World Open 2010
World Open 2010 był drugim turniejem rankingowym w sezonie snookerowym 2010/2011. Rozegrany został w dniach 18 – 26 września 2010 roku, a miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow.
| ||||
| ||||
| Liczba uczestników |
32 | |||
|---|---|---|---|---|
| Miejsce |
| |||
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
135 | |||
| Rozegrane mecze |
31 | |||
Obrońcą tytułu był Neil Robertson, który zdołał obronić tytuł pokonując w finale Ronnie O’Sullivana 5-1.
Podobnie jak w poprzednim roku, pary w kolejnych rundach nie były określone przez drabinkę tylko poprzez losowanie. Zmiana nastąpiła jednak w kwalifikacjach, w których brali udział wszyscy zawodnicy (także z czołowej 16 światowego rankingu), oraz w tym, że wszystkie mecze, zarówno kwalifikacyjne jak i te z fazy zasadniczej turnieju (oprócz finału), rozgrywane były do 3 zwycięskich frame’ów. Finał rozegrany został do 5 wygranych frame’ów.
Nagrody edytuj
Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £40 000
Półfinalista: £20 000
Ćwierćfinalista: £12 500
Last 16: £7 500
Last 32: £5 000
Last 64: £2 500
Last 96: £1 500
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break fazy zasadniczej turnieju: £4 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: nie przewidziano
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: nie przewidziano
Łączna pula nagród: £502 500[1]
Zawodnicy edytuj
W tegorocznej edycji turnieju World Open wszyscy zawodnicy brali udział w kwalifikacjach. Wyłoniły one 32 zawodników, którzy wzięli udział w fazie zasadniczej turnieju (w nawiasie podano miejsce zajmowane wówczas przez zawodnika w światowym rankingu snookerowym):
|
|
Sędziowie edytuj
Wydarzenia związane z turniejem edytuj
- 20 września w trakcie trzeciej rundy kwalifikacji Ronnie O’Sullivan wbił dziesiątego w swojej karierze breaka maksymalnego w meczu z Markiem Kingiem[3].
- Martin Gould po raz pierwszy w karierze awansował do ćwierćfinału turnieju rankingowego.
Przebieg turnieju edytuj
Ta sekcja będzie uzupełniana w trakcie trwania turnieju
Rozegrane mecze edytuj
Pierwsza Runda edytuj
- Poniedziałek, 20 września – 12:30
 Matthew Stevens |
2–3 |  Alan McManus
|
 Shailesh Jogia |
1–3 |  Liu Song
|
- Poniedziałek, 20 września – 19:00
| Jamie Cope |
3–2 | Dave Harold
|
| Mike Dunn |
1–3 | Marcus Campbell
|
- Wtorek, 21 września – 13:00
| Allister Carter |
1–3 | Mark Williams
|
| Ding Junhui |
3–1 | Jimmy Michie
|
| Stephen Lee |
3–2 | Nigel Bond
|
- Wtorek, 21 września – 19:00
| Stephen Hendry |
3–0 | Mark Davis
|
| Peter Ebdon |
3–2 |  Fergal O’Brien
|
- Środa, 22 września – 12:30
 Neil Robertson |
3–1 | David Morris
|
- Środa, 22 września – około 14:00
| Barry Hawkins |
3–1 | Ken Doherty
|
| James McBain |
0–3 | Ricky Walden
|
- Czwartek, 23 września – 19:00
| Judd Trump |
2–3 | Stephen Maguire
|
| Martin Gould |
3–0 | Matthew Couch
|
- Czwartek, 23 września – 12:30
| Ronnie O’Sullivan |
3–1 | Jimmy White
|
 Marco Fu |
1–3 | Andrew Higginson
|
Druga Runda edytuj
- Czwartek, 23 września – 12:30
| Marcus Campbell |
0–3 | Ding Junhui
|
- Czwartek, 23 września – 19:00
| Mark Williams |
3–2 | Barry Hawkins
|
| Peter Ebdon |
3–2 | Liu Song
|
- Piątek, 24 września – 12:30
| Jamie Cope |
1–3 | Ricky Walden
|
| Stephen Hendry |
1–3 | Ronnie O’Sullivan
|
| Alan McManus |
0–3 | Stephen Maguire
|
- Piątek, 24 września – 19:00
| Neil Robertson |
3–2 | Andrew Higginson
|
| Stephen Lee |
0–3 | Martin Gould
|
Ćwierćfinały edytuj
- Sobota, 25 września – 13:00
| Mark Williams |
3–2 | Ding Junhui
|
| Peter Ebdon |
3–1 | Martin Gould
|
- Sobota, 25 września – 19:00
| Ronnie O’Sullivan |
3–1 | Stephen Maguire
|
| Ricky Walden |
1–3 | Neil Robertson
|
Półfinały edytuj
- Niedziela, 26 września – 14:00
| Peter Ebdon |
1–3 | Ronnie O’Sullivan
|
| Mark Williams |
2–3 | Neil Robertson
|
