Grigorij Romanow

Grigorij Romanow
Григо́рий Рома́нов
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1923 ; gubernia nowogrodzka
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 2008 ; Moskwa
	I sekretarz Leningradzkiego Obwodowego Komitetu KPZR
Okres	od 16 września 1970; do 21 czerwca 1983
Przynależność polityczna	KPZR
Poprzednik	Wasilij Tołstikow
Następca	Lew Zajkow
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grigorij Wasiljewicz Romanow, ros. Григо́рий Васи́льевич Рома́нов (ur. 7 lutego 1923 w guberni nowogrodzkiej, zm. 3 czerwca 2008 w Moskwie) – radziecki polityk, członek Biura Politycznego KC KPZR (1976–1985), I sekretarz Leningradzkiego Obwodowego Komitetu KPZR (1970–1983), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 1966–1989, członek Prezydium Rady Najwyższej ZSRR (1971–1984), Bohater Pracy Socjalistycznej (1983).

Życiorys edytuj

Brał udział w wojnie niemiecko-sowieckiej 1941–1945, uczestnik obrony Leningradu i walk nad Bałtykiem, w 1944 wstąpił do WKP(b). Absolwent Leningradzkiego Instytutu Budowy Okrętów (1953), pracownik Centralnego Biura Budowy Projektu przy Ministerstwie Przemysłu Stoczniowego ZSRR od 1946. W latach 1957–1961 sekretarz Kirowskiego Rejonowego Komitetu KPZR, od 16 września 1970 do 21 czerwca 1983 I sekretarz Leningradzkiego Obwodowego Komitetu partyjnego. Od 8 kwietnia 1966 do 25 lutego 1986 członek KC KPZR, od 27 kwietnia 1973 do 24 lutego 1976 zastępca członka, a od 5 marca 1976 do 1 lipca 1985 członek Biura Politycznego KC KPZR. Od 21 czerwca 1983 do 1 lipca 1985 sekretarz KC KPZR. 1966-1989 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR (od 7 do 11 kadencji), a 1971-1984 członkiem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Uznawany za „twardogłowego”, był kandydatem na sekretarza generalnego KC KPZR po śmierci Andropowa w 1984 i Czernienki w 1985. Po rozpadzie ZSRR w 1991 działał w Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej; był członkiem Centralnej Rady Konsultacyjnej przy KC KPFR. Pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie^[1].

Odznaczenia edytuj

Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (6 lutego 1983)
Order Lenina (trzykrotnie)
Order Rewolucji Październikowej
Order Czerwonego Sztandaru Pracy
Order „Znak Honoru”
Medal „Za zasługi bojowe” (1944)
Medal „Za obronę Leningradu”
Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
Medal 250-lecia Leningradu
Medal 100-lecia urodzin Lenina

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

[1] РОМАНОВ Григорий Васильевич (1923 – 2008)

[1]