Grand Prix Europy Formuły 1

Grand Prix Europy – eliminacja Mistrzostw Świata Formuły 1 organizowana w sezonach 19831985, 19931997, 19992012 i w 2016.

Grand Prix Europy
Mapa toru
Baku City Circuit (2016)
Pełna nazwa

Grand Prix of Europe

Lokalizacja

Baku, Azerbejdżan

Szczegóły
Organizowany

23 (19831985, 19931997, 19992012, 2016)

Długość okrążenia

6,006 km

Liczba okrążeń

51

Dystans

306,306 km

Ostatnie wyniki (sezon 2016)
Pole position

Nico Rosberg
(1:42.758, Mercedes)

Podium

Nico Rosberg
(1:32:52.366, Mercedes)
Sebastian Vettel
(+0:16.696, Ferrari)
Sergio Pérez
(+0:25.241, Force India)

Najszybsze okrążenie

Nico Rosberg
(1:46.485, Mercedes)

We wcześniejszych latach Grand Prix Europy nie było samodzielnym wyścigiem, był on zaszczytnym tytułem przyznawanym co sezon poszczególnej eliminacji rozgrywanej na Starym Kontynencie. Pierwszy tytuł przyznano Grand Prix Włoch 1923, które odbyło się na torze Monza, gdzie wygrał Carlo Salamano w Fiacie. Po raz ostatni Grand Prix Europy jako tytuł przyznano Grand Prix Wielkiej Brytanii 1977.

Zazwyczaj wyścig o Grand Prix Europy odbywał się w kraju europejskim, gdzie również odbywał się wyścig Formuły 1.

Historia edytuj

Honorowy tytuł edytuj

Grand Prix Europy powstało jako honorowy tytuł przyznawany przez AIACR (poprzedniczkę FIA w sportach samochodowych). Pierwszym wyścigiem, który został uhonorowany tym tytułem było Grand Prix Włoch w 1923. Następnie przyznano je wyścigom we Francji, Belgii i w San Sebastián. W 1930, po jednorocznej przerwie wyścig na torze Spa był ostatnią eliminacją przed II wojną światową, gdzie przyznano ten tytuł.

Tytuł był ponownie przyznany przez FIA po II wojnie światowej od 1947. Od tego czasu był on przyznawany rokrocznie[a]. Grand Prix Wielkiej Brytanii 1977 był ostatnim wyścigiem, w którym Grand Prix Europy przyznano jako honorowy tytuł.

Najwięcej razy tytuł został przyznany Grand Prix Włoch – siedmiokrotnie, w tym trzykrotnie otrzymano ją w latach 20.

Runda Mistrzostw Świata edytuj

Grand Prix Europy jako eliminacja Mistrzostw Świata Formuły 1 została stworzona na początku jako zastępstwo. W kalendarzu na sezon 1983 widniał wyścig o Grand Prix Nowego Jorku zlokalizowany niedaleko Flushing Meadows Park w Nowym Jorku[1]. Eliminacja była zaplanowana na 25 września, jednak na trzy miesiące przed organizacją wyścigu impreza została anulowana – wówczas zarządcy toru Brands Hatch byli w stanie zorganizować Grand Prix na tym torze. Eliminacja dzięki walce o tytuł mistrza świata odniosła sukces i została uwzględniona w kalendarzu na następny sezon.

W sezonie 1984 wyścig odbył się na przebudowanym i krótszym torze Nürburgring, ze względu na to, że na Brands Hatch organizowano Grand Prix Wielkiej Brytanii. Brytyjski tor ponownie organizował tę eliminację w 1985, jednak po sezonie zdjęto rundę z kalendarza i zastąpiono ją wyścigiem o Grand Prix Węgier.

W 1990 zamożny japoński biznesmen, Tomonori Tsurumaki wybudował tor Autopolis za 47 bilionów jenów, by móc organizować na nim wyścigi Formuły 1. Dwa lata później powstał plan organizacji Grand Prix Azji w miejsce Grand Prix Meksyku na sezon 1993, lecz nie doszły one do skutku. Bernie Ecclestone postanowił dodać wyścig na torze Donington Park jako Grand Prix Europy. Pomysł organizowania wyścigu narodził się w głowie Toma Wheatcrofta, który próbował zorganizować wyścig o Grand Prix Wielkiej Brytanii w sezonie 1988, jednak organizacja RAC MSA zmieniła zdanie i postanowiła organizować wyścig na torze Silverstone[2]. Pierwszy i zarazem jedyny wyścig na torze Donington Park zaowocował wspaniałym zwycięstwem Ayrtona Senny, który w zmiennych warunkach pogodowych zdołał zdublować niemal wszystkich kierowców w stawce.