Finał edytuj
| Finał: Do 5 frame’ów Scottish Exhibition and Conference Centre, Glasgow, Szkocja, 26 września 2010. Sędzia: Eirian Williams
| ||
| Ronnie O’Sullivan
|
1-5 | Neil Robertson |
| Sesja wieczorna: 51-75, 0-107(107), 79(72)-18, 15–73(59), 0–66(66), 44–63 | ||
| 72 | Najwyższy break | 107 |
| 0 | Breaki stupunktowe | 1 |
| 1 | Breaki 50-punktowe | 3 |
Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju edytuj
Ronnie O’Sullivan 135, 116
Stephen Maguire 132
Fergal O’Brien 129
Mark Williams 112
Ding Junhui 110, 109- Ricky Walden 109
Neil Robertson 107, 101- Liu Song 107
Statystyki turnieju edytuj
Statystyki pierwszej rundy edytuj
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 18 | 56,25% |
|
|
Szkocja | 5 | 15,63% |
|
|
Irlandia | 3 | 9,38% |
|
|
Walia | 2 | 6,25% |
|
|
Chiny | 2 | 6,25% |
|
|
Australia | 1 | 3,13% |
|
|
Hongkong | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 66 (80)
- Średnia liczba partii w meczu: 4,13
- Najwyższe zwycięstwo: 3-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 5
Statystyki drugiej rundy edytuj
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 8 | 50,00% |
|
|
Szkocja | 4 | 25,00% |
|
|
Chiny | 2 | 12,50% |
|
|
Walia | 1 | 6,25% |
|
|
Australia | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 28 (40)
- Średnia liczba partii w meczu: 3,50
- Najwyższe zwycięstwo: 3-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów edytuj
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 4 | 50,00% |
|
|
Szkocja | 1 | 12,50% |
|
|
Chiny | 1 | 12,50% |
|
|
Walia | 1 | 12,50% |
|
|
Australia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 17 (20)
- Średnia liczba partii w meczu: 4,25
- Najwyższe zwycięstwo: 3-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów edytuj
| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
|
|
Anglia | 2 | 50,00% |
|
|
Walia | 1 | 25,00% |
|
|
Australia | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 9 (10)
- Średnia liczba partii w meczu: 4,50
- Najwyższe zwycięstwo: 3-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje edytuj
Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 21 – 24 sierpnia 2010 roku w Pontin's Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Mecze kwalifikacji edytuj
Runda 1 edytuj
Wszyscy zakwalifikowani amatorzy i zawodowcy z miejsc 65 - 96 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów
Runda 2 edytuj
Zwycięzcy pojedynków pierwszej rundy i zawodowcy z miejsc 33 - 64 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów
Runda 3 edytuj
Zwycięzcy pojedynków drugiej rundy i zawodowcy z miejsc 1 - 32 światowego rankingu snookerowego
Do 3 frame’ów
Mecze rozegrane w Glasgow:
Breaki stupunktowe kwalifikacji edytuj
- Ronnie O’Sullivan 147
Joe Swail 139- Barry Hawkins 127
- Mark Davis 122
Thepchaiya Un-Nooh 115- Fergal O’Brien 113
- James McBain 113
- Mark Selby 109
- Anthony McGill 108
- Judd Trump 108
- Mark Allen 108
- Jamie Cope 105
- Liu Song 104
- Matthew Stevens 104
- Ricky Walden 103
- Neil Robertson 103
- David Morris 101
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Global Snooker: Prize Fund. [dostęp 2012-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-03)].
- ↑ niesklasyfikowany na liście 96 najlepszych snookerzystów na świecie
- ↑ eurosport.pl: 10. maks Ronniego!. [dostęp 2010-09-21]. (pol.).
- ↑ a b globalsnooker.com: 2010 World Open results. [dostęp 2010-03-14].
- ↑ worldsnooker.com: World Open Drawsheet. [dostęp 2010-03-14].
- ↑ worldsnooker.com: World Open Qualifying Format. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ worldsnooker.com: World Open Qualifiers Drawsheet. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ globalsnooker.com: 2010 World Open qualifying rounds results. [dostęp 2011-03-14].
- ↑ globalsnooker.com: Century Breaks. [dostęp 2011-03-14].