacji rodzinnej po śmierci Wellsa nie zgadzała się na udział Maxa w tournee jesienią 1996)[35]. 16 grudnia 1996 grupa zagrała ostatni koncert na trasie w Brixton Academy w Londynie[29]. Wraz z zakończeniem tournee tego dnia wygasał także kontrakt menedżerski Glorii Cavalery i był to jej ostatni dzień w tej roli przy grupie[34][36][37]. Po tymże koncercie Igor Cavalera, Andreas Kisser i Paulo Jr. przekazali jej pismo, w którym oświadczyli, że nie chcą z nią dłużej pracować i nie zamierzają przedłużać z nią kontraktu menedżerskiego[29][38]. Wszyscy trzej postawili Maxowi ultimatum, zgodniej którym miał wybrać żonę albo zespół, po czym zdecydował się odejść z Sepultury[39]. W następstwie tego Max Cavalera wydał oficjalne oświadczenie, w którym w emocjonalnym sposób odniósł się do sytuacji, mówiąc, że to nie on odszedł z Sepultury, lecz wraz z żoną zostali usunięci przez pozostałych członków[40]. W ostatnim czasie kryzysowego istnienia Sepultury i bezpośrednio po rozłamie pojawiały się pomysły, ażeby rozdzielić funkcje menedżerskie, pozostawiając Glorię wyłącznie przy Maxie, a reszcie członków umożliwić inny menedżment, lecz ostatecznie nie zostało to zrealizowane[41].

Po latach Max Cavalera ujawnił, że bezpośrednią przyczyną jego odejścia z Sepultury było zachowanie żony Andreasa Kissera tuż po śmierci Wellsa, która przy pomocy innej kobiety próbowała przyspieszyć przygotowania do pogrzebu jeszcze przed ich przyjazdem na miejsce, tak aby Max Cavalera mógł jak najszybciej kontynuować trasę koncertową w Europie[42][43]. We wspomnieniach Maxa i Glorii przywoływali oni fakt, że już dzień po pogrzebie Wellsa pozostali członkowie Sepultury nalegali na realizację zbliżającej się trasy koncertowej, co było nie do wykonania przez okrytych żałobą rodziców[44]. Inna geneza została przedstawiona z punktu widzenia pozostałych członków, w myśl których związek lidera grupy z menedżerką stanowił swoisty konflikt interesów i początek dramatu[45]. Po latach Andreas Kisser przyznał, że grupa do 1996 była chaosem poza sceną, a Max Cavalera w gruncie rzeczy nigdy nie stanowił członka zespołu, podczas trasy posiadał własny bus, w którym znikał po zakończeniu koncertu i nie kontaktował się resztą muzyków; według Kissera, dotychczasowa menedżerka grupy, Gloria, nie podołała wymaganiom w zakresie organizacyjnym, które urosły po sukcesie albumu Roots, skupiała się wyłącznie na wyeksponowaniu osoby swojego męża, Maxa Cavalery, co łącznie stało się powodem do zwolnienia jej[46].

W późniejszych latach od 1997 Gloria Cavalera obejmowała funkcję menedżerki kolejnych grup i projektów muzycznych swojego męża Maxa Cavalery: Soulfly, Cavalera Conspiracy, Killer Be Killed, Go Ahead And Die[47]. W swojej autobiografii, wydanej w 2013 pt. My Bloody Roots (w Polsce pt. Moje krwawe korzenie), przyznał on, że Gloria Cavalera była powodem, dla którego powstała ta książka[48]. Wyznał też, że to ona ocaliła go przed samounicestwieniem, gdy był na dnie[49].

W swoim zakresie menedżmentu muzycznego uchodzi za osobę odnoszącą największe sukcesy[50].

Życie prywatne edytuj

Należy do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[51]. Przez lata kariery była rozpoznawalna z uwagi na zieloną barwę włosów[52]. Tę barwę zawarła także w tytule swojego bloga internetowego, prowadzonego od 2012[53].

Po tym jak związała się uczuciowo z Maxem Cavalerą w sierpniu 1992 tj. gdy była w 5 miesiącu ciąży, on przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych, zamieszkując w jej domu w Phoenix[54][a][55]. Na przełomie 1992/1993 mieszkali w domu przy Corrine Street w północnym Phoenix[56][b]. 6 czerwca 1993 odbył się ich ślub cywilny[57]. Świadkami byli jej córka Christina i brat Maxa, Igor Cavalera[57]. W styczniu 2004 w Oklahoma City Gloria i Max Cavalera zawarli ślub w obrządku prawosławnym[51].

Ma siedmioro dzieci[58].