W sezonie 1994 Grand Prix Europy gościło na torze Jerez, a następnie powróciło na tor Nürburgring, który ponownie stał się popularny wśród kierowców. Dzięki temu zorganizowano na nim Grand Prix także w następnym sezonie. Aby uniknąć oskarżeń związanych z organizacją Grand Prix Europy w Niemczech, runda ta pierwotnie została zdjęta z kalendarza na sezon 1997, a wyścig na niemieckim torze otrzymał nazwę Grand Prix Luksemburga[3]. Po odwołaniu Grand Prix Portugalii postanowiono zorganizować wyścig o Grand Prix Europy na torze Jerez[4][5]. Był to ostatni wyścig na tym torze, podczas którego doszło do kolizji, w której brali udział Michael Schumacher i Jacques Villeneuve, walczący o tytuł mistrzowski. Po tym wydarzeniu Niemiec został zdyskwalifikowany z całego sezonu.

Wyścig o Grand Prix Europy nie został ujęty w kalendarzu na sezon 1998, lecz rok później powrócono do jej organizacji, ponownie na torze Nürburgring. Rundę rozgrywaną w deszczowych warunkach wygrał Johnny Herbert z ekipy Stewart Grand Prix. Było to pierwsze i jedyne zwycięstwo tego zespołu przed sprzedaniem go Fordowi. Eliminacja odbywała się na niemieckim torze do sezonu 2007. Początkowo usunięto Grand Prix Europy z kalendarza na sezon 2007, a Nürburgring razem z Hockenheimring miały naprzemiennie organizować Grand Prix Niemiec[6]. W kwietniu 2007, Automobilclub von Deutschland, odpowiedzialny za wyścigi na Hockenheim, nie zgodził się na odstąpienie nazwy klubowi ADAC, który z kolei był odpowiedzialny za wyścig na Nürburgringu. Ostatecznie zorganizowano go ponownie jako Grand Prix Europy[7].

W sezonach 20082012 runda ponownie odbywała się w Hiszpanii, lecz tym razem na torze Valencia Street Circuit w Walencji[8]. Po sezonie 2012 zaprzestano jej organizacji z powodów finansowych i planowanego rotacyjnego systemu organizacji Grand Prix Hiszpanii z torem Circuit de Catalunya[9]. Plan ten nie doszedł do skutku, i tym samym Grand Prix Europy wypadło z kalendarza.

Wyścig ten powrócił do kalendarza w sezonie 2016, a eliminacja odbyła się na torze Bakı Şəhər Halqası w Baku[10]. Wyścig rozgrywany w stolicy Azerbejdżanu wygrał Nico Rosberg, który później sięgnął po tytuł mistrza świata. Po sezonie wyścig ponownie zniknął z kalendarza Formuły 1, gdyż organizatorzy wyścigu w Baku zmienili nazwę eliminacji na Grand Prix Azerbejdżanu[11].

Tory edytuj

Zwycięzcy Grand Prix Europy edytuj

Grand Prix Europy jako runda Mistrzostw Świata edytuj

Sezon Kierowca Konstruktor Tor
1983   Nelson Piquet Brabham-BMW Brands Hatch Wyniki
1984   Alain Prost McLaren-TAG Nürburgring Wyniki
1985   Nigel Mansell Williams-Honda Brands Hatch Wyniki
1986

1992
nie rozegrano
1993   Ayrton Senna McLaren-Ford Donington Park Wyniki
1994   Michael Schumacher Benetton-Ford Jerez Wyniki
1995   Michael Schumacher Benetton-Renault Nürburgring Wyniki
1996   Jacques Villeneuve Williams-Renault Nürburgring Wyniki
1997   Mika Häkkinen McLaren-Mercedes Jerez Wyniki
1998 nie rozegrano
1999   Johnny Herbert Stewart-Ford Nürburgring Wyniki
2000   Michael Schumacher Ferrari Nürburgring Wyniki
2001   Michael Schumacher Ferrari Nürburgring Wyniki
2002   Rubens Barrichello Ferrari Nürburgring Wyniki
2003   Ralf Schumacher Williams-BMW Nürburgring Wyniki
2004   Michael Schumacher Ferrari Nürburgring Wyniki
2005   Fernando Alonso Renault Nürburgring Wyniki
2006   Michael Schumacher Ferrari Nürburgring Wyniki
2007   Fernando Alonso McLaren-Mercedes Nürburgring Wyniki
2008   Felipe Massa Ferrari Valencia Street Circuit Wyniki
2009   Rubens Barrichello Brawn-Mercedes Valencia Street Circuit Wyniki
2010   Sebastian Vettel Red Bull-Renault Valencia Street Circuit Wyniki
2011   Sebastian Vettel Red Bull-Renault Valencia Street Circuit Wyniki
2012   Fernando Alonso Ferrari Valencia Street Circuit Wyniki
2013

2015
nie rozegrano
2016   Nico Rosberg Mercedes Bakı Şəhər Halqası Wyniki
Sezon Kierowca Konstruktor Tor

Liczba zwycięstw (kierowcy):

Liczba zwycięstw (konstruktorzy):

