Wikipedia

Goldie Hawn

amerykańska aktorka

Goldie Jeanne Hawn (ur. 21 listopada 1945 w Waszyngtonie) – amerykańska aktorka, reżyserka, producentka, tancerka i piosenkarka[1]. Laureatka Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej i Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę Toni Simmons, dziewczyny stomatologa Winstona (Walter Matthau) w komedii romantycznej Gene’a Saksa Kwiat kaktusa (1969)[2].

Goldie Hawn
Ilustracja
Goldie Hawn (1970)
Imię i nazwisko

Goldie Jeanne Hawn

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1945
Waszyngton

Zawód

aktorka, reżyserka, producentka filmowa, tancerka, piosenkarka

Współmałżonek

Gus Trikonis
(1969–1976; rozwód)
Bill Hudson
(1976–1982; rozwód)

Lata aktywności

od 1967

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Wychowała się w wierze żydowskiej[3]. Jej matka Laura Hawn (z domu Steinhoff) była córką Maxa Steinhoffa i Fanny Weiss, emigrantów żydowskich z Węgier[3]. Prowadziła sklep jubilerski i szkołę tańca[4]. Jej ojciec, Edward Rutledge Hawn, potomek niemieckich i angielskich osadników, wyznawał prezbiterianizm, a z zawodu był piosenkarzem i – choć nie potwierdziły tego badania genealogiczne – uważał się za potomka Edwarda Rutledge’a (1749–1800) – delegata Karoliny Południowej na Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii w 1776, na którym przyjęto Deklarację Niepodległości Stanów Zjednoczonych[3]. Goldie ma siostrę Patricię, miał też brata Edwarda, który jednak zmarł przed jej urodzeniem.

Dorastała w Takoma Park, w stanie Maryland. W 1964 ukończyła Montgomery Blair High School[5].

Kariera edytuj

Gdy miała 10 lat, tańczyła z Ballet Russe de Monte Carlo w inscenizacji Dziadka do orzechów (1955), była też Julią w Romeo i Julii w wykonaniu Virginia Stage Company. Profesjonalną karierę rozpoczęła jako tancerka kankana przy Texas Pavilion w Nowym Jorku. Potem tańczyła w klubie go-go w Nowym Jorku, a następnie w Las Vegas[6]. Szybko trafiła na scenę musicalową, tworząc błyskotliwe sylwetki w broadwayowskich musicalach, takich jak Pocałuj mnie, Kasiu (Kiss Me, Kate) czy Faceci i babki (Guys and Dolls)[7].

Jako aktorka zadebiutowała rolą Sandy Kramer w serialu Dzień dobry, świecie (Good Morning, World, 1967-1968). Na kinowym ekranie po raz pierwszy wystąpiła w komedii Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968). Za rolę Toni Simmons w komedii Kwiat kaktusa (Cactus Flower, 1969) otrzymała Oscara i Złoty Glob.

 
Hawn i Carl Reiner w programie telewizyjnym Rowans & Martin's Laugh-In (1970)

Słynny komik Peter Sellers zabrał ją do Europy, czyniąc swoją filmową partnerką w brytyjskiej komedii Dziewczyna inna niż wszystkie (There's a Girl in My Soup, 1970). W 1975 wystąpiła jako jedna z klientek wziętego hollywoodzkiego fryzjera w komedii Szampon (Shampoo, 1975). Zyskała pochlebne recenzje po występie w dramatach: Sugarland Express (1974) Stevena Spielberga i Motyle są wolne (Butterflies Are Free, 1972) Miltona Katselasa.

W latach 80. stała się także popularną gwiazdą telewizyjną, która tańczyła, śpiewała i bawiła publiczność dowcipami w programie Goldie i Liza razem (Goldie and Liza Together, 1980), zdobywając nominację do nagrody Emmy. Sukces odniosła również komedia Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin, 1980), w której zagrała nominowaną do nagrody Oscara i Złotego Globu tytułową rolę 28-letniej Judy Benjamin, która zaciąga się do wojska i trafia do kompanii 'Alfa' dowodzonej przez kobietę. Do dalszych osiągnięć aktorki zaliczyć należy komedię Najlepsi przyjaciele (Best Friends, 1982), w której z Burtem Reynoldsem tworzyła parę scenarzystów, których długoletni związek nie wytrzymuje próby małżeństwa.