Pięcioro jej dzieci urodzone przed 1993[59]:

  • Christina (najstarsza córka[60], współpracująca z matką przy pracy menedżerskiej, zamężna z Alexem Newportem, który z Maxem Cavalerą stworzył projekt Nailbomb, wówczas występowała jako Christina Steever-Newport[61], przed 2001 związała się z Serbem, zamieszkała w Serbii i nosiła nazwisko Stojanovic[62])[63][64][65][56][66].
  • Dana Wells (1975-1996, zmarły tragicznie)[56][67][37][6].
  • Roxanne[56][37].
  • Richie (członek zespołu Incite)[56][68]
  • Jason[56].

Po ślubie z Maxem Cavalerą wyżej wymienione dzieci Glorii Cavalery zostały przez niego przysposobione i formalnie przyjęły nazwisko Cavalera[69].

Dwaj synowie z Maxem Cavalerą:

Dyskografia edytuj

Wideografia edytuj

  • Sepultura – Under Siege (Live in Barcelona) (1991), fotografie
  • In a Metal Mood (1996)

Uwagi edytuj

  1. ↑ Tu podano 1991, zob. Moje 2013 ↓, s. 98
  2. ↑ Max Cavalera podał rok przeprowadzki do Glorii w 1991, zob. Moje 2013 ↓, s. 98
  3. ↑ Tu podano błędnie 13 stycznia 1993, zob. Moje 2013 ↓, s. 110

