Gomółki – niewielkie, najczęściej okrągłe szybki stosowane do szklenia okien, łączone ołowiem[1][2]. Mają charakterystyczny kształt krążków o koncentrycznych nierównościach i zgrubieniu pośrodku, zwanym pępkiem[1]. Były już znane w średniowieczu, w Polsce powszechne od drugiej połowy XV i w ciągu XVI w. Stosowane do dzisiaj w celach dekoracyjnych (np. jako element witraży)[1].

Gomółki jako elementy witraża z przełomu XIX i XX w.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Sztuka świata. Słownik terminów A-K. tom 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 227. ISBN 978-83-213-4726-4.
  2. Wilfried Koch: Style w architekturze. Warszawa: GeoCenter, 1996, s. 441. ISBN 83-7129-288-0.