Goran Karan (ur. 2 kwietnia 1964 w Belgradzie) – chorwacki piosenkarz urodzony w Serbii, reprezentant Chorwacji w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji w 2000 roku.

Goran Karan
Ilustracja
Goran Karan (2004)
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1964
Belgrad

Pochodzenie

chorwackie

Instrumenty

fortepian, organy Hammonda, gitara akustyczna

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 1988 roku

Wydawnictwo

Hayat Production

Strona internetowa

Kariera muzyczna edytuj

Początki kariery edytuj

Goran Karan zaczynał swoją karierę muzyczną na początku lat 80. wokalista grup Epicentre, The Ninth Circle i Zippo oraz lider zespołu rockowego Big Blue. W 1995 roku razem z zespołem zdobył nagrodę za przebój roku, którym uznano piosenkę „Priznaj mi”[1], a także wydał dwa albumy studyjne: Na putu za rajski grad[2] i Road to Promised Land nagrany w języku angielskim[3].

1997–99: Kao da te ne volim edytuj

W 1997 roku zdecydował się na rozpoczęcie kariery solowej. Pod koniec 1998 roku zagrał główną męską rolę w sztuce Rock It wystawianej w teatrze Ronacher w Wiedniu. Libretto spektaklu oparte było na mieszance przebojów z ośmiu musicali, w tym m.in. Jesus Christ Superstar, Hair i Grease[1]. W 1999 roku wydał swój debiutancki album studyjny zatytułowany Kao da te ne volim, który powstał we współpracy m.in. z kompozytorem Zdenkiem Runjiciem[4]. Krążek okazał się bestsellerem w kraju oraz uzyskała status platynowej płyty. W tym samym roku Karan uzyskał tytuł Piosenkarza roku w plebiscytach przeprowadzanych przez rozgłośnie radiowe oraz gazety[1].

2000: Konkurs Piosenki Eurowizji i Vagabundo edytuj

W 2000 roku zgłosił się do udziału w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2000 z utworem „Kada zaspu anđeli (Ostani)[5]. W lutym wystąpił w finale selekcji i zajął w nim pierwsze miejsce po zdobyciu największego poparcia jurorów, dzięki czemu został wybrany na reprezentanta Chorwacji w 45. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Sztokholmie[6]. 13 maja wystąpił w finale widowiska i zajął ostatecznie 9. miejsce z 70 punktami na koncie[7]. Utwór znalazł się na jego drugiej płycie studyjnej Vagabundo, która ukazała się w tym samym roku[8]. W czerwcu wyruszył do Stanów Zjednoczonych, gdzie zagrał kilka koncertów, zaś kilka tygodni później otrzymał prestiżową chorwacką nagrodę Porin w trzech kategoriach: Najlepszy męski wokal, Najlepszy album muzyki pop (za płytę Vagabundo) oraz Najlepsza współpraca (za duet z Oliverem Dragojeviciem)[1].

 
Goran Karan podczas koncertu w 2008 roku

2001–2007: Ahoj! i Od srca do usana edytuj

W 2001 roku premierę miał pierwszy album kompilacyjny Karana zatytułowany Dalmatinske suze – 16 hitova, na którym znalazły się m.in. najpopularniejsze utwory w jego dorobku[9]. W marcu 2002 roku piosenkarz wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2002 z piosenką „Jos uvijek vjerujem da ljubav postoji”, z którą zajął ostatecznie drugie miejsce[10]. W tym samym roku wystąpił jeszcze na festiwalu Melodije hrvatskog Jadrana z utworem „Ahoj! – Lipi galebe moj”, na Chorwackim Festiwalu Radiowym z piosenką „Gori noć” oraz na festiwalu Šibenik z numerem „Samo moru virujen”. Wszystkie utwory zostały umieszczone na jego trzeciej płycie długogrającej zatytułowanej Ahoj z 2003 roku[11].

