Golęcin – część Poznania w obrębie osiedla samorządowego Sołacz przyłączona do miasta 1 kwietnia 1933 roku rozporządzeniem Rady Ministrów (Dz.U. z 1933 r. nr 10, poz. 65)[1].

Golęcin
część Poznania
Ilustracja
Stara architektura przy ul. Golęcińskiej na Golęcinie (2011)
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

Osiedle Sołacz

Tablice rejestracyjne

PO

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Golęcin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Golęcin”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Golęcin”
Ziemia52°26′05″N 16°53′34″E/52,434722 16,892778

Charakter edytuj

 
Tereny Jeżyc, Golęcina i Strzeszyna sfotografowane przez amerykańskiego satelitę wywiadowczego KH-4A 1023, 23 sierpnia 1965 r.

Golęcin to teren pomiędzy ulicami Niestachowską (Trasa Niestachowska), Witosa, doliną Wierzbaka, ulicą Lutycką i lasami golęcińskiego klina zieleni (na tym ostatnim odcinku trudno jest wskazać jednoznaczną granicę z Wolą i Ogrodami). Na terenie Golęcina znajdowały się przed II wojną światową koszary 7 Pułku Artylerii Ciężkiej, z kolei po II wojnie światowej Wyższa Oficerska Szkoła Wojsk Pancernych, a obecnie Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego

Oprócz lasów zabudowę dzielnicy stanowią przede wszystkim obiekty uczelniane – rolnicze i wojskowe (patrz część: Istotne obiekty). Teren ten stanowi jedno z najważniejszych miejsc wypoczynku letniego i weekendowego mieszkańców Poznania (związane z jeziorem Rusałka i lasami komunalnymi).

Na Golęcinie swój początek ma szlak   szlak turystyczny Golęcin - Krzyżowniki

Istotne obiekty edytuj

 
Nieistniejąca pętla tramwajowa linii nr 9 na Golęcinie, lata 1972-1973 (Zobacz też: Tramwaje w Poznaniu)

Na terenie Golęcina znajdują się następujące istotne obiekty i instytucje:

W lipcu 1945 Zarząd Miasta podjął decyzję o budowie na Golęcinie cmentarza komunalnego o powierzchni 92 hektarów. Do realizacji tego planu nigdy nie doszło, podobnie jak do przeniesienia na te tereny starego ogrodu zoologicznego po zniszczeniach wojennych (z braku kredytu pozostawiono go w dotychczasowym miejscu)[2].

Toponimia edytuj

Teren Golęcina pokrywają w znakomitej większości lasy. Nazwy niewielu ulic, które znajdują się w tym rejonie nie tworzą żadnej jednolitej grupy toponimicznej: Wojska Polskiego, Dojazd, Warmińska (ulica z grupy toponimicznej charakterystycznej dla Sołacza, czyli krainy geograficzne Polski), Golęcińska, Podolańska (prowadząca do Podolan).

Komunikacja edytuj

Golęcin obsługiwany jest przez linie autobusowe MPK Poznań: 160, 164, 170 i 195. Od lat 20. XX w. do 1974 do Golęcina dojeżdżały tramwaje linii 9. Pętla znajdowała się przy Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych. Po likwidacji linii tramwajowej pętla służyła do początku XXI wieku autobusowej linii nr 64, aż do czasu jej wydłużenia na Osiedle Literackie. Obecnie nie jest wykorzystywana. Przez Golęcin przebiega (bez przystanku) linia kolejowa z Poznania do Piły.

Z Golęcina pochodziła większość ofiar katastrofy kolejowej na Jeżycach w 1933[3].

Galeria zdjęć edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1933 r. o zniesieniu obszarów dworskich Sołacz i Golęcin w powiecie i województwie poznańskiem Dz.U. z 1933 r. nr 10, poz. 65
  2. Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 248,277, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.
  3. Poznańska Wiki