Dobra praktyka produkcyjna
Dobra Praktyka Produkcyjna (DPP), Dobra Praktyka Wytwarzania (ang. Good Manufacturing Practice – GMP) – zestaw standardów stosowanych w produkcji przemysłowej, zwłaszcza w branży farmaceutycznej, spożywczej oraz innych obszarach działalności gospodarczej.
Zasady DPP zapewniają wysoką jakość i czystość materiałów użytych do produkcji danego wyrobu oraz pełną kontrolę nad pochodzeniem, jakością surowców i całym procesem produkcyjnym. Stosowanie tych zasad podnosi poziom bezpieczeństwa produktów konsumenckich.
Standardy dobrej praktyki produkcyjnej opracowano pierwotnie dla przemysłu farmaceutycznego. Obecnie zgodność z DPP jest wymagana prawem także w innych sektorach. W odniesieniu do kosmetyków dobra praktyka produkcyjna jest opisana w normie PN EN ISO 22716, która jest normą zharmonizowaną[1] na podstawie rozporządzenia 1223/2009/WE dotyczącego produktów kosmetycznych[2].
W sektorze produkcji żywności DPP ma na celu kształtowanie jakości odżywczej, bezpieczeństwa zdrowotnego oraz cech organoleptycznych żywności. Do głównych działań GMP podejmowanych przez zakłady produkujące żywność należą[3][4]:
- utrzymanie wymaganej higieny w środowisku naturalnym,
- zapewnienie właściwych warunków w trakcie magazynowania sprzętu technicznego, czynników chemicznych oraz produktów spożywczych,
- dbanie o dobry stan techniczny całego zakładu produkcyjnego,
- działania zabezpieczające przed plagami owadów i gryzoni w zakładzie,
- optymalne rozmieszczenie, oświetlenie oraz wentylacja oddziałów produkcyjnych i magazynów,
- utrzymanie gospodarki wodno-ściekowej,
- kontrola pracowników zakładu pod kątem ich stanu zdrowotnego
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Komunikat Komisji w ramach wdrażania Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 dotyczącego produktów kosmetycznych.
- ↑ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. dotyczące produktów kosmetycznych.
- ↑ Kołożyn-Krajewska D., Higiena produkcji żywności, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2019, str. 43-46. ISBN 978-83-7583-794-0
- ↑ Kołożyn-Krajewska D., Sikora T., Zarządzanie bezpieczeństwem żywności. Teoria i praktyka, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010, str.131-133. ISBN 978-83-255-0238-6;