Grawimorfizm
Grawimorfizm – wpływ siły ciążenia na morfogenezę roślin[1]. Jest jednym z procesów uczestniczących w korelacji wzrostowej[2].
Termin został wprowadzony przez Wareinga i Nasra w roku 1958[2]. Zjawisko jest odpowiedzialne za biegunowość i grzbieto-brzuszność obserwowane głównie u młodych roślin. W wyniku odbioru informacji o kierunku siły ciążenia możliwe jest wytwarzanie korzeni jedynie na dolnej stronie pędów. Ten sam bodziec indukuje powstawanie drewna reakcyjnego u drzew[1]. W gałęziach, których pozycja zostanie zmienione dochodzi do zaniku dominacji wierzchołkowej a dalszy rozwój ma miejsce głównie w jej górnej części. Wzrost gałęzi leżących poziomo nie jest stymulowany nawet jeżeli usunięte zostaną pąki i pędy leżące po jej górnej stronie. Grawimorfizm jest także procesem wpływającym na zakwitanie[2].
Do zmian w morfogenezie dochodzi w wyniku regulacji hormonalnej oraz modyfikacji w dystrybucji związków odżywczych[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kopcewicz Jan: Rozwój wegetatywny. W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 498-519. ISBN 83-01-13753-3.
- ↑ a b c d red. Zurzycki Jan, Michniewicz Marian: Fizjologia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1985, s. 589. ISBN 83-09-00661-6.