Go-honzon

Go-honzon (jap. 御本尊, ご本尊) – (1) w buddyzmie japońskim, główny, zasadniczy przedmiot (wizerunek, obraz, posąg, zwoje pisma, mandale) kultu; główny przedmiot kultu w świątyni, zwykle buddy lub bosatsu, umieszczony w głównym pawilonie kompleksu świątynnego; (2) idol, obiekt adoracji.

Honzon przedstawiający Amidę Nyorai w świątyni Kikō-ji, w Nara, w Japonii

Honzon świątyni Myōhon-ji, Kamakura; znaki w centrum: 南無妙法蓮華經, Namu Myōhō Renge Kyō (Chwała Sutrze Lotosu, słowa recytowane we wszystkich formach buddyzmu Nichirena (1222–1282)

Znaczenie słowa

Słowo go-honzon składa się z dwóch części:

• zasadniczej honzon (本尊), która oznacza → „zasadniczy wizerunek” (Buddy), „obiekt adoracji, szacunku, czci”
• oraz – na znak czci – go- (御 lub ご) → przedrostka honoryfikatywnego, wyrażającego uznanie, szacunek, adorację.

Papierowe zwoje wiszące honzon nazywają się kakejiku go-honzon lub moji-mandara → „mandala skryptowa” lub „mandala zapisana znakami”.

Go-honzon Nichirena

Go-honzon w buddyzmie Nichirena odnosi się do wiszącej, kaligraficznej mandali (moji-mandara, ilustracja po prawej), którą napisał on sam i do której skierowane są pieśni modlitewne.

Znaczenie słów inwokacji Namu Myōhō Renge Kyō:

• 南無 - Namu → tu: chwała (od sanskr. namas → „uwielbienie, ukłon i pozdrowienie”, interpretowane jako „Jestem oddany”);
• 妙 - Myō → tajemnica, cudowność, dziwność; 妙法 - myōhō → cudowne prawo Buddy;
• 法 - Hō → prawo, doktryna;
• 蓮 - Ren → lotos; 蓮華 - renge → kwiat lotosu
• 華 - Ge → kwiat;
• 経 (經) - Kyō → sutra.