Grigore Mărăcuță
Grigore Mărăcuță (ros. Григорий Степанович Маракуца, Grigorij Stiepanowicz Marakuca; ur. 15 października 1942 w Teiu) – naddniestrzański polityk, przewodniczący Rady Najwyższej Naddniestrza w latach 1991–2005.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1942 |
|---|---|
| 1. przewodniczący Rady Najwyższej Naddniestrza | |
| Okres |
od styczeń 1991 |
| Poprzednik |
brak (ogłoszenie niepodległości) |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Mołdawianin z pochodzenia[1]. Ukończył szkołę średnią w Parkanach, a następnie szkołę mechanizacji gospodarstwa wiejskiego w Dubosarach, po czym pracował w Kazachskiej SRR jako traktorzysta i kombajnista. W 1968 ukończył studia w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego w Celinogradzie ze specjalnością inżynier elektryk. Trzy lata później powrócił do Mołdawii i przez kolejne dziesięć lat pracował jako zastępca kierownika rejonowych sieci elektrycznych w Kamionce. Był również instruktorem komitetu rejonowego Komunistycznej Partii Mołdawii. W latach 1981–1991 był jego pierwszym sekretarzem i zastępcą przewodniczącego rejonowej rady deputowanych ludowych w Kamionce[2].
W listopadzie 1990, natychmiast po proklamowaniu niepodległości nieuznanej Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej[3], został wybrany na deputowanego do jej Rady Najwyższej, zaś w styczniu 1991 – przewodniczącym Rady Najwyższej[2]. 30 kwietnia 1991 został aresztowany przez mołdawskie służby specjalne razem z dwoma deputowanymi Rady[4]. Odzyskał wolność przed wrześniem 1991; 28 września 1991, gdy konflikt wokół Naddniestrza zaczął się zaostrzać i przechodzić w fazę zbrojną, Rada Najwyższa Naddniestrza powierzyła mu dowództwo nad wszystkimi formacjami walczącymi po stronie naddniestrzańskiej[5].
1 grudnia 1991 był kandydatem w pierwszych wyborach prezydenckich w nieuznawanym Naddniestrzu, w parze z Borisem Akułowem jako kandydatem na wiceprezydenta. Uzyskał 31% głosów i przegrał w pierwszej turze z Igorem Smirnowem[6].
W 1996 i 2000 był ponownie wybierany na przewodniczącego Rady Najwyższej Naddniestrza. W 2005 powierzono mu obowiązki specjalnego przedstawiciela Rady Najwyższej ds. kontaktów międzyparlamentarnych, zaś rok później został sekretarzem generalnym Międzyparlamentarnego Zgromadzenia Państw Nieuznawanych na terytorium dawnego ZSRR[2].
Doktor nauk prawnych[2].
Przypisy edytuj
- ↑ P. Oleksy, Mołdawski nacjonalizm vs. naddniestrzańska państwowotwórczość – przesłanki społecznej mobilizacji w konflikcie naddniestrzańskim, „Sensus Historiae”, vol. XI, s. 178.
- ↑ a b c d Общественная палата ПМР – Маракуца Григорий Степанович [online], oppmr.ru [dostęp 2017-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-13].
- ↑ J. Solak, Mołdawia..., s. 98.
- ↑ J. Solak, Mołdawia..., s. 99.
- ↑ J. Solak, Mołdawia..., s. 100–101.
- ↑ 1 декабря 1991 года в Приднестровье впервые состоялись выборы Президента республики [online], olvia.idknet.com [dostęp 2017-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-13].
Bibliografia edytuj
- Janusz Solak, Mołdawia: republika na trzy pęknięta. Historyczno-społeczny, militarny i geopolityczny wymiar „zamrożonego konfliktu” o Naddniestrze, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2014, ISBN 978-83-7780-997-6, OCLC 899872347.