W filmie Ptaszek na uwięzi (Bird on a Wire, 1990) jej partnerem był Mel Gibson. W czarnej komedii Roberta Zemeckisa Ze śmiercią jej do twarzy (1992) z Bruce’em Willisem i Meryl Streep zagrała Helen Sharp, zjadliwą rudą harpię o świdrującym spojrzeniu, rozbuchanym libido, pogrążoną w apatii i maniakalnych marzeniach o pozbyciu się znienawidzonej eks-przyjaciółki[8][9]. Również w 1992 przerwała karierę, by opiekować się chorą matką, która jednak zmarła w 1994.

 
Hawn (2019)

Powróciła na ekran rolą w komedii Zmowa pierwszych żon (The First Wives Club, 1996), a za rolę jednej z tytułowych bohaterek odebrała nagrodę Blockbuster Entertainment i została nagrodzona National Board of Review. W nowym tysiącleciu zagrała m.in. w komedii Siostrzyczki (2002). W 2005 ukazała się jej autobiografia pt. „A Lotus Grows in the Mud”. W 2017 zagrała w filmie Babskie wakacje.

Życie osobiste edytuj

Po rozwodzie z reżyserem i aktorem Gusem Trikonisem (od 16 maja 1969 do 1 maja 1976) oraz nieudanym związku małżeńskim z Billem Hudsonem (od 3 lipca 1976 do 2 stycznia 1980), z którym ma dwoje dzieci: Oliver (ur. 7 września 1976) i Kate (ur. 19 kwietnia 1979), w 1982 związała się z aktorem Kurtem Russellem. Mają syna Wyatta Russella (ur. 10 lipca 1986).

Goldie i Kurt zagrali razem w pięciu filmach: Jedyna oryginalna orkiestra rodzinna (The One and Only, Genuine, Original Family Band, 1968), nostalgicznym obrazie lat wojennych w Ameryce Szybka zmiana (Swing Shift, 1984) o konfliktach wśród załogi fabrycznej i komedii Dama za burtą (Overboard, 1987) oraz w filmach Netfliksa Kronika świąteczna (The Christmas Chronicles, 2018) i Kronika świąteczna 2 (The Christmas Chronicles 2, 2020).

Filmografia edytuj

Filmy fabularne edytuj

Seriale telewizyjne edytuj

  • 1967–1968: Good Morning, World jako Sandy Kramer
  • 1968–1970: Rowan & Martin’s Laugh-In

Reżyser edytuj

  • 1997: Nadzieja (Hope)

Producent wykonawczy edytuj

  • 1980: Szeregowiec Benjamin (Private Benjamin)
  • 1984: Protokół (Protocol)
  • 1986: Dzikie koty (Wildcats)
  • 1990: Moje błękitne niebo (My Blue Heaven)
  • 1995: Miłosna rozgrywka (Something to Talk About)
  • 1997: Nadzieja (Hope)
  • 2001: Kiedy Bille pokonała Bobby’ego (When Billie Beat Bobby)
  • 2002: The Matthew Shepard Story

Nagrody edytuj

Bibliografia edytuj

  • Jan Słodowski, Andrzej Roman: Gwiazdy światowego kina. Leksykon. Warszawa: Editions Spotkania, 1992, s. 99. ISBN 83-85195-83-1.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Goldie Hawn, Actress Biography (1945–). Biography.com. [dostęp 2021-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (ang.).
  2. ↑ Goldie Hawn Awards. AllMovie. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  3. ↑ a b c Goldie Hawn What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  4. ↑ Goldie Hawn Biography (1945-). Film Reference. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  5. ↑ Goldie Hawn Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  6. ↑ Goldie Hawn. TV.com. [dostęp 2021-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-18)]. (ang.).
  7. ↑ Sandra Brennan: Goldie Hawn Biography. AllMovie. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  8. ↑ https://film.wp.pl/ze-smiercia-jej-do-twarzy-6027640934069377c
  9. ↑ https://inreviewonline.com/2022/08/27/death-becomes-her/

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Goldie_Hawn&oldid=73546209”