Tarnówka (gmina)

gmina wiejska w województwie wielkopolskim
(Przekierowano z Gmina Tarnówka)

Tarnówkagmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim. W latach 1975–76 i 1982–98 gmina położona była w województwie pilskim.

Tarnówka
gmina wiejska
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

złotowski

TERC

3031062

Wójt

Jacek Mościcki (2019)

Powierzchnia

132,23 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności


3 093[1]

• gęstość

23,4 os./km²

Nr kierunkowy

67

Tablice rejestracyjne

PZL

Adres urzędu:
ul. Zwycięstwa 2
77-416 Tarnówka
Szczegółowy podział administracyjny
Plan gminy Tarnówka
Liczba sołectw

11

Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Tarnówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Tarnówka”
Ziemia53°20′N 16°51′E/53,340000 16,850278
Strona internetowa

Siedziba gminy to Tarnówka.

Według danych z 30 czerwca 2004[2] gminę zamieszkiwało 3071 osób.

Historia

edytuj

Gmina Tarnówka powstała po II wojnie światowej (1945) na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie). 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu złotowskiego – została powierzona administracji wojewody pomorskiego[3], po czym z dniem 28 czerwca 1946 została przyłączona do woj. szczecińskiego[4][5]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem złotowskim weszła w skład nowo utworzonego woj. koszalińskiego[6].

Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 9 gromad: Błękwit, Górzna, Klukowo, Osówka, Piecewo, Sokolna, Tarnówka, Węgierce i Zalesie[7]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8].

Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 w tymże powiecie i województwie[9]. 1 czerwca 1975 gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. pilskiego[10].

1 stycznia 1977 gmina została zniesiona, a jej obszar włączony do[11]:

  • gminy Krajenka (obszary sołectw: Plecemin, Sokolna, Tarnówka i Węgierce),
  • nowo utworznej gminy Jastrowie (obszary sołectw: Osówka, Piecewo, Płytnica i Ptusza).

Gminę reaktywowano po raz trzeci 1 października 1982 o tym samym obszarze co w latach 1973-1976[12].

Struktura powierzchni

edytuj

Według danych z roku 2002[13] gmina Tarnówka ma obszar 132,23 km², w tym:

  • użytki rolne: 45% (5909ha)
  • użytki leśne: 48% (6427ha)

Gmina stanowi 7,96% powierzchni powiatu.

Demografia

edytuj

Dane z 30 czerwca 2004[2]:

Opis Ogółem Kobiety Mężczyźni
jednostka osób % osób % osób %
populacja 3071 100 1501 48,9 1570 51,1
gęstość zaludnienia
(mieszk./km²)
23,2 11,4 11,9
  • Piramida wieku mieszkańców gminy Tarnówka w 2014 roku[1].


 

Sołectwa

edytuj
Sołectwa
Bartoszkowo, Osówka, Piecewo, Plecemin, Płytnica, Ptusza, Sokolna, Tarnowiec, Tarnówka (2 sołectwa), Węgierce.
Miejscowości bez statusu sołectwa
Annopole, Pomiarki, Ptusza (osada leśna), Tarnowski Młyn, Tarnówka (osada).

Sąsiednie gminy

edytuj

Jastrowie, Krajenka, Szydłowo, Złotów

Przypisy

edytuj
  1. a b Gmina Tarnówka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
  3. M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77
  4. Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
  5. Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
  6. Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
  7. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  8. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  9. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  10. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  11. Dz.U. z 1976 r. nr 41, poz. 244
  12. Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 166
  13. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).