Grabówka (Częstochowa)
Grabówka – dzielnica Częstochowy położona w jej północno-zachodniej części przy drodze krajowej nr 43 do Wielunia. Graniczy z dzielnicami Lisiniec, Kiedrzyn, Częstochówka-Parkitka oraz gminami Kłobuck i Wręczyca Wielka. Zajmuje powierzchnię 10,62 km² (6,6% ogólnej powierzchni Częstochowy) i liczy ok. 4 tys. mieszkańców (1,6% populacji Częstochowy); występuje zabudowa jednorodzinna. Gęstość zaludnienia wynosi ok. 380 osób na 1 km². Przez zachodnie peryferie dzielnicy przepływa rzeka Biała. Nazwa dzielnicy pochodzi od niegdyś rosnącego tutaj lasu Grabowego.
| dzielnica Częstochowy | |
_-_kosciol_sw._Franciszka.jpg) Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu na ulicy Lubej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Data założenia | |
| W granicach Częstochowy |
1970-1977 |
| SIMC |
0930986 |
| Zarządzający |
Mirosław Kucia-Piekarski |
| Powierzchnia |
7,66[1] km² |
| Wysokość |
od 240 do 260 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| • gęstość |
380 os./km² |
| Strefa numeracyjna |
034 |
| Kod pocztowy |
42-221 |
| Tablice rejestracyjne |
SC |
Położenie na mapie Częstochowy
| |
| 50°50′01″N 19°03′55″E/50,833611 19,065278 | |
-przychodnia.jpg)
Do 1954 roku siedziba gminy Grabówka. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Grabówka.
Historia edytuj
Zanim Grabówka stała się w wyniku procesów urbanizacyjnych dzielnicą Częstochowy była osobną, niewielką miejscowością istniejącą co najmniej od XIV wieku. Od 1385 stanowiła uposażenie klasztoru jasnogórskiego. Zapisana została przez Jana Długosza w powstałej w latach 1470-1480 księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis jako Grabowa[2]. W 1660 wymieniona została w postaci Grabow a od 1787 notowana w obecnej formie.
Po rozbiorach Polski w 1793 przejęta na własność rządu przez władze pruskie weszła w skład Ekonomii Częstochowskiej i była dzierżawiona prywatnym użytkownikom (ostatni kontrakt w 1858). Od 1815 przeszła pod zabór rosyjski.
W 1864 stała się siedzibą gminy, ale budynek Urzędu w którym obecnie mieści się przychodnia, zbudowano dopiero w 1904. Gmina Grabówka swoim zasięgiem obejmowała cały obszar dzisiejszej, zachodniej Częstochowy wraz z okolicznymi miejscowościami (m.in. Lisiniec, Kawodrza, Gnaszyn). Miejscowość jako siedzibę gminy wymienia Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, który notuje całkowitą liczbę mieszkańców gminy na 6024 osób w tym 5191 katolików, 372 ewangelików oraz 130 izraelitów. Pod względem płci w całej gminie zamieszkiwało 2871 mężczyzn oraz 3153 kobiet[2]. Na terenie gminy istniały także: papiernia, lokalny browar i destylarnia, cegielnia produkująca również kafle piecowe, a także 5 młynów oraz 4 szkoły początkowe[2].
W 1868 folwark Grabówka wszedł w skład donacji Władimira Aleksandrowicza ks.Czerkaskiego członka Komitetu Urządzającego i dyrektora Komisji Spraw Wewnętrznych i Duchownych Królestwa Polskiego. W 1900 wieś liczyła 56 budynków mieszkalnych i 650 mieszkańców. Folwark donacyjny w Grabówce liczył 19 mieszkańców i 417 morgów ziemi uprawnej.
Podczas I wojny światowej cała gmina znajdowała się pod niemiecką okupacją aż do czasu wyzwolenia w listopadzie 1918, gdy weszła w skład odrodzonego państwa Polskiego.
Okres międzywojenny edytuj
W dwudziestoleciu międzywojennym na Grabówce zaprojektowano tzw. Kolonię Urzędniczą mającą stanowić zaplecze mieszkaniowe dla Częstochowy. W 1933 Grabówka liczyła 78 domów i 558 mieszkańców którzy posiadali 520 ha ziemi w tym 445 ha ziemi ornej. W tym czasie Kolonia Grabówka stanowiąca część składową wsi liczyła 25 domów i 103 mieszkańców posiadających 204 ha ziemi w tym ornej- 171 ha. Ziemie byłego folwarku zostały rozparcelowane. W sierpniu 1939, w ramach szerokiego planu budowy umocnień obronnych do spodziewanej wojny z Niemcami, wybudowano na potrzeby 7 Dywizji Piechoty bunkry, z których cztery zachowały się do dziś (jeden przy ulicy Ikara, dwa w pobliżu cmentarza komunalnego i jeden na samym cmentarzu[3]). W czasie okupacji hitlerowskiej Grabówka została administracyjnie zespolona z Częstochową i znalazła się w granicach Generalnego Gubernatorstwa, tuż przy biegnącej na rzece Białce granicy z Rzeszą.
Okres powojenny edytuj
Po wojnie w 1970 Grabówka liczyła 308 budynków i 1542 mieszkańców, z których 71% utrzymywało się ze źródeł pozarolniczych. Mieszkańcy prowadzili 240 gospodarstw rolnych, z których jedynie 116 posiadało powierzchnię większą niż 2 ha. Przeciętna wielkość gospodarstwa rolnego wynosiła 2,6 ha. W tym samym roku do Częstochowy przyłączono część Grabówki – Kolonię (granica biegła na ulicy Krzemiennej), a w 1977 po powstaniu województwa częstochowskiego, pozostałe tereny co przyśpieszyło rozwój nowo powstałej dzielnicy. W 1972 biskup Stanisław Bareła ustanowił tu parafię, a w 1987 oddano do użytku parafianom kościół pw. św. Franciszka z Asyżu.
Obecnie w obrębie dzielnicy istnieją trzy osiedla: Grabówka właściwa, stanowiąca centrum dzielnicy na której znajduje się urząd pocztowy, przychodnia i XIX-wieczna kaplica św. Anny; Kolonia Grabówka oraz Żabiniec z barokową kaplicą św. Marii Magdaleny z XVII wieku.
Wzdłuż okolic zachodniej granicy dzielnicy przebiega jeden z odcinków autostrady A1 łączącej północną część kraju ze Śląskiem.
Ciekawe obiekty i miejsca edytuj
- Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu
- Ośrodek Ojców Paulistów z własnym wydawnictwem Święty Paweł oraz studiem nagrań
- Sanktuarium Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa
- trzy bunkry oraz pozostałości okopów z czasów wojny obronnej 1939
- szkoła podstawowa nr 29, której patronuje św. Jadwiga
- pochodzący z początku XX wieku budynek przy ulicy św.Rocha w którym znajduje się obecnie przychodnia i urząd pocztowy
- dolina rzeki Białki która posiada naturalny kompleks terenów zielonych z występującymi tam rzadkimi gatunkami ptaków i chronionymi roślinami
- trzeci pod względem wielkości las na obszarze miasta
- Dom Kałużów
- Tor motocrossowy przy ul. św. Rocha
Komunikacja edytuj
Dzielnica ma dobre połączenie komunikacyjne z centrum miasta. Na obszarze Grabówki biorą swój początek 4 linie autobusowe:
- nr 19 Żabiniec – Kucelin
- nr 26 Grabówka – Mirów/Siedlec
- nr 29 Grabówka – osiedle Północ
- nr 31 Cmentarz Komunalny – Kręciwilk
Ponadto przez Grabówkę przejeżdżają linie PKS w kierunku Wielunia, Olesna, Pajęczna i obszarów powiatu Kłobuckiego, a także prywatnej komunikacji ABX2Bus w kierunku Wielunia.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Algorytm podziału środków. Urząd Miasta Częstochowy, 2014-04-30. [dostęp 2014-05-06]. (pol.).
- ↑ a b c Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. II, hasło "Grabówka". nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1881. s. 779. [dostęp 2018-05-20].
- ↑ Andrzej Siwiński: Grabówka – dawna gmina, teraz dzielnica Częstochowy. [w:] Gazeta Częstochowska [on-line]. 24 maja 2012. [dostęp 2023-08-26].
Linki zewnętrzne edytuj
- Mapa Grabówki
- Grabówka (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 779.