W 2004 roku zajął drugie miejsce na festiwalu Sunčane Skale organizowanym w Hercegu Novim z piosenką „Pristajem na sve”. Na przełomie 2004 i 2005 roku nagrał i wydał materiał na swój czwarty album studyjny zatytułowany Od srca do usana[12]. W 2005 roku został jurorem programu Hrvatski idol, chorwackiej wersji formatu Idol oraz wydał swoją drugą płytę kompilacyjną z największymi przebojami zatytułowaną Zlatna kolekcija[13]. W tym samym roku z utworem „Ružo moja bila” wygrał Split Festival i festiwal Sunčane skale organizowany w Hercegu Novim, a także wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Dora 2005 z numerem „Bijele zastave”, z którym zajął ostatecznie ósme miejsce[14].

Latem 2007 roku skomponował utwór „Ovo nije kraj” napisany ku pamięci ofiar tragicznych pożarów w Kornati, w której zginęło 13 osób. Piosenka została nagrana przez zespół Split Star, w którego skład weszli znani wykonawcy z miasta Split, tj. Oliver Dragojević, Marko Perković Thompson, Tedi Spalato, Dražen Zečić, Giuliano, Alen Nižetić, Hari Rončević. W 2008 roku ukazała się piąta płyta studyjna Karana zatytułowana Dite jubavi[15].

Od 2009: Romanca pod zvizdama, wizyta w Polsce i Čovik tvoj edytuj

W kwietniu 2009 roku wyruszył w trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie[1]. W czerwcu zorganizował imprezę charytatywną Naš mali svijet, podczas której odbył się mecz piłki nożnej oraz koncerty chorwackich i włoskich artystów (w tym m.in. Erosa Ramazzottiego i Zucchero). W 2010 roku napisał tekst do piosenki „Do zadnjeg daha” będącej oficjalnym hymnem Mistrzostw Europy w Piłce Wodnej organizowanych w Zagrzebiu, a także wystąpił na festiwalu Split, na którym zajął trzecie miejsce z utworem „Nevera”[1].

W marcu 2011 roku wydał album koncertowy zatytułowany Romanca pod zvizdama zawierający zapis audiowizualny jego koncertu zagranego w ramach 55. Letniego Festiwalu w Splicie[1]. W kwietniu 2012 roku wystąpił w Polsce podczas koncertu Serce Dalmacji „Melodie znad Adriatyku” organizowanego w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu[16]. W sierpniu Wydawnictwo Muzyczne ESKA wydało na polskim rynku zapis audiowizualny całego koncertu[17].

W 2013 roku premierę miała jego szósta płyta studyjna zatytułowana Čovik tvoj[18].

Dyskografia edytuj

Albumy studyjne
  • Kao da te ne volim (1999)
  • Vagabundo (2000)
  • Ahoj! (2003)
  • Od srca do usana (2005)
  • Dite ljubavi (2008)
  • Čovik tvoj (2013)
  • Glas juga (2018)
  • Naša bila storija (2017)
Albumy kompilacyjne
  • Dalmatinske suze – 16 hitova (2001)
  • Zlatna kolekcija (2005)
  • Romanza pod zvizdama (2011)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g BIOGRAFIJA. www.gorankaran.hr. [dostęp 2015-07-28]. (chorw.).
  2. Big Blue (4) – Na Putu Za Rajski Grad. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  3. Big Blue (4) – Road To Promised Land. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  4. Karan* – Kao Da Te Ne Volim. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  5. Goran Karan – Kad Zaspu Andeli. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  6. CROATIAN NATIONAL FINAL 2000. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  7. Eurovision Song Contest 2000. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  8. Goran Karan – Vagabundo. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  9. Goran Karan – Dalmatinske Suze – 16 Hitova. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  10. CROATIAN NATIONAL FINAL 2002. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  11. Goran Karan – Ahoj. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  12. Goran Karan – Od Srca Do Usana. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  13. Goran Karan – Zlatna Kolekcija. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  14. CROATIAN NATIONAL FINAL 2005. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  15. Goran Karan – Dite Jubavi. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).
  16. Goran Karan – Serce Dalmacji „Melodie znad Adriatyku”. www.dmit.com.pl, 2012-04-15. [dostęp 2015-07-28]. (pol.).
  17. ZOBACZ CAŁY KONCERT GORANA W TVS. www.eskamusic.pl, 2012-08-13. [dostęp 2015-07-28]. (pol.).
  18. Goran Karan – Čovik Tvoj. www.discogs.com. [dostęp 2015-07-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj