Gniewomir

Gniewomir, Gniewomiar, Gniewomier, Gniemir – staropolskie imię męskie.

Budowa oraz znaczenie edytuj

Imię Gniewomir jest przykładem staropolskiego, złożonego, osobowego imienia dwuczłonowego, które jest reliktem pogańskich imion używanych we wczesnym średniowieczu przez Słowian^[1]. Składa się z członu Gniewo- (gniew) oraz -mir (pokój, spokój, dobro). Mogło zatem oznaczać ten, który uśmierza gniew. Witold Taszycki zaliczył je do grupy najstarszych polskich imion osobowych^[2].

Por. Mirogniew, imię złożone z tych samych członów w odwrotnej kolejności. Do zdrobnień tego imienia zaliczają się m.in. Gniewosz i Gniewko.

Gniewomir imieniny obchodzi 8 lutego^[3].

Osoby noszące imię Gniewomir edytuj

Gniewomir (władca) (XII w.)
Gniewomir (wojewoda gdański) (XIII w.)

Przypisy edytuj

↑ Klemensiewicz 1981 ↓, s. 188-189.
↑ Taszycki 1926 ↓.
↑ DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, wyd. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1986, ISBN 83-217-2374-8 .

Bibliografia edytuj

Zenon Klemensiewicz: Gramatyka historyczna języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981. ISBN 83-01-00995-0.
Witold Taszycki: Najdawniejsze polskie imiona osobowe. Kraków: 1926.

Zobacz też edytuj

Gniewko, syn rybaka – bohaterem serialu jest chłopiec (a potem młody rycerz) noszący to imię

[CITEREFKlemensiewicz1981188-189-1] Klemensiewicz 1981 ↓, s. 188-189.

[CITEREFTaszycki1926-2] Taszycki 1926 ↓.

[3] DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, wyd. 2, Warszawa: Sport i Turystyka, 1986, ISBN 83-217-2374-8 .

[1]

[2]

[3]