Gończy szwajcarski
Gończy szwajcarski – rasa psa, należąca do grupy psów gończych, i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji psów gończych. Typ wyżłowaty[2]. Podlega próbom pracy[1].
.JPG) Gończy szwajcarski | |
| Inne nazwy |
Schweizer Laufhund, Swiss Hound |
|---|---|
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
46-58 cm |
| Masa |
15-20 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa VI, Sekcja 1 |
Rys historyczny edytuj
Rasa powstała w XVI wieku. Jest spokrewniona z francuskimi gończymi.
Wygląd edytuj
Głowa z długą, wysklepioną na grzbiecie kufą, mocnymi szczękami, dużym czarnym nosem, z szerokimi nozdrzami, wyraźnym przełomem czołowym i długimi, dość szerokimi uszami, osadzonymi z tyłu głowy. Nogi mocne, przednie proste. Ogon ostro zakończony, lekko wygięty noszony na dół lub poziomo.
Sierść jest albo krótka i gładka, albo z podzszerstkiem zbliżona do szorstkowłosej.
Umaszczenie jest dwukolorowe, z przewagą bieli z żółtopomarańczowymi, pomarańczowymi lub rudymi dużymi łatami, rzadziej mniejszymi plamkami.
Zachowanie i charakter edytuj
Aktywny i przyjazny.
Użytkowość edytuj
Świetny tropowiec używany do polowań na drobną zwierzynę. Gdy złapie trop głośno szczeka.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Bruce Fogle: Wielka encyklopedia : Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 68. ISBN 83-7073-122-8.
- David Alderton "Psy", Wiedza i życie, Warszawa 2006