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Gloria Cavalera. metal-archives.com. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
  2. ↑ a b Gloria Cavalera: Igor Amadeus is Born...1995!!. gloriacavalera.com, 2013-07-25. [dostęp 2022-09-22].
  3. ↑ a b Gloria Cavalera: A Warning Comes True...August 16. gloriacavalera.com, 2013-08-16. [dostęp 2022-09-22].
  4. ↑ a b c d e f g h Gloria Cavalera: MY BLOODY ROOTS.... gloriacavalera.com, 2014-05-09. [dostęp 2022-09-22].
  5. ↑ Gloria Cavalera: MY BLOODY ROOTS....LET'S GO TO THE NUREMBERG TRIALS. gloriacavalera.com, 2016-11-04. [dostęp 2022-09-22].
  6. ↑ a b c Gloria Cavalera: Dana D-LOW...Growing Up Metal. gloriacavalera.com, 2013-05-24. [dostęp 2022-09-22].
  7. ↑ a b Gloria Cavalera: Growing Up Green. gloriacavalera.com, 2012-10-27. [dostęp 2022-09-22].
  8. ↑ Gloria Cavalera: The Bootleggers. gloriacavalera.com, 2012-11-02. [dostęp 2022-09-22].
  9. ↑ Gloria Cavalera: A Place To Call Home.... gloriacavalera.com, 2012-11-09. [dostęp 2022-09-22].
  10. ↑ Gloria Cavalera: The Flotz. gloriacavalera.com, 2012-11-16. [dostęp 2022-09-22].
  11. ↑ a b c d e f g h i j k Gloria Cavalera: How I met Max. gloriacavalera.com, 2013-02-28. [dostęp 2022-09-22].
  12. ↑ a b c Gloria Cavalera: Holiday 1990. gloriacavalera.com, 2012-12-21. [dostęp 2022-09-22].
  13. ↑ Gloria Cavalera: SACRED REICH.....LIVING WITH IGNORANCE!!. gloriacavalera.com, 2017-02-17. [dostęp 2022-09-22].
  14. ↑ Moje 2013 ↓, s. 78.
  15. ↑ Moje 2013 ↓, s. 78–79.
  16. ↑ Furia 2014 ↓, s. 60–61.
  17. ↑ Moje 2013 ↓, s. 86.
  18. ↑ Furia 2014 ↓, s. 65.
  19. ↑ Geoff Harkness: Sepultura. phoenixnewtimes.com, 2003-01-02. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
  20. ↑ Jimmy Magahern: Mad Max. phoenixnewtimes.com, 2003-05-22. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
  21. ↑ Moje 2013 ↓, s. 97-98.
  22. ↑ Gloria Cavalera: The Deftones Join The Tribe..... gloriacavalera.com, 2013-03-07. [dostęp 2022-09-22].
  23. ↑ Gloria Cavalera: OUR FIRST TRIP TO THE HOLY LAND…WAR FOR TERRITORY!!!. gloriacavalera.com, 2013-12-27. [dostęp 2022-09-22].
  24. ↑ Moje 2013 ↓, s. 142–143.
  25. ↑ Moje 2013 ↓, s. 9, 144.
  26. ↑ Furia 2014 ↓, s. 125.
  27. ↑ Furia 2014 ↓, s. 7.
  28. ↑ Moje 2013 ↓, s. 149, 151.
  29. ↑ a b c Moje 2013 ↓, s. 150.
  30. ↑ a b Furia 2014 ↓, s. 122.
  31. ↑ Moje 2013 ↓, s. 136.
  32. ↑ Furia 2014 ↓, s. 123.
  33. ↑ Moje 2013 ↓, s. 128.
  34. ↑ a b Moje 2013 ↓, s. 131.
  35. ↑ Moje 2013 ↓, s. 126.
  36. ↑ Gloria Cavalera: Max Leaves Sepultura. gloriacavalera.com, 2012-12-14. [dostęp 2022-09-22].
  37. ↑ a b c Gloria Cavalera: Soulfly Is Born. gloriacavalera.com, 2013-03-22. [dostęp 2022-09-22].
  38. ↑ Moje 2013 ↓, s. 132.
  39. ↑ Moje 2013 ↓, s. 151.
  40. ↑ Moje 2013 ↓, s. 133–134.
  41. ↑ Moje 2013 ↓, s. 130, 135.
  42. ↑ Moje 2013 ↓, s. 145.
  43. ↑ Max Cavalera quit Sepultura over funeral. faceculture.nl, 2010-07-10. [dostęp 2013-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-30)]. (ang.).
  44. ↑ Moje 2013 ↓, s. 148–149.
  45. ↑ Furia 2014 ↓, s. 97.
  46. ↑ Anreas Kisser Says Sepultura Went Through 'A Chaotic, Hellish Time’ Before Splitting With Max Cavalera. blabbermouth.net, 2018-03-23. [dostęp 2018-04-04]. (ang.).
  47. ↑ Moje 2013 ↓, s. 155-156.
  48. ↑ Moje 2013 ↓, s. 11.
  49. ↑ Moje 2013 ↓, s. 210.
  50. ↑ The Song Remains Insane. medusa.one, 2014-08. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
  51. ↑ a b Gloria Cavalera: WEDDING NUMBER 2...MAX AND I GET MARRIED AGAIN. gloriacavalera.com, 2015-01-16. [dostęp 2022-09-22].
  52. ↑ Moje 2013 ↓, s. 140.
  53. ↑ Growing Up Green. gloriacavalera.com. [dostęp 2022-09-24].
  54. ↑ Gloria Cavalera: 1992...MAX MOVES TO AMERICA. gloriacavalera.com, 2015-12-23. [dostęp 2022-09-22].
  55. ↑ Furia 2014 ↓, s. 87.
  56. ↑ a b c d e f Gloria Cavalera: HOW TO MAKE A BOMB.... gloriacavalera.com, 2013-02-01. [dostęp 2022-09-22].
  57. ↑ a b Gloria Cavalera: Max and Glo Get Hitched!. gloriacavalera.com, 2013-04-05. [dostęp 2022-09-22].
  58. ↑ About Your Teacher. gloriacavalera.com. [dostęp 2022-09-24].
  59. ↑ Moje 2013 ↓, s. 112, zdjęcie nr 22 pomiędzy stronami 128 i 129..
  60. ↑ Moje 2013 ↓, s. 117.
  61. ↑ Moje 2013 ↓, s. 98, 212.
  62. ↑ Moje 2013 ↓, s. 177.
  63. ↑ Gloria Cavalera: FROM THE BOOTLEGGER'S, TO FUDGE TUNNEL, TO SEPULTURA, SOULFLY AND BEYOND...THE STORY OF CHRISTINA. gloriacavalera.com, 2014-01-24. [dostęp 2022-09-22].
  64. ↑ Gloria Cavalera: What made Dark Ages, Dark.... gloriacavalera.com, 2013-13-20. [dostęp 2022-09-22].
  65. ↑ Gloria Cavalera: 1990...MY FIRST SEPULTURA TOUR AS MANAGER-TO-BE. gloriacavalera.com, 2014-02-14. [dostęp 2022-09-22].
  66. ↑ Moje 2013 ↓, s. 117, 145.
  67. ↑ Gloria Cavalera: "...hold your HEADUP high." - Dana Wells. gloriacavalera.com, 2013-03-15. [dostęp 2022-09-22].
  68. ↑ Gloria Cavalera: Richie.... gloriacavalera.com, 2012-11-30. [dostęp 2022-09-22].
  69. ↑ Moje 2013 ↓, s. 112-113.
  70. ↑ Gloria Cavalera: Ministry. gloriacavalera.com, 2013-01-04. [dostęp 2022-09-22].
  71. ↑ Gloria Cavalera: January 19th, 1993. gloriacavalera.com, 2013-01-18. [dostęp 2022-09-22].
  72. ↑ Moje 2013 ↓, s. 124.

Bibliografia edytuj

  • Max Cavalera (oraz współpraca: Joel McIver): Moje krwawe korzenie. Autobiografia. Poznań: Kagra, 2013, s. 9–215. ISBN 978-83-63785-08-6.
  • Jason Korolenko (oraz opracowanie dyskografii: Paweł Brzykcy): Sepultura. Brazylijska furia. Czerwonak: In Rock, 2014, s. 5–272. ISBN 978-83-64373-17-6.
  • Gloria Cavalera. metal-archives.com. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
  • Gloria Cavalera. discogs.com. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
  • Gloria Cavalera. imdb.com. [dostęp 2022-09-23]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gloria_Cavalera&oldid=71801825”