Gospodarka żetonowa
Gospodarka żetonowa – technika terapeutyczna oparta na teorii warunkowania sprawczego służąca wytworzeniu zachowań pożądanych społecznie. Stosowana jest najczęściej w szpitalach psychiatrycznych w celu zaktywizowania konstruktywnych zachowań pacjentów[1].
Technika ta polega na „płaceniu” pacjentowi żetonami (wzmocnienie zastępcze) za zachowania, których się od niego oczekuje – np. uczestniczenia w grupie terapeutycznej czy aktywnego merytorycznie werbalnego udziału w trakcie spotkań grupy. Zdobyte w ten sposób żetony pacjent może wymieniać na interesujące go przywileje lub rzeczy (np. może dłużej oglądać telewizję lub dostać przepustkę)[1].
Do warunków stworzenia skutecznego programu należą[1]:
- określenie, jakie zachowania uznaje się za pożądane
- ustalenie, co będzie pełniło funkcję wzmocnienia zastępczego (np. żeton)
- określenie sposobu właściwych wzmocnień
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Lidia Grzesiuk (red.): Psychoterapia: podręcznik akademicki. Warszawa: Eneteia – Wydawnictwo Psychologii i Kultury, 2005, s. 486–487. ISBN 83-85713-61-1.