Liczba zwycięstw (producenci silników):

Grand Prix Europy jako honorowy tytuł edytuj

Sezon Kierowca Konstruktor Tor
1923   Carlo Salamano FIAT Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1924   Giuseppe Campari Alfa Romeo Lyon Wyniki
1925   Antonio Ascari Alfa Romeo Circuit de Spa-Francorchamps Wyniki
1926   Jules Goux Bugatti Circuit of Miramas Wyniki
1927   Robert Benoist Delage Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1928   Louis Chiron Bugatti Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1929 nie rozegrano
1930   Louis Chiron Bugatti Circuit de Spa-Francorchamps Wyniki
1931

1946
nie rozegrano
1947   Jean-Pierre Wimille Alfa Romeo Circuit de Spa-Francorchamps Wyniki
1948   Carlo Felice Trossi Alfa Romeo Circuit Bremgarten Wyniki
1949   Alberto Ascari Ferrari Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1950   Giuseppe Farina Alfa Romeo Silverstone Wyniki
1951   Luigi Fagioli
  Juan Manuel Fangio
Alfa Romeo Reims-Gueux Wyniki
1952   Alberto Ascari Ferrari Circuit de Spa-Francorchamps Wyniki
1953 nie rozegrano
1954   Juan Manuel Fangio Mercedes Nürburgring Nordschleife Wyniki
1955   Maurice Trintignant Ferrari Circuit de Monaco Wyniki
1956   Stirling Moss Maserati Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1957   Tony Brooks
  Stirling Moss
Vanwall Aintree Wyniki
1958   Tony Brooks Vanwall Circuit de Spa-Francorchamps Wyniki
1959   Tony Brooks Ferrari Reims-Gueux Wyniki
1960   Phil Hill Ferrari Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1961   Stirling Moss Lotus-Climax Nürburgring Nordschleife Wyniki
1962   Graham Hill BRM Circuit Zandvoort Wyniki
1963   Graham Hill BRM Circuit de Monaco Wyniki
1964   Jim Clark Lotus-Climax Brands Hatch Wyniki
1965   Jim Clark Lotus-Climax Circuit de Spa-Francorchamps Wyniki
1966   Jack Brabham Brabham-Repco Reims-Gueux Wyniki
1967   John Surtees Honda Autodromo Nazionale di Monza Wyniki
1968   Jackie Stewart Matra-Ford Nürburgring Nordschleife Wyniki
1969

1971
nie rozegrano
1972   Emerson Fittipaldi Lotus-Ford Brands Hatch Wyniki
1973   Jackie Stewart Tyrrell-Ford Circuit Zolder Wyniki
1974   Clay Regazzoni Ferrari Nürburgring Nordschleife Wyniki
1975   Vittorio Brambilla March-Ford Österreichring Wyniki
1976   James Hunt McLaren-Ford Circuit Zandvoort Wyniki
1977   James Hunt McLaren-Ford Silverstone Wyniki
Sezon Kierowca Konstruktor Tor

Uwagi edytuj

  1. Poza sezonami 1953 i 1969-1971

Przypisy edytuj

  1. 1983 Calendar. chicanef1.com. [dostęp 2015-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-23)]. (ang.).
  2. Tom Wheatcroft: Motor racing promoter who fought the sport's governing body to bring Formula 1 to Donington Park. David Tremayne, 2009-11-10. [dostęp 2017-05-01]. (pol.).
  3. The 1997 F1 calendar. grandprix.com, 1996-12-09. [dostęp 2017-05-01]. (pol.).
  4. FORMULA ONE WORLD CHAMPIONSHIP CALENDAR. fia.com. [dostęp 2017-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-03-02)].
  5. Hiccups in Portugal. grandprix.com, 1997-05-19. [dostęp 2017-05-01]. (pol.).
  6. MDK: Niemieckie tory zgodziły się na przemienną organizację GP. f1wm.pl, 2006-09-28. [dostęp 2020-07-25]. (pol.).
  7. Marek Roczniak: Sezon 2007 bez Grand Prix Niemiec. f1wm.pl, 2007-04-17. [dostęp 2017-05-01]. (pol.).
  8. Marek Roczniak: Walencja potwierdza 7-letnią umowę na organizację GP. f1wm.pl, 2007-05-10. [dostęp 2020-07-25]. (pol.).
  9. Paweł Zając: Tylko jeden wyścig w Hiszpanii od sezonu 2013. f1wm.pl, 2012-03-09. [dostęp 2020-07-25]. (pol.).
  10. Mateusz Szymkiewicz: Azerbejdżan z umową na organizację Grand Prix Europy. f1wm.pl, 2014-07-25. [dostęp 2020-07-25]. (pol.).
  11. Nataniel Piórkowski: Rahimow wyjaśnia powody zmiany nazwy wyścigu na GP Azerbejdżanu. f1wm.pl, 2016-12-05. [dostęp 2020-07-25]. (